Απομένοντας μόλις λίγες μέρες για τη συναυλία-αφιέρωμα στον Βασίλη Καρρά στο Καλλιμάρμαρο Παναθηναϊκό Στάδιο, με μια πλειάδα καλλιτεχνών (Αργυρός, Βανδή, Γαρμπή, Δάντης, Στέλιος Διονυσίου, Ζήνα, Κακοσαίος, Μακρόπουλος,
Πάολα, Παπαρίζου, Πασχαλίδης, Πλούταρχος, Πυξ Λαξ, Ρέμος, Ρόκκος, Χρυσοχοΐδης) να ανεβαίνει αφιλοκερδώς στις 13 Ιουνίου στη σκηνή και με τα έσοδα να δίνονται στα ιδρύματα Στοργή (Σύλλογος Φίλων των Καρκινοπαθών Παιδιών), Τέμπη (Σύλλογος Πληγέντων Δυστυχήματος Τεμπών) και Αγιος Παντελεήμονας (Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας Ηλικιωμένων), ο επί 20 χρόνια μάνατζερ του τεράστιου λαϊκού τραγουδιστή Στράτος Γκιάτας μιλά πρώτη φορά και αποκλειστικά στην «Espresso» για όλα εκείνα που ένωσαν τη ζωή του με εκείνη του Καρρά.
- Από τη Σούζη Στεφανίδη
Για τον Θεσσαλονικιό ο χαμός του «Μπιλάρου» πριν από σχεδόν δύο χρόνια είναι μια ανοιχτή πληγή στην καρδιά και την ψυχή του, και δεν θέλει κανείς και πολύ για να καταλάβει γιατί ήταν η «σκιά» του ανθρώπου εκείνου, η φωνή του οποίου σημάδεψε στιγμές πολλών από εμάς. Οξυδερκής, με οργανωτικές ικανότητες, έχει την ευκολία να δίνει λύσεις σε κάθε πρόβλημα που μπορεί να προκύψει.
Ο,τι κάνει το κάνει με πάθος και ήθος και κάπως έτσι αντιλαμβάνεσαι πώς κράτησε αυτή η στενή συνεργασία με τον μύθο Βασίλη Καρρά. Είκοσι χρόνια στο πλάι του ως μάνατζερ, με αμέτρητες επιτυχίες, απαιτητικούς ρυθμούς και μια ειλικρινή σχέση που κράτησε μέχρι το τέλος. Ποιος ήταν ο Βασίλης Καρράς; Πώς γνωρίστηκαν; Ποιες ήταν οι πιο δύσκολες στιγμές; Τι σηματοδοτεί η επικείμενη συναυλία στο Καλλιμάρμαρο και άλλα πολλά μοιράστηκε μαζί μου ο Στράτος Γκιάτας, το alter ego του Βασίλη Καρρά.
Θα ήθελα να μου πεις πώς γνωριστήκατε, ποια ήταν η αρχή σε αυτή τη σχέση ζωής;
Γνωριστήκαμε πριν από πάρα πολλά χρόνια. Συνεργασία όμως κάναμε το 2002 στην Πύλη Αξιού. Εγώ εκπροσωπούσα τότε το συγκρότημα Δυτικές Συνοικίες. Με αφορμή αυτή τη συνεργασία γνωριστήκαμε πολύ καλύτερα και έπειτα από ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα μου πρότεινε να είμαι δίπλα του. Ο Βασίλης ήταν ο τραγουδιστής που λάτρευα, που τον άκουγα από μικρό παιδί, ήμουν φανατικός θαυμαστής του, κι έτσι η χαρά μου ήταν απερίγραπτη. Οι ευθύνες ήταν πολλές για μια τέτοια καλλιτεχνική προσωπικότητα! Θυμάμαι ότι το ζύγισα πολύ για να αναλάβω μια τέτοια ευθύνη, αλλά δεν θα μπορούσα ποτέ να μη δεχτώ την πρόκληση να είμαι δίπλα σε έναν καλλιτέχνη που τόσο θαύμαζα.
Φαντάζομαι ότι είναι πολλές οι στιγμές σας που δεν ξέρει ο κόσμος…
Είναι δύσκολο να υπάρχει μια συνεργασία και να μην τη γνωρίζει το κοινό. Θα σου πω όμως κάτι. Θυμάμαι όταν άρχισα τη συνεργασία μου με τον Βασίλη είχαμε πάει, το 2004, στη Βουλγαρία για μια συναυλία στο Μουσικό Μέγαρο της Σόφιας. Εκεί έμεινα άφωνος, προς έκπληξή μου, όταν διαπίστωσα ότι ακόμα και μέσα στα ταξί άκουγαν Καρρά. Σήμερα πολλοί Ελληνες τραγουδιστές επισκέπτονται τη γειτονική μας χώρα και κάνουν συναυλίες, ο δρόμος αυτός όμως άνοιξε από τον Βασίλη! Στη Βουλγαρία ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες είναι ο Toni Storaro, ήταν αγαπημένος φίλος του Βασίλη και έχει ερμηνεύσει πάρα πολλά τραγούδια του στα βουλγαρικά.
Κάνατε τόσο πολλές περιοδείες σε όλο τον κόσμο! Ποιο ήταν το κλίμα, πώς ήταν ο Βασίλης; Μίλησέ μας για τις δύσκολες αλλά και τις ευχάριστες στιγμές.
Δυσκολίες δεν υπήρχαν, εκτός από την κούραση, που ήταν φυσικό, αφού η οργάνωση που απαιτούν αυτά τα ταξίδια είναι τεράστια, αλλά και ταυτόχρονα ακριβείας. Το 2022 καταφέραμε με τον Βασίλη να κάνουμε τον γύρο του κόσμου, πηγαίνοντας περιοδείες σε Αμερική, Αυστραλία, σε όλη την Ευρώπη, σε Ισραήλ, Κύπρο κ.α. Οι ευχάριστες στιγμές ήταν απερίγραπτες, εξάλλου όπου κι αν πηγαίναμε, είχαμε φίλους που μας περίμεναν.
Μέσα από τα δικά σου μάτια, που απ’ όσο ξέρω ήσουν πλάι του κάθε στιγμή, πώς ήταν αυτή η δύσκολη περίοδος με την περιπέτεια της υγείας του;
Εχασα τον πατέρα μου πάρα πολύ νωρίς. Η ζωή μού έφερε δίπλα μου τον Βασίλη που αναπλήρωσε το κενό του πατέρα μου. Δεν θέλω να αναφερθώ στην περιπέτεια της υγείας του, μου είναι πάρα πολύ δύσκολο, όπως είναι για τον καθένα που έχει χάσει έναν τόσο πολύ δικό του άνθρωπο.
Απ’ όσο γνωρίζω, ο Βασίλης Καρράς είχε και έχει ένα από τα πιο δυνατά fun clubs. Σήμερα συνεχίζουν τη διάδοση της μουσικής του κληρονομιάς;
Ναι, είναι αλήθεια! Είναι ένα fun club που οργάνωνε φιλανθρωπίες, αιμοδοσίες, ετήσιες συνευρέσεις και πολλά άλλα. Το τελευταίο διάστημα είχαμε μια αποχή λόγω των καταστάσεων, με σκοπό να ενεργοποιηθούμε πάλι σε άλλο βαθμό.
Με τη γυναίκα του Βασίλη, τη Χριστίνα, αλλά και την κόρη του Ειρήνη γνωρίζω πως είστε οικογένεια…
Ναι, θέλουμε και είμαστε πολύ δεμένοι. Ετσι θέλουμε να μας βλέπει από ψηλά ο Βασίλης.
Αλήθεια, τι θυμάσαι πιο έντονα από κείνον;
Σίγουρα είναι πολλά αυτά που θυμάμαι και δεν θα ξεχάσω. Το πιο έντονο απ’ όλα όμως ήταν και είναι η «σκιά» του. Δύσκολα συναντάς έναν άνθρωπο με τόσο έντονη προσωπικότητα και αύρα! Ακόμα και τώρα που λείπει από κοντά μας συνεχίζει να επισκιάζει τα πάντα.
Είκοσι χρόνια μαζί στη δουλειά αλλά και στη ζωή. Δίχως άλλο, είσαι ο άνθρωπος που τον ξέρει πολύ καλύτερα από άλλους…
Ολα για κείνον έχουν ειπωθεί μετά την κυκλοφορία του βιβλίου του. Αυτό που θέλω να πω, έτσι όπως τον γνώρισα εγώ, ήταν πως στη ζωή του δημιούργησε σχεδόν ό,τι επιθυμούσε, είτε με ευκολίες είτε με δυσκολίες, αλλά στο τέλος σχεδόν πάντα του πήγαιναν όλα όπως τα ονειρευόταν. Δυο πτυχές του χαρακτήρα του τον ξεχώριζαν. Πρώτον, ό,τι έκανε το έκανε πολύ και, δεύτερον, ότι όλα ήθελε να είναι έτοιμα… χθες.
Ποια ήταν η τελευταία συζήτηση που κάνατε;
Με φώναξε κοντά του και μου είπε: «Σε παρακαλώ πολύ θέλω να είσαι δίπλα στην οικογένειά μου». Και αυτό προσπαθώ να κάνω. Η σύζυγός του η Χριστίνα μπορώ να πω ότι είναι περισσότερο δίπλα σ’ εμένα, έχει περίσσια δύναμη και τιμάει τον άνθρωπό της με τον ωραιότερο τρόπο. Το ίδιο και η κόρη του η Ειρήνη. Τους θεωρώ οικογένειά μου και τα ίδιο νιώθω κι εγώ.
Ποιο ήταν το μυστικό που κράτησε τη συνεργασία σας είκοσι χρόνια;
Με τον Βασίλη ήμασταν συνεργάτες, φίλοι, οικογένεια. Ωρες ατελείωτες καθημερινά μαζί, ζήσαμε χαρές, λύπες, διαφωνούσαμε, αλλά αμέσως βρίσκαμε τη λύση. Υπήρξε χημεία που λέμε, αλλά το κυριότερο πιστεύω ήταν ότι είχαμε τις ίδιες ηθικές αξίες.
Τι φοβόταν ο Βασίλης ως άνθρωπος, τι μπορούσε να τον στενοχωρήσει;
Την απώλεια πάντως δεν τη φοβήθηκε, την αντιμετώπισε με περίσσιο θάρρος και θράσος. Ο φόβος του ήταν να μη συμβεί κάτι στους δικούς του ανθρώπους – είναι λογικό. Μπορεί να μη στενοχωριόταν αν μια συναυλία δεν είχε επιτυχία αλλά αν δεν καρποφορούσαν οι αγροτικές του καλλιέργειες στην Καταχνιά.
Αν αυτή τη συναυλία στο Καλλιμάρμαρο την έβλεπε ο Βασίλης, τι θα έλεγε;
Είναι μια συναυλία που ήθελε να κάνει εν ζωή για φιλανθρωπικό σκοπό. Ετσι λοιπόν η οικογένειά του αποφάσισε σε συνεργασία με τη δισκογραφική εταιρία Minos EMI να πραγματοποιηθεί αυτή η επιθυμία του με τη συμμετοχή όλων αυτών των καλλιτεχνών, που τους ευχαριστούμε για τη συμμετοχή τους. Σίγουρα λείπουν πολλοί κοντινοί του καλλιτέχνες που ήθελε και θα ήθελαν να είναι εκεί, αλλά όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτό είναι αδύνατον. Σίγουρα ο Βασίλης ευχαριστεί όλο τον κόσμο που η τελευταία του καλλιτεχνική επιθυμία γίνεται πραγματικότητα και θα νιώθει πολύ περήφανος για την τόση αγάπη που ακόμη παίρνει και θα παίρνει για πάντα.
Για ποιο πράγμα που κατάφερε ο Βασίλης στη ζωή του ήταν πιο περήφανος απ’ όλα;
Πρώτα απ’ όλα για το μονάκριβο παιδί του και την υπέροχη σύζυγό του. Επειτα για το χωριό της Ειρήνης, για το αγρόκτημά του στο χωριό Κοκκινοχώρι Καβάλας, που το είχε μέσα στην καρδιά του, εκεί ησύχαζε και ησυχάζει. Και σίγουρα λέω εγώ για την καλλιτεχνική του πορεία, αν και αυτό δεν το έδειχνε σχεδόν ποτέ.
Σήμερα συνεχίζεις να ασχολείσαι με τον καλλιτεχνικό χώρο;
Επιμελούμαι το νυχτερινό μαγαζί Scorpios Studio στη Θεσσαλονίκη.
Μετά την τόσο στενή συνεργασία σας, πώς είναι η ζωή σου χωρίς τον Βασίλη;
Με δυο λέξεις: ατελείωτο κενό.
