❱❱ Οι απαγωγείς του Μιχάλη Λεμπιδάκη κατέβασαν τις απαιτήσεις τους για να αφήσουν τον επιχειρηματία Από τον
Γιάννη Κωτσαλά
Επειτα από επτά μήνες σκληρών διαπραγματεύσεων για το ποσό των λύτρων, μια αχτίδα αισιοδοξίας αρχίσει να αχνοφαίνεται στην υπόθεση της απαγωγής του επιχειρηματία Μιχάλη Λεμπιδάκη, καθώς οι τελευταίες πληροφορίες θέλουν τους δράστες να έχουν κατεβάσει τις απαιτήσεις τους, που ξεκίνησαν από το ιλιγγιώδες ποσό των 100.000.000 ευρώ.
Οι απαγωγείς είχαν κρατήσει άκαμπτη στάση, όταν ύστερα από τόσους μήνες είχαν υποχωρήσει στα 30.000.000 ευρώ. Τώρα, όμως, νέα δεδομένα αναφέρουν ότι «έπεσαν» στα 18.000.000 ευρώ, ίσως επειδή συνειδητοποιούν ότι η οικογένεια όντως αντιμετωπίζει πρόβλημα ρευστότητας και, όπως τους είχε διαμηνύσει, αδυνατεί να συγκεντρώσει τα μετρητά που απαιτούσαν.
Οπως αποκάλυψε το Cretalive, πριν από λίγες μέρες οι απαγωγείς έστειλαν νέο μήνυμα στην οικογένεια του γιου του «βασιλιά των πλαστικών», με το οποίο φαίνεται να συμφωνούν να απελευθερώσουν τον 54χρονο επιχειρηματία αντί λύτρων ύψους 18.000.000 ευρώ. Δεν έχει γίνει γνωστή η απάντηση της οικογένειας, που όλο αυτό το διάστημα βεβαίωνε ότι εξάντλησε τη δυνατότητα συγκέντρωσης μετρητών στο ποσό των 10.000.000 ευρώ.
Κούραση
Η νέα «προσγειωμένη» στάση των απαγωγέων ίσως σημαίνει ότι έχουν κουραστεί και αντιλαμβάνονται ότι οι υπέρογκες απαιτήσεις οδηγούν σε διέξοδο. Είναι, επίσης, λογικό να καταλαβαίνουν ότι, αν οι συγγενείς του Μιχάλη Λεμπιδάκη είχαν τη δυνατότητα να βρουν τα ποσά που ζητούσαν, δεν θα άφηναν τον άνθρωπό τους στα χέρια τους επί τόσο μεγάλο διάστημα, ενώ βίωναν ατελείωτους μήνες αγωνίας για την τύχη του.
Θετικό στοιχείο από την εξέλιξη είναι ότι ο διάλογος ανάμεσα στις δύο πλευρές παραμένει «ζωντανός» κι έτσι η οικογένεια μπορεί να ελπίζει ότι τουλάχιστον ο επιχειρηματίας είναι ζωντανός. Ωστόσο, οι αστυνομικοί επισημαίνουν ότι η «έκπτωση» στις απαιτήσεις δεν πρέπει να ερμηνεύεται ως στιγμή αδυναμίας των απαγωγέων, οι οποίοι εξακολουθούν να ελέγχουν το «παιχνίδι». Μάλιστα, έχουν καταφέρει επί σχεδόν επτά μήνες να παραμένουν «αόρατοι» τόσο οι ίδιοι όσο και τα κρησφύγετά τους, παρά τις εκκλήσεις των τοπικών φορέων, ακόμα και του Προκαθημένου της Εκκλησίας της Κρήτης.
