Ο Δημήτρης Πυργίδης, γνωστός σε όλους μας ως «χάος», είναι ο παίκτης που αγαπήσαμε στο «Big Brother 2» με την ειλικρίνεια, το χιούμορ και το πιο γλυκό χάος που δημιουργούσε μέσα στο σπίτι του Μεγάλου Αδελφού. Εφτασε στον τελικό μαζί με την Αννα Μαρία, η οποία τελικά κέρδισε το έπαθλο.
- Από τη Σούζη Στεφανίδη
Ωστόσο ο Δημήτρης Πυργίδης παρέμεινε ο νικητής στις καρδιές μας. Πρόσφατα τον είδαμε στο live του «Big Brother», στα στούντιο του Σκάι, και μοιράζεται μαζί μας εσωτερικές πληροφορίες, τη δική του εμπειρία τότε, αλλά και τη μεγάλη επιτυχία που σημειώνει με τα ρούχα και τα αξεσουάρ στα οποία επενδύει εικαστικά και λανσάρονται από τα πιο λαμπερά πρόσωπα της εγχώριας showbiz.
Το «Big Brother» είναι ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα realities διότι είναι σαν ένα κοινωνικό πείραμα όπου μέσα από τον εγκλεισμό παρατηρείται η ανθρώπινη συμπεριφορά. Η δική σου εμπειρία ποια είναι;
Για μένα ήταν πάρα πολύ ωραία εμπειρία, γιατί εξαρχής το είδα χαλαρά, χωρίς να έχω στον νου μου ούτε έπαθλα ούτε τίποτα. Μπήκα για χαβαλέ, ήμασταν ήδη σε μια περίεργη εποχή λόγω της καραντίνας, οπότε είπα ας το δοκιμάσω. Στην αρχή είναι όλα πιο όμορφα, κάνεις γνωριμίες με νέους ανθρώπους, αλλά φυσικά, όσο περνάει ο καιρός, ο εγκλεισμός, χωρίς να το καταλαβαίνεις συνειδητά, κάνει τα πράγματα όλα πιο δύσκολα. Εγώ έμεινα μέχρι τον τελικό, 4 μήνες δηλαδή, οπότε εξάντλησα όλο το διάστημα του εγκλεισμού. Για μένα λοιπόν ήταν μια θετική εμπειρία και μπορεί και να το ξαναέκανα.
Ποιο είναι τελικά το πιο δύσκολο κομμάτι μπαίνοντας σε ένα τέτοιο reality;
Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι πως δεν έχεις επαφή με τον έξω κόσμο. Για τους ανθρώπους σου δεν ξέρεις τι κάνουν, πώς είναι. Αυτό είναι αρκετά αγχωτικό. Εντός του παιχνιδιού το δύσκολο είναι οι αρκετοί τσακωμοί που υπάρχουν. Πάντα υπάρχουν παίκτες που μπαίνουν με στόχο το έπαθλο και αυτό τους γεμίζει ανταγωνιστικότητα, στρατηγικές και πολλά άλλα, με αποτέλεσμα οι ρήξεις να είναι ασταμάτητες. Το αληθινό χάος.
Το να σε παρακολουθούν 200 κάμερες 24 ώρες την ημέρα με τον καιρό εκεί μέσα αρχίζεις και το ξεχνάς;
Μετά τις πρώτες μέρες το συνηθίζεις. Ξεχνάς εντελώς ότι υπάρχουν κάμερες. Νιώθεις ότι δεν σε βλέπει κανένας και, επειδή δεν έχεις καν feedback από τον έξω κόσμο, δεν έχεις ιδέα αν παρακολουθούν το show. Και κάπως έτσι αφήνονται και οι συμπεριφορές ελεύθερες.
Πρόσφατα βρέθηκες σε κυριακάτικο live του φετινού «Big Brother». Τι γεύση σού άφησε;
Είμαι σε επαφή με την παραγωγή του show και αυτό που προσπαθούμε στις συζητήσεις που κάνουμε κατ’ ίδιαν είναι να προσθέταμε λίγο γέλιο και ψυχαγωγία. Εγώ και ως άνθρωπος και ως παίκτης την ψυχαγωγία τη βλέπω πιο σημαντική από τους τσακωμούς. Ωστόσο, καταλήγω πως μεγάλη μερίδα του κόσμου ενδιαφέρεται αρκετά όταν υπάρχουν διαμάχες και τσακωμοί και το βασικό είναι πάντα η τηλεθέαση. Υπάρχει ενδεχόμενο να μπω ίσως ως guest στο σπίτι.
Το συγκεκριμένο reality ως concept είναι πολύ αμφιλεγόμενο. Πολλοί το αποκαλούν «σκουπίδι», αν και δεν με βρίσκει εμένα προσωπικά σύμφωνη. Γιατί πιστεύεις ότι έχει μείνει έτσι στη συνείδηση του κόσμου; Φταίνε οι επιλογές των παικτών και των χαρακτήρων ή όποιος και να έμπαινε τα αποτελέσματα θα ήταν τα ίδια;
Εγώ το βλέπω ξεκάθαρα ως μια μικρογραφία της κοινωνίας. Μπαίνουν διαφορετικοί άνθρωποι με διαφορετικούς χαρακτήρες και προσπαθούν να συμβιώσουν. Ετσι δεν είναι και η κοινωνία μας; Καθημερινά προσπαθούμε να επιβιώσουμε μεταξύ μας, πολλές φορές χωρίς να τα καταφέρνουμε ειρηνικά. Ετσι είναι και το παιχνίδι. Αν θέλεις να βγάλεις κάτι καλό με την είσοδό σου στο «Βig Βrother», θα βγάλεις κάτι καλό, αν θέλεις να βγάλεις κάτι κακό, το ίδιο θα έκανες και στη ζωή σου έξω. Εγώ το είδα ως μια ευκαιρία προβολής της δουλειάς μου και όντως με βοήθησε πολύ.
Ασχολείσαι πάρα πολλά χρόνια με τα γυναικεία ρούχα και τα αξεσουάρ, έχω υπάρξει και η ίδια μοντέλο για δημιουργίες σου. Ομως το πιο σημαντικό είναι ότι σε αγαπούν και σε προτιμούν μεγάλες εγχώριες σταρ φορώντας δικά σου ρούχα. Πώς το κατάφερες όλο αυτό;
Σε ευχαριστώ για αυτό που λες και ευχαριστώ πολύ την Πάολα που είμαστε πλέον και χρόνια πολλά φίλοι και φοράει πάντα κάποια δικά μου ρούχα. Επίσης η Ρία Ελληνίδου, η Ζόζεφιν, η Αναστασία, ο Τόνυ Σφήνος και πολλοί άλλοι. Πέρα από ρούχα που έχω και εισάγω, έχω τη δική μου σειρά, την οποία επιμελούμαι εικαστικά. Δηλαδή επιλέγω ρούχα ή αξεσουάρ που μου αρέσουν και ζωγραφίζω επάνω τους και προσθέτω extra αξεσουάρ, οπότε πολλοί από τους καλλιτέχνες μού ζητάνε να κάνω κάτι ειδικά γι’ αυτούς. Τους ευχαριστώ όλους ξεχωριστά γιατί στήριξαν τη δουλειά μου και έχει απογειωθεί.
Τη Θεσσαλονίκη πώς τη βλέπεις εσύ που είσαι και πολυταξιδεμένος;
Η Θεσσαλονίκη είναι η βάση μου. Είναι μια ήρεμη πόλη και ταυτόχρονα χαώδης, που σου δίνει την ευκαιρία και να ζήσεις ήρεμα, αλλά και έντονα, ανάλογα τι ζητάς. Μου αρέσουν όλα στην πόλη μας. Περνάμε καλά.
