❱❱ Διασώστης του ΕΚΑΒ μιλά για τις «μάχες» που δίνει μαζί με τους συναδέλφους του, σώζοντας ζωές ακόμη και στην αλλαγή του χρόνουΗ πλειονότητα των ανθρώπων στις γιορτές είτε διασκεδάζει είτε ξεκουράζεται. Οι περισσότεροι φροντίζουν να βρίσκονται με αγαπημένα τους πρόσωπα. Υπάρχουν όμως και κάποιοι οι οποίοι δεν γνωρίζουν ούτε από γιορτή ούτε από σχόλη. Γιατροί και νοσοκόμοι, διασώστες του ΕΚΑΒ, αστυνομικοί και πυροσβέστες είναι ορισμένοι από τους εργαζομένους φύλακες αγγέλους για όλους τους υπόλοιπους, που βρίσκονται στο καθήκον ακόμα και στην αλλαγή του χρόνου.
Ενας από αυτούς είναι ο Γιώργος Μαρίνης, διασώστης του ΕΚΑΒ εδώ και 20 χρόνια. Σε αυτή την 20ετία βρέθηκε πολλές φορές να αλλάζει χρόνο δουλεύοντας και προσπαθώντας να σώσει, μαζί με τους συναδέλφους του, ανθρώπινες ζωές. Τα μάτια του έχουν δει πολλά.
«Ενα δύσκολο περιστατικό, το οποίο ευτυχώς είχε αίσιο τέλος, συνέβη στο γύρισμα του χρόνου από το 2006 στο 2007. Σε οικογενειακό τραπέζι, ένα λεπτό πριν από την αλλαγή του χρόνου, ο νοικοκύρης υπέστη ανακοπή. Ολοι ήταν ντυμένοι και στολισμένοι, και πριν από τις ευχές για το νέο έτος είδαν τον άνθρωπο να καταρρέει. Ευτυχώς τα κατάφερε, αλλά το κοντράστ των συναισθημάτων ήταν απίστευτο» εξιστορεί στην «Espresso» ο κ. Μαρίνης.
Πολύ δύσκολη ήταν για τον ίδιο η Πρωτοχρονιά του 2000, όταν όλοι ήταν… εκστασιασμένοι με το περίφημο μιλένιουμ. «Στην περιφερειακή οδό της Θεσσαλονίκης είχε γίνει τροχαίο με έναν νεκρό οδηγό, ο οποίος μάλιστα αποκεφαλίστηκε. Παρά την εκπαίδευση, όταν είσαι νέος στη δουλειά, δυσκολεύεσαι να διαχειριστείς ένα τέτοιο περιστατικό. Ωστόσο, το σημαντικό στο συγκεκριμένο τροχαίο ήταν ότι από τα αντικείμενα που υπήρχαν στο όχημα καταλάβαμε ότι πρέπει να υπήρχε και συνοδηγός. Πράγματι, ψάξαμε και βρήκαμε μία γυναίκα σε ένα χαντάκι. Ηταν σε άσχημη κατάσταση, αλλά καταφέραμε και τη σώσαμε» λέει ο κ. Μαρίνης.
Ο ίδιος περιγράφει μια ιδιαίτερα δύσκολη διαδικασία για τους διασώστες, που είναι η διαλογή ασθενών. «Υπάρχουν περιπτώσεις με πολλούς τραυματίες που πρέπει τάχιστα να εκτιμήσουμε ποιος μπορεί να τα καταφέρει και σε αυτόν να δώσουμε προτεραιότητα. Αυτό αποτελεί για όλους μας τεράστια ευθύνη. Στον αντίποδα, βέβαια, τεράστια είναι η ικανοποίησή μας όταν προλαβαίνουμε και καταφέρνουμε να σώσουμε μια ζωή» λέει.
Υπάρχουν βέβαια και ευτράπελα, αλλά και ευχάριστα περιστατικά. «Σε μια περίπτωση ξεγεννήσαμε μια γυναίκα στο σπίτι της, ενώ σε ένα γλέντι γάμου, όπου μας κάλεσαν για να συνεφέρουμε μεθυσμένους, μας έκαναν… προξενιό» καταλήγει ο κ. Μαρίνης.
