Τη ζωντανή αλήθεια της ορθόδοξης αγιοσύνης πιστοποιούν συχνά τα θαυμαστά σημάδια που μας στέλνουν οι άγιοί μας, όπως ακριβώς συνέβη στο Αργος, όπου ευωδίαζαν επί μέρες τα ιερά λείψανα του πολιούχου της πόλης, αγίου Πέτρου του επισκόπου!
- Από τον
Γιάννη Κωτσαλά
Ιερείς και πιστοί στην περιοχή έκαναν λόγο για το μήνυμα του αγίου, που είναι ο προστάτης της πόλης και τα λείψανά του βρίσκονται στον αφιερωμένο στον ίδιο ναό που δεσπόζει στο κέντρο του Αργους. Το θαυμαστό φαινόμενο της αγίας ευωδίας διαπίστωσε ο εφημέριος του καθεδρικού ναού, πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Σελλής, όταν τον κάλεσαν πιστοί και του υπέδειξαν ότι αναδίνεται από τη λάρνακα του αγίου.
Αυτό από μόνο του δεν ήταν κάτι που θα έπαιρνε διαστάσεις, όπως εξήγησε στην «Epsresso» ο πατέρας Γεώργιος, καθώς συχνά τα λείψανα αναδίνουν ευωδία… Ωστόσο, αυτή τη φορά το φαινόμενο ήταν διαφορετικό. Αν και ο ίδιος θέλησε να μη δώσει διαστάσεις, επιδεικνύοντας ταπεινότητα, δεν έκρυψε την έκπληξή του, καθώς αυτή τη φορά η θεία οσμή αναδινόταν με πρωτοφανή ένταση από τη λάρνακα που βρίσκεται στο κέντρο της εκκλησίας και το φαινόμενο διήρκεσε πάρα πολλές μέρες:
«Από του Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου και έπειτα μυρόβλησε ο άγιος με πολλή ευωδία, η οποία διαρκεί έως και σήμερα. Βέβαια, η ένταση έχει μειωθεί πια, αλλά έως τα τέλη του Σεπτέμβρη ήταν πολύ έντονη» περιέγραψε στην «Espresso» ο πατέρας Γεώργιος Σελλής, ο οποίος, εκτός από εφημέριος του ναού, είναι και πρόεδρος του Ιερού Συνδέσμου Κληρικών Ελλάδος (ΙΣΚΕ).
Πολλές φορές
Αρχικά ο ιερέας δεν παραξενεύτηκε, όπως και οι πιστοί του Αργους που έχουν δεχθεί και άλλες φορές αυτό το «σημάδι» από τον άγιό τους.
«Έχει ξανασυμβεί πάρα πολλές φορές, με μικρότερη ένταση όμως, ή μεμονωμένα, δηλαδή έρχονταν πιστοί και μου έλεγαν “πω πω, τι ευωδία είναι αυτή”, αν και κάποιοι δεν την αντιλαμβάνονταν. Δηλαδή, κάτι γίνεται διαρκώς εκεί, κάτι συμβαίνει» περιγράφει ο εφημέριος του αγίου Πέτρου του επισκόπου.
Ωστόσο, η ένταση και η διάρκεια του θαυμαστού φαινομένου έκανε τον πατέρα Γεώργιο να ενημερώσει τον σεβασμιότατο μητροπολίτη Αργολίδος Νεκτάριο, ο οποίος έσπευσε να προσκυνήσει τον άγιο και διαπίστωσε και ο ίδιος τι συνέβαινε. Συνέστησε, όμως, στον εφημέριο να κρατηθούν «χαμηλοί τόνοι», αν και ένα τέτοιο γεγονός δεν μπορεί να μείνει κρυφό, καθώς διαδίδεται από στόμα σε στόμα μεταξύ των πιστών.
Κατόπιν, ο σεβασμιότατος κ. Νεκτάριος εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία έκανε γνωστό το συγκινητικό συμβάν:
«Να, λοιπόν, που μπορεί να συμβούν και σήμερα αυτά που διαβάζουμε στα παλαιά συναξάρια των αγίων! Να ευωδιάζουν… χωρίς ανθρώπινη βοήθεια (!) νεκρά από αιώνων γυμνά οστά! Ανθρωπος που η βιολογική του ζωή έληξε τον 10ο αιώνα… άρχισε να μιλάει τον 21ο αιώνα. Να μιλάει χωρίς λόγια» αναφέρει ο μητροπολίτης, ο οποίος ερμήνευσε το συγκλονιστικό γεγονός ως μήνυμα του αγίου για επιστροφή στην Εκκλησία και την πίστη του Κυρίου:
«Ο επίσκοπός μας άγιος Πέτρος προφανέστατα θέλει κάτι να μας πει! Δεν θέλει να μας πει πόσα και τι μπορεί να κάνει ο κοινός μας πατέρας Ιησούς Χριστός. Οχι! Ο Θεός μάς χάρισε κοινό νου και θέλει να τον χρησιμοποιούμε, όταν σκεφτόμαστε τα θαύματα! Η ευωδία των λειψάνων του πατέρα μας αγίου Πέτρου επισκόπου Αργους είναι φανέρωση «τῆς ἐν τῷ σώματι παρεδρευούσης χάριτος» τονίζει ο σεβασμιότατος.
Συνέστησε, επίσης, ο κ. Νεκτάριος να δουν οι πιστοί το συμβάν με ταπείνωση και απλότητα και να απαντήσουν στο μήνυμα, το οποίο είναι η μετάνοια και η επιστροφή στον Θεό.
Στην Κωνσταντινούπολη
Ο επίσκοπος Αργους άγιος Πέτρος, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 3 Μαΐου, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από εύπορη οικογένεια και ακολούθησε το μοναχικό σχήμα. Το 920 μ.Χ. επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη για να λάβει μέρος σε σύνοδο που είχε συγκαλέσει ο Πατριάρχης Νικόλαος επί του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου, ο οποίος του πρότεινε να τον χειροτονήσει επίσκοπο Κορίνθου και Αργους. Ομως, ο Πέτρος αρνήθηκε, με αποτέλεσμα να χειροτονηθεί μητροπολίτης ο αδελφός του, Παύλος.
«Αρνήθηκε σθεναρά, καθώς αγαπούσε τον μοναχισμό, έως ότου οι Αργείτες, που τον θεωρούσαν ευλογημένη μορφή, τον «απείλησαν» ότι αν δεν γίνει θα άφηναν τα παιδιά τους αβάφτιστα και τους νεκρούς άταφους! Ετσι, μετά τον θάνατο του αδελφού του, τον διαδέχθηκε» αναφέρει ο πατέρας Γεώργιος, ο οποίος συμπληρώνει πως «έκανε θαύματα εν ζωή, μετά θάνατον, ακόμη και σήμερα».
Ο επίσκοπος εκοιμήθη σε ηλικία 70 ετών και τάφηκε στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Στις 21 Ιανουαρίου 1421, ο Ενετός επίσκοπος, γνωρίζοντας ότι το λείψανο του αγίου είναι θαυματουργό, το έκλεψε και το μετέφερε στη Ρώμη.
«Ψάχναμε 600 χρόνια το ιερό λείψανο του επισκόπου μας και το βρήκαμε ακριβώς την ίδια ημερομηνία, 21 Ιανουαρίου 2008! Τυχαίο;» αναρωτιέται ο πατέρας Γεώργιος, όπως και οι πιστοί, που θεωρούν ότι ο άγιος ήθελε να επιστρέψει στον τόπο του και το έκανε μέσω ενός ισχυρού συμβολισμού.
