Με τον θάνατο της Μαίρης Χρονοπούλου ουσιαστικά κλείνει και ο κύκλος των μεγάλων κινηματογραφικών σταρ στην Ελλάδα.
Από το Νίκο Νικόλιζα
Η Μαίρη Χρονοπούλου δεν έπαιξε σε πολλές ταινίες. Μόλις 30 στο σύνολο. Ωστόσο ο αγαπημένος της Φιλοποίμην Φίνος, ιδρυτής της ομώνυμης κινηματογραφικής εταιρίας, είχε δώσει ρητές εντολές: «Οι ρόλοι που θα της δώσετε να είναι μοναδικοί. Να “μυρίζουν” Χρονοπούλου».
Και πράγματι έτσι ήταν. Υπήρξε από τις λίγες σταρ του ελληνικού εμπορικού κινηματογράφου που έκαναν το πέρασμα στον νέο ελληνικό κινηματογράφο και ήταν πολύ περισσότερα από τη λαμπερή γυναίκα «του κεφιού» και «του αγοριού απέναντι».
Ρόλοι-σταθμοί δίπλα σε άνδρες πρωταγωνιστές με τους οποίους εκείνη «γούσταρε» να παίζει.
Διαβάστε επίσης: Η Espresso στο σπίτι της Μαίρης Χρονοπούλου – Καρέ-καρέ η πτώση της μεγάλης σταρ
Το 2021, σε μια από τις υπέροχες συνεντεύξεις της, η ίδια είχε πραγματικά «λυθεί» και μιλούσε για τα μυστικά εκείνων των ταινιών που έγραψαν ιστορία: «Το τσιφτετέλι που έπρεπε να χορέψω στο “Είμαι γυναίκα του γλεντιού” μου φάνηκε εξωπραγματικό με τις αστικές καταβολές που είχα. Πήρα ένα μπουκάλι πορτοκαλάδα, της έβαλα μέσα κονιάκ χύμα από το μπαρ και το κατέβασα. Εγινα ντίρλα, έτσι βγήκε η σκηνή. Στο τρίτο μιούζικαλ λύθηκα εγώ, στο “Γοργόνες και Μάγκες”, εκεί ναι, μου άρεσα. Δεν πίστευα ότι είχα κανένα τεράστιο ταλέντο ως ηθοποιός, passable.
Διαβάστε επίσης: Θρίλερ με το ατύχημα της Μαίρης Χρονοπούλου – Κάποιος έσπρωξε τη σπουδαία ηθοποιό;
Δεν έχω τη στόφα της σταρ, το ιδεώδες του Ρωμιού. Αυτό που άλλαξε την καριέρα μου ήταν το “Μια κυρία στα μπουζούκια”. Η απήχηση που είχε το κομμάτι “Του αγοριού απέναντι” δεν έχει ξαναγίνει, εμβληματικό άσμα. Είχα αυτοσχεδιάζει εκείνη την ώρα, δεν ήταν τίποτα χορογραφημένο. Ο τύπος αυτής της γυναίκας με σημάδεψε, ενώ δεν είμαι έτσι ως γυναίκα. Απλώς είχα τους γενετικούς αδένες και την προσωπικότητα να επιβάλλω αυτόν τον τύπο. Εγώ ήμουν τελείως άλλος άνθρωπος. Απολύτως πιο ευάλωτη και απολύτως πιο συναισθηματική. Είχα ανάγκη από το άγγιγμα της ψυχής και το άγγιγμα της καρδιάς, αλλά δεν το έδειχνα, το κράταγα για μένα» έλεγε η ίδια, δείχνοντας τη μεγαλοπρέπεια μιας μεγάλης σταρ με τη στόφα μιας άλλης εποχής.
Λάτρεψε τον Αλέκο Αλεξανδράκη και έπαιξαν μαζί σε τέσσερις ταινίες που έγραψαν εποχή. Μάλιστα, η ίδια, έχοντας την άνεση των εμπορικών ταινιών που την είχαν καθιερώσει ως σταρ, ζήτησε από τον Φίνο να γράψουν το σενάριο για ένα έργο ώστε να παίξει δίπλα στον Αλέκο Αλεξανδράκη. Δεν ήταν άλλη από τη μεγάλη ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη «Δάκρυα για την Ηλέκτρα».
Μάλιστα, η σπουδαία ηθοποιός πριν από δύο χρόνια, βλέποντας τη συγκεκριμένη ταινία και αναπολώντας το παρελθόν, είχε γράψει στα social media: «Οταν τα αστέρια ανταμώνουν σε μια ταινία. Ο σούπερ όμορφος Αλέκος Αλεξανδράκης προσπαθεί να κερδίσει δυναμικά τη Μαίρη Χρονοπούλου. Απ’ ό,τι θυμάμαι, το τέλος αυτής της σύμπραξης δεν ήταν και πολύ καλό. Σεναρίου επιτρέποντος. Σήμερα αναπολώντας τα γυρίσματα αυτής της ταινίας νιώθω αφάνταστα την έλλειψη του Μάνου Κατράκη, του Αλέκου Αλεξανδράκη και της γλυκιάς, γλυκιάς Ζωίτσας. Είναι φρικτό να μένεις μόνος. ΜΑΙΡΗ».
Το ίδιο απόλυτα δεμένη ήταν και με τον κουμπάρο της Νίκο Κούρκουλο. Η Χρονοπούλου είχε βαφτίσει τον γιο του φίλου της και συναδέλφου της Αλκη Κούρκουλο. Μιλώντας στο Studio 4 της ΕΡΤ τον Σεπτέμβριο η ίδια είχε αναφέρει για τον αγαπημένο της φίλο: «Δεν ήμασταν όλοι φίλοι στο θέατρο, είχα δύο τρεις λατρεμένους σαν τα αδέλφια και τον πατέρα που δεν είχα.
Ο Νίκος Κούρκουλος ήταν ένας από αυτούς και κλείναμε 52 χρόνια φιλίας, όταν πέθανε. Λατρεμένος πατέρας κι αδερφός που δεν είχα και λατρεμένη αδερφή που δεν είχε. Γνωριστήκαμε όταν ήταν πρωτοετής στη σχολή κι εγώ στη Σχολή Αρχαίου Δράματος, ήμασταν αδέρφια.
Μου παρείχε προστασία, σκοτωνόταν για εμένα και το είχα ανάγκη αυτό. Δεν είχα αδέρφια και πατέρα, που με είχε εγκαταλείψει, και ο Νίκος ήταν τα πάντα για μένα. Ήταν τα πάντα για μένα.
Δεν τον ερωτεύτηκα ποτέ, ήταν σαν αδερφός μου. Έπαιζε ξύλο με τους συντρόφους μου, όταν με καταπίεζαν, κι ήταν το τέλειο παιδί».
