Κρατώντας χαμηλό προφίλ (άλλωστε, οι συνεντεύξεις της είναι μετρημένες στα δάχτυλα) κατάφερε το βράδυ της 11ης Αυγούστου στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων 2024, στο Stade de France του Παρισιού, να «σώσει», χωρίς να είναι η επιδίωξή της, τη «στιλιστική τιμή» της ελληνικής αποστολής.
Αλλωστε είχε προηγηθεί ο σάλος με το στιλιστικό «ναυάγιο» στον Σηκουάνα της αποστολής μας, στην εν πλω παρέλαση της έναρξης των Αγώνων, με την πολωνική εταιρία ένδυσης 4F, «ναυάγιο» που έφτασε μέχρι τη Βουλή. με τους αρμόδιους υπουργούς να καλούνται να δώσουν απαντήσεις αναφορικά με το αν η εν λόγω εταιρία έντυσε τους αθλητές μας με διαγωνισμό ή απευθείας ανάθεση.
Συλλεκτική δημιουργία
Το βράδυ, λοιπόν, της 11ης Αυγούστου οι Εμμανουήλ Καραλής και Ευαγγελία Πλατανιώτη, οι οποίοι έμπαιναν πρώτοι στο στάδιο με την ελληνική σημαία, φορούσαν το ειδικό, συλλεκτικό μεταξωτό μαντίλι «The Uniform of Hope», που δημιούργησαν η καβαλιώτικη γκαλερί μεταξιού της Mantility και η ιδρύτριά της (με ένα ιστορικό επίθετο), η Βασιλική Ζαφειρία Υψηλάντη, σε συνεργασία με την πριγκίπισσα Τατιάνα Μπλάτνικ και την Πρωτοβουλία για την Ψυχική Υγεία Breathe Hellas.
Για τη Βασιλική Ζαφειρία Υψηλάντη το επαγγελματικό ταξίδι μέχρι να δώσει στο γυναικείο μαντίλι μια νέα οπτική μοιάζει σαν ένα σενάριο ταινίας, με πατρόν, μεταξένια όνειρα και θέληση για επιτυχία μέσα από ένα brand που θα έφτανε να διαφημίζει την Ελλάδα σε κάθε γωνιά του κόσμου. Και πώς δεν θα μπορούσε να είναι σενάριο ταινίας όταν η «ηρωίδα» του μεταξένιου success story στο ξεκίνημα της καριέρας της ονειρευόταν να γίνει διπλωμάτισσα, τελειώνοντας μάλιστα πολιτικές επιστήμες, κάνοντας μεταπτυχιακό στη Νομική, στη Διπλωματία Πόλεων και στη συνέχεια, γοητευμένη από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, έφτασε για 13 χρόνια να σχεδιάζει και να υλοποιεί αναπτυξιακά προγράμματα για λογαριασμό μεγάλου δημόσιου οργανισμού από τη θέση της διευθύντριας.
Ενα δεύτερο, όμως μεταπτυχιακό της στη Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων ήταν η αφορμή για να μπει η μόδα επαγγελματικά στη ζωή της γυναίκας που λατρεύει την Παξινού και την Κοκό Σανέλ, φτάνοντας έτσι το 2017 να γεννηθεί η Mantility, που έμελλε να συνδυάσει τη μόδα με την ελληνική παράδοση, με μια αξιοζήλευτη καινοτομία: τη σύμπραξη πολλών designers ανά την Ελλάδα για τη δημιουργία ένα ιδιαίτερου brand, με την γκαλερί μαντιλιών να φτάνει να εκπροσωπεί 40 σχεδιαστές με κοινό παρονομαστή τον μεταξένιο καμβά. Δύο χρόνια μετά, το 2019, η Βασιλική Ζαφειρία Υψηλάντη καταφέρνει να κάνει τη Mantility διεθνή καμπάνια και την άνοιξη του 2020 διαδικτυακή γκαλερί.
Οι art συνεργασίες
Η επόμενη διετία θα τη βρει να ξεκινά εμπορικές συνεργασίες με μπουτίκ και χώρους στον τομέα του design, να φτιάχνει pop-up store στο κέντρο της Αθήνας αλλά και corner shops στα δύο πολυκαταστήματα Attica, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Το success story συνεχίζεται με συνεργασίες με το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. με τη δυναμική Καβαλιώτισσα να βλέπει το όνειρό της να υλοποιείται χάρη στην πίστη στον εαυτό της και την αποφασιστικότητά της παρά το αρχικό ρίσκο, μια και η έδρα της είναι στην περιφέρεια και χωρίς να έχει ως «προίκα» κάποια οικογενειακή επιχείρηση.
«Το μέλλον της μόδας πρέπει να εστιάσει στον άνθρωπο. Να βγουν οι σχεδιαστές και οι τεχνίτες μπροστά. Κάθε άνθρωπος είναι καλός “τεχνίτης” σε ένα ή περισσότερα αντικείμενα. Να μη σταματάμε, λοιπόν, να ψάχνουμε ποια είναι αυτά μέχρι να τα βρούμε. Κι αφού τα βρούμε, να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό και να γίνουμε «καλλιτεχνίτες» του είδους μας. Και παράλληλα, να μην ξεχνάμε να καλλιεργούμε την ανθρώπινη φύση» είχε εξομολογηθεί σε παλαιότερη συνέντευξή της πολύ πριν τα μαντίλια της «πετάξουν» για την τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων.
Η φιλοσοφία της μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από έναν κήπο μόδας, με άρωμα Ελλάδας! «Κάθε Μantility είναι φορέας της λατρείας του ελαφροπερπατητή, του μαγιάτικου μαΐστρου, της αύρας από γιασεμιά, του ανοιξιάτικου φλοίσβου, του φθινοπωρινού ουρανού και της χειμερινής συντροφιάς. Φέρει τις αξίες του σύγχρονου ελληνικού design αλλά και της παράδοσης της μεταξουργίας, συνδυάζει επιμελώς τη μόδα με την τέχνη και διατίθεται σε περιορισμένα αντίγραφα» είχε εξομολογηθεί με ποιητική διάθεση, θέλοντας έτσι να αποτυπώσει με τον πιο γλαφυρό τρόπο την όλη προσπάθειά της με άξονα το μετάξι. Και μπορεί ακόμη να μην έχει έρθει η ώρα, όπως της είχε πει μια φίλη της στην αρχή του μεταξένιου ταξιδιού της, που θα περπατά μια σταρ στο κόκκινο χαλί των Oσκαρ και όταν θα τη ρωτάνε τι είναι το μεταξωτό μαντίλι, θα απαντάει με περηφάνια «Mantility», όμως η Καβαλιώτισσα, που λατρεύει να φορά τζιν στην καθημερινότητά της, έχει καταφέρει να τυλίξει στα μαντίλια της όλα τα αρώματα και τα χρώματα της Ελλάδας.
