Κεφάλια παρμεζάνας δίνουν ως εγγύηση στις τράπεζες οι παραγωγοί στην Ιταλία για να πάρουν δάνεια, με τα τραπεζικά ιδρύματα να κάνουν stock σε τυρί χιλιάδων τόνων.
Κεφάλια παρμεζάνας δίνουν ως εγγύηση στις τράπεζες οι παραγωγοί στην Ιταλία για να πάρουν δάνεια, με τα τραπεζικά ιδρύματα να κάνουν stock σε τυρί χιλιάδων τόνων. Είναι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν οικονομικά οι επιχειρήσεις, καθώς μπαίνουν μέσα 300.000.000 ευρώ τον χρόνο. Το σύστημα λειτουργεί τόσο καλά ώστε οι τράπεζες σκοπεύουν να εφαρμόσουν αντίστοιχη πρακτική και σε άλλα τυπικά ιταλικά προϊόντα, ενώ πανεπιστήμια διεθνούς κύρους τού αφιερώνουν μελέτες.
Το κόστος για την παραγωγή της παρμεζάνας είναι μεγάλο, καθώς απαιτούνται 13-15 κιλά γάλακτος για να δημιουργηθεί ένα κιλό τυρί, ενώ οι παραγωγοί πρέπει να περιμένουν από 18 μέχρι 36 μήνες για να ωριμάσει προτού αρχίσουν να κάνουν απόσβεση. Τα έξοδα εν τω μεταξύ τρέχουν, οπότε η μόνη επιλογή είναι να βάλουν ενέχυρο τα τυριά για να πάρουν δάνεια. Οι τέσσερις μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας έχουν δημιουργήσει «τράπεζες παρμεζάνας», όπου αποθηκεύουν τα τυριά.
Μόνο ο όμιλος Credem διαθέτει δύο αποθηκευτικούς χώρους με 420.000 «κεφάλια», τα οποία συνολικά ζυγίζουν πάνω από 17.000 τόνους, ενώ η αξία τους ξεπερνά τα 150.000.000 ευρώ. Ως αντάλλαγμα κάθε χρόνο δίνει στους παραγωγούς δάνεια 100.000.000 ευρώ. Προτίθεται μάλιστα να επεκτείνει το σύστημα χρηματοδότησης στους παραγωγούς πορτοκαλιών Σικελίας και μήλων του Τρεντίνο. Ομως, η αξία της παρμεζάνας αποτελεί δέλεαρ για επίδοξους κλέφτες, που ανά τακτά χρονικά διαστήματα χτυπούν τους χώρους αποθήκευσης. Γι’ αυτό γύρω από τις εγκαταστάσεις έχουν τοποθετηθεί συρματοπλέγματα, κάμερες ασφαλείας και συστήματα συναγερμού.
Αξιοσημείωτο είναι ότι το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ δημοσιεύει τακτικά μελέτες για το σύστημα παροχής δανείων στους παραγωγούς παρμεζάνας στο περιοδικό του «Harvard Business Review».