Ο αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Δημητρίου έχει αφιερώσει τη ζωή του στην προσφορά και σε όσους σπεύδουν να του ζητήσουν βοήθεια
Στον ελεύθερο χρόνο του επισκέπτεται σχολεία, κάθεται μαζί με μικρούς μαθητές και τους μιλά για τον ρόλο της Εκκλησίας, την οποία χαρακτηρίζει «μεγάλο θεραπευτήριο». Εδώ και χρόνια ασχολείται με την ανακύκλωση και έχει αφιερώσει τη ζωή του στην προσφορά σπεύδοντας να βοηθήσει όσους συνανθρώπους του ζητούν βοήθεια. Τελευταίο παράδειγμα αλληλεγγύης είναι η φιλοξενία ενός άστεγου οικοδόμου σε ένα δωματιάκι στο καμπαναριό της εκκλησίας! 
Πέρα από αυτά όμως, ο αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Δημητρίου είναι γνωστός ως ο παπάς που «διαβάζει» τους αυτόχειρες στην Ελλάδα!
Στην Ηλιούπολη
Η «Espresso» συνάντησε τον 43χρονο δραστήριο και με μεγάλη αίσθηση του χιούμορ ιερέα στον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνας στην Ηλιούπολη. Οπως είπε ο ίδιος, πίσω από κάθε αυτοκτονία βρίσκεται ένας απομονωμένος άνθρωπος. «Ή, καλύτερα, η απούσα κοινωνία, εκκλησία, οικογένεια, φίλοι. Αν όλοι μας κοιτάζαμε έστω και για λίγο πίσω από τις γρίλιες των παραθύρων μας και παρατηρούσαμε τον απέναντι, κάποιοι ίσως να είχαν γλιτώσει από το απονενοημένο διάβημα».
Ο π. Σεραφείμ θεωρεί τους αυτόχειρες εγωιστές: «Και ο εγωισμός δεν σε αφήνει να ζητήσεις βοήθεια. Είναι το μεγάλο κακό. Αν λοιπόν παρατηρούσαμε αληθινά τον διπλανό μας, θα ξέραμε ότι χρειάζεται βοήθεια».
Πώς όμως ο ίδιος πάει κόντρα στην Εκκλησία και τελεί κηδείες ανθρώπων που έχουν βάλει τέλος στη ζωή τους; «Απλώς γιατί σε κάθε αυτοκτονία έχω μερίδιο ευθύνης. Ο κόσμος έχει χάσει τη σχέση του με τον Θεό και δεν έχει αναστολές. Χάσαμε την επικοινωνία με τον διπλανό μας, οι άνθρωποι δεν νιώθουν τους οικείους τους αρκετά κοντά, ώστε να τους εμπιστευτούν τις σκέψεις τους. Πλάι στην επικοινωνία βέβαια φαίνεται ότι χάσαμε και την πίστη μας στον Θεό, στη ζωή και τις δυνάμεις μας» λέει ο π. Σεραφείμ και προσθέτει:
«Σε ό,τι αφορά τις αυτοκτονίες, εμένα μου χτύπησε το “καμπανάκι” να ασχοληθώ με όλες μου τις δυνάμεις ένα περιστατικό που έγινε πριν από περίπου δύο χρόνια. Τότε ήμουν εφημέριος στο κοιμητήριο και μέσα σε μία μέρα είχαμε τέσσερις κηδείες! Οι δύο από αυτές αφορούσαν νέους ανθρώπους που είχαν βάλει τέλος στη ζωή τους. 
Συγκλονίστηκα! Δεν είναι δυνατόν, σκέφτηκα. Υστερα από λίγο καιρό αυτοκτόνησε ένας εργαζόμενος στο νεκροταφείο, ο οποίος δεν είχε δείξει κανένα σημάδι ότι δεν ήταν καλά. Δεν είχε μιλήσει πουθενά. Δεν το περιμέναμε… Κι έτσι ξεκίνησαν όλα».
Το 2012 ο αρχιμανδρίτης οργάνωσε στην περιοχή του και στο πανηγύρι της Αγίας Μαρίνας προσευχή για να περιοριστεί το φαινόμενο της αυτοκτονίας. Συνέχισε κάνοντας κηρύγματα, δημοσιοποιώντας στο ίντερνετ και ιδίως στα social media διάφορες συμβουλές ή γεγονότα, με την ελπίδα, όπως εξηγεί, «έστω και ένας να το διαβάσει, να το σκεφτεί, να το συζητήσει, να σωθεί».
Η επίσημη θέση
Τονίζει χαρακτηριστικά ο π. Σεραφείμ: «Εγώ δεν πρόκειται να αρνηθώ να ψάλω άνθρωπο. Μπορεί ο αυτόχειρας λίγο πριν εκπνεύσει να μετάνιωσε. Δεν μπορούμε να γίνουμε αφιλάνθρωποι.
»Η επίσημη θέση της Εκκλησίας είναι ότι ο αυτόχειρας δεν δικαιούται να λάβει εκκλησιαστική κηδεία, επειδή διέκοψε μια ζωή που δεν δημιούργησε. Το σκεπτικό αυτό δεν είναι τιμωρητικό, αλλά παιδαγωγικό, ώστε να αποτρέπει τους ζώντες να μιμηθούν τον αυτόχειρα. Βέβαια η απειλή ισχύει κυρίως για όσους ζουν σε κλειστές κοινωνίες. Στις πόλεις με πληθυσμό άνω των 50.000 ατόμων είναι οι δήμοι που διαχειρίζονται τα κοιμητήρια. Στις αστικές άλλωστε κοινότητες σπάνια διαδίδονται αυτές οι λεπτομέρειες».
Ωστόσο στα ενοριακά κοιμητήρια συμβαίνει ο ιερέας να αρνείται την θρησκευτική ταφή στον αυτόχειρα, ακόμα και σε ανθρώπους που έχουν τελέσει ως νέοι πολιτικό γάμο.
Εκτός από τη λαίλαπα των αυτοκτονιών που φιλοδοξεί με τις δράσεις και τα κηρύγματά του να περιορίσει, ο αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Δημητρίου δεν σταματά ούτε λεπτό να ασχολείται και με διάφορες άλλες δραστηριότητες προς όφελος των συνανθρώπων του. Πρόσφατα ο ιερέας βρήκε ένα ζεστό μέρος για να περνά τα βράδια του ένας άστεγος. Πρόκειται για τον 40χρονο Γιώργο, οικοδόμο, ο οποίος από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκε στον δρόμο. 
Ο π. Σεραφείμ δίχως να το σκεφτεί, όπως περιέγραψε στην «Espresso», του βρήκε μέσα σε λίγα λεπτά τη λύση. Του έδωσε το δωματιάκι που υπάρχει στο καμπαναριό του ιερού ναού της Αγίας Μαρίνας, ωστόσο πρώτα τον έβαλε να του υποσχεθεί ότι θα το φροντίζει και θα το κρατά καθαρό!
Την ημέρα που άνοιξε την πόρτα της εκκλησίας για τον Γιώργο και αφού βεβαιώθηκε ότι τακτοποιήθηκε, έφυγε για να βοηθήσει στο συσσίτιο, από το οποίο περνούν καθημερινά περίπου 35 άνθρωποι.
Τηγανέλαιο και ανακύκλωση
«Ο Θεός θέλει να σεβόμαστε το περιβάλλον, γιατί εκείνος το δημιούργησε» είναι το σύνθημα του π. Σεραφείμ Δημητρίου, που επέλεξε έναν πρωτότυπο τρόπο για να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει τους πιστούς της ενορίας του σχετικά με την ανακύκλωση. Ηδη από το 2004 έχει τοποθετήσει στο εσωτερικό της εκκλησίας (συγκεκριμένα στον πρόναο) τους ειδικούς κάδους της ΑΦΗΣ. Εκεί οι πιστοί μπορούν να αφήνουν αντικείμενα προς ανακύκλωση, ανάλογα με την ένδειξη: μπαταρίες, λαμπτήρες, χαρτιά. Χρόνια μετά ο ιερέας έχει κερδίσει το στοίχημα, αφού το κουτί αδειάζει πλέον μια φορά τον μήνα!
Η ανακύκλωση φαίνεται να έγινε συνήθεια στην Αγία Μαρίνα, αφού εφαρμόζεται και σε άλλους τομείς: «Για παράδειγμα, τα χαρτιά που χρησιμοποιούμε για να γράφουν οι πιστοί τα ονόματα υπέρ υγείας ή υπέρ αναπαύσεως είναι ξαναχρησιμοποιημένα. Επίσης όλες οι συσκευασίες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του φαγητού στο συσσίτιο της Αγίας Μαρίνας καταλήγουν στους ειδικούς μπλε κάδους της ανακύκλωσης, ενώ ακόμη και πάνω στα φυλλάδια της ενορίας υπάρχει προτροπή για κινήσεις που προστατεύουν το περιβάλλον.
»Επιπλέον συγκεντρώνουμε τηγανέλαιο, το οποίο μετατρέπεται σε βιοκαύσιμο, ενώ με την εθελοντική ομάδα παζλ (είναι η εξέλιξη της ομάδας των ταξιδευτών) μαζεύουμε εδώ και χρόνια πλαστικά καπάκια και το πλαστικό εκποιείται υπέρ της Φλόγας, του Συλλόγου Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια».
Γιούλη Σταρίδα
Φωτό: Χρήστος Ζήνας