Πώς αδίστακτοι απατεώνες στέλνουν σε «απάτητες» τοποθεσίες και στον… τάφο επίδοξους «Ιντιάνα Τζόουνς»
Μυστικά σημάδια, κώδικες, αποκρύψεις, σημειώματα με άλυτους γρίφους, χάρτες με μονοπάτια που οδηγούν σε απάτητες από χρόνια ορεινές τοποθεσίες, αλλά και θρύλοι, λαϊκές δοξασίες και ιστορίες των παλιών, συνθέτουν ένα σκηνικό που μοιάζει να ξεπήδησε από τις σελίδες του βιβλίου «Κώδικας Ντα Βίντσι», όμως στην πραγματικότητα αποτελούν τον αθέατο κόσμο όσων κυνηγούν παθιασμένα χαμένους θησαυρούς!
- Από τον
Γιάννη Κωτσαλά
Όμως, ο πανάκριβος εξοπλισμός, η έρευνα στο παρελθόν και οι διηγήσεις που έφτασαν ως τις μέρες μας από στόμα σε στόμα δεν αρκούν για να αναζητήσουν το… όνειρο οι «Ιντιάνα Τζόουνς» της εποχής μας, αν δεν έχουν στα χέρια τους έναν χάρτη που θα τους οδηγήσει σίγουρα στο «άγιο δισκοπότηρο» κάθε επίδοξου χρυσοθήρα. Ένας χάρτης αυθεντικός, σχεδιασμένος από κάποιους που έθαψαν στην ελληνική ύπαιθρο τα σεντούκια με τις λίρες, τις ράβδους χρυσού και ανεκτίμητης αξίας άλλα κειμήλια.
Ασφυξία
Η αναζήτηση είναι παθιασμένη, επίμονη και συχνά θανάσιμη, αφού δεν είναι λίγοι οι «κυνηγοί» θησαυρών που παγιδεύτηκαν μέσα στα τούνελ και στις σπηλιές όπου τους οδήγησαν οι χάρτες και οι θρύλοι, και βρήκαν ασφυκτικό θάνατο από έλλειψη οξυγόνου, όπως στις πρόσφατες συγκλονιστικές περιπτώσεις σε Λουτράκι και Βαρυμπόμπη. Αυτό το πάθος και τη δίψα για τον εντοπισμό θησαυρών που οι θρύλοι λένε ότι άφησαν κρυμμένους οι Γερμανοί, οι αντάρτες ή ακόμα και οι Οθωμανοί κατακτητές εκμεταλλεύονται κάποιοι αετονύχηδες, που διακινούν δήθεν γνήσιους χάρτες. Όμως, στην πραγματικότητα θησαυρίζουν οι ίδιοι! Η διακίνηση και η πώληση των πλαστών χαρτών είναι παλιά υπόθεση. Ο ιδιωτικός ερευνητής Γιώργος Τσούκαλης ξεδιπλώνει στην «Espresso» το κουβάρι αυτής της φάμπρικας από το ξεκίνημά της, όπως το χαρτογράφησε με την εμπειρία πολλών ετών σε πολυδιάστατες έρευνες.
«Μετά τον Εμφύλιο, όταν άρχισαν οι Έλληνες να επισκέπτονται χώρες της ανατολικής Ευρώπης, συναντούσαν συμπατριώτες τους που είχαν διωχθεί ή καταφύγει εκεί για πολιτικούς λόγους. Στη Βουδαπέστη, για παράδειγμα, οι εκεί φυγαδευμένοι Έλληνες προσέγγιζαν συμπατριώτες τους επισκέπτες και τους μιλούσαν για χάρτες που είχαν στην κατοχή τους με κρυμμένες λίρες των ανταρτών» μας εξηγεί ο κ. Τσούκαλης.
Οι… πονηροί έδιναν όσο όσο τον χάρτη λέγοντας «αφού εγώ δεν μπορώ να έρθω στην Ελλάδα για να τον βρω, δώσε μου ένα ποσό για να πάρεις τον χάρτη, και χαλάλι σου»! Με νωπές τις ιστορίες από τον Εμφύλιο, οι εύπιστοι ήταν πολλοί. Αυτό ήταν το ξεκίνημα μιας βιομηχανίας εξαπάτησης, όπως αποκαλύπτει ο Γιώργος Τσούκαλης:
«Πελάτης μου πριν από πολλά χρόνια έδωσε το ποσό των 2.500.000 δραχμών για να πάρει στα χέρια του έναν τέτοιο χάρτη, που θα τον οδηγούσε στον θησαυρό, όπως τον είχαν πείσει».
Στο διαδίκτυο
Οι εποχές άλλαξαν, όμως όλο και περισσότεροι επιτήδειοι διεισδύουν στον «κόσμο» των χρυσοθήρων και κατορθώνουν να πωλούν πλαστούς, αλλά φαινομενικά γνήσιους χάρτες, χρησιμοποιώντας ακόμα και το διαδίκτυο. Κανείς, βέβαια, δεν εξασφαλίζει ότι οι χάρτες -ψεύτικοι ή αληθινοί- οδηγούν στο πιθάρι με τις λίρες ή στη σπηλιά με τα πλούτη των Οθωμανών πασάδων.
«Οι χάρτες μπορούν να πωλούνται από τον κάτοχο από μερικές εκατοντάδες ευρώ και να εκτοξεύονται μέχρι και αρκετές χιλιάδες» λέει ο έμπειρος ερευνητής, που έχει σαφή εικόνα αυτού του ασυνήθιστου εμπορίου, και συμπληρώνει: «Μόλις κλείσει η συμφωνία, αλλάζουν χέρια με εχεμύθεια και συνωμοτικά μισόλογα, καθώς ο χώρος των χρυσοθήρων και το κυνήγι του θησαυρού στηρίζεται στην απόλυτη μυστικότητα».
Αυτή η μυστικότητα ωθεί τους επίδοξους κυνηγούς θησαυρών να σκάβουν παράνομα, προκειμένου να μη ζητήσουν νόμιμη άδεια, με τον φόβο ότι θα διαρρεύσει η τοποθεσία. Έτσι παρακάμπτουν τον νόμο και πολλές φορές καταλήγουν με χειροπέδες.
Το χειρότερο, όμως, είναι ότι σκάβοντας νύχτες και χρησιμοποιώντας γεννήτριες για φωτισμό μέσα σε ανήλιαγες σπηλιές και πολεμικά καταφύγια τα μετατρέπουν σε θάλαμο αερίων, όπου οι πυροσβέστες εντοπίζουν τα άψυχα κορμιά τους που κρατούν τη σκαπάνη και τον χάρτη, ο οποίος συνήθως είναι πλαστός!
Έγιναν θυσία για κρυμμένες χρυσές λίρες στη Βαρυμπόμπη
Ήταν βράδυ της Τετάρτης 29 Ιουλίου όταν οι Αρχές δέχτηκαν κλήση για αγνοούμενους άνδρες στη δύσβατη περιοχή Φλόγα της Βαρυμπόμπης. Ο άνδρας που τηλεφώνησε ζητώντας βοήθεια καθοδήγησε τους αστυνομικούς και το κλιμάκιο της ΕΜΑΚ, που έσπευσαν στην περιοχή ως το σημείο όπου είχαν χαθεί τα ίχνη τριών ανδρών, ηλικίας 47, 48 και 58 χρόνων.
Όλα έδειχναν ότι η εξαφάνιση αποτελούσε ένα μεγάλο αίνιγμα, λόγω της περιοχής την οποία δεν υπήρχε κανένας λόγος να επισκεφθούν οι τρεις φίλοι. Τελικά τα ξημερώματα της Πέμπτης οι άνδρες της ΕΜΑΚ έδωσαν την απάντηση, όταν ανέσυραν σε μια δύσκολη επιχείρηση τα άψυχα κορμιά των τριών ανδρών μέσα από ένα φρεάτιο βάθους οκτώ μέτρων.
Ταυτόχρονα οι αστυνομικοί προχώρησαν στη σύλληψη για παράνομες ανασκαφές άλλων δύο ανδρών (ένας εκ των οποίων είχε καλέσει για βοήθεια) και μιας γυναίκας από τη Μολδαβία που, όπως προέκυψε, αποτελούσαν τη συντροφιά των θυμάτων και μοιράζονταν το ίδιο πάθος για την αναζήτηση κρυμμένων θησαυρών!
Τυφλωμένοι από τον «πυρετό του χρυσού» έσκαβαν επί τρεις μήνες το λαγούμι με τις διακλαδώσεις που, όπως πίστευαν, θα κατέληγε στις θαμμένες λίρες. Πιθανότατα στο τούνελ του θανάτου τούς οδήγησε ένας «γνήσιος» χάρτης, αφού στα αυτοκίνητα των νεκρών βρέθηκαν σημειώσεις με χαρτογραφικές κατευθύνσεις και φωτογραφίες της περιοχής, τις οποίες πιθανότατα θα είχαν εξασφαλίσει από «σίγουρα χέρια», αντί αδράς αμοιβής. Οι τρεις ομογενείς από το Καζακστάν είχαν γίνει «θυσία» στον βωμό ενός θησαυρού που μπορεί να θεωρείται χαμένος, ίσως όμως και να μην υπάρχει! Ο θάνατός τους επήλθε από τις αναθυμιάσεις που έβγαζε η γεννήτρια την οποία είχαν μέσα στο φρεάτιο για να παίρνουν ρεύμα και φως για να σκάβουν. Μια διαρροή στον αυτοσχέδιο σωλήνα που είχαν προσαρμόσει,για να φεύγουν τα καυσαέρια τους έριξε σε λήθαργο και δεν κατάφεραν ούτε καν να ζητήσουν βοήθεια. Οι φίλοι τους στην επιφάνεια πανικοβλήθηκαν όταν είδαν ότι επί ώρες δεν ανταποκρίνονταν στις φωνές τους και ζήτησαν βοήθεια από τις Αρχές.
Η συντροφιά ξεκίνησε την περιπέτεια με την τραγική κατάληξη κοντά στο εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας, πεπεισμένη από τις φήμες και τους θρύλους για κρυμμένες χρυσές λίρες. Στην είσοδο του τούνελ βρέθηκαν προμήθειες με τρόφιμα και κουβέρτες, καθώς οι «κυνηγοί» είχαν κατασκηνώσει στο σημείο για να εξασφαλίσουν ότι θα είναι οι μόνοι που θα δουν τη λάμψη του θησαυρού και δεν θα έδιναν στόχο με τις μετακινήσεις τους.
Ομαδικός τάφος για τέσσερις φίλους στα γερμανικά καταφύγια
Τα υπόγεια αντιαεροπορικά καταφύγια που είχαν σκάψει οι Γερμανοί την περίοδο της Κατοχής για να προστατέψουν τη Διώρυγα της Κορίνθου, όπως αυτά στην περιοχή Καρμπουνάρι στο Λουτράκι, έμελλε να γίνουν ο τάφος τεσσάρων φίλων που αναζητούσαν έναν αμύθητο θησαυρό με χρυσές λίρες και άλλα νομίσματα.
Πίστεψαν ότι θα άλλαζε η ζωή τους με όσα θα έβρισκαν σκάβοντας στα δαιδαλώδη γερμανικά καταφύγια, όμως τελικά μέσα σε βάθος 20 μέτρων όπου είχαν κατέβει το «ραντεβού» τους δεν ήταν με την τύχη, αλλά με τον θάνατο! Ξημερώματα Σαββάτου 16 Μαΐου η γυναίκα ενός 35χρονου πατέρα δύο παιδιών από την παρέα των τεσσάρων τηλεφώνησε έντρομη στην Αστυνομία λέγοντας ότι οι επίδοξοι «Ιντιάνα Τζόουνς» είχαν εγκλωβιστεί στο τούνελ.
Αμέσως στο σημείο έφτασαν άνδρες της ΕΜΑΚ και σε απόσταση λίγων μέτρων από την είσοδο του τούνελ αντίκρισαν τον πρώτο νεκρό. Πιθανότατα, ο άτυχος άνδρας είχε αντιληφθεί ότι ο θάνατος πλησίαζε και έκανε μια απέλπιδα προσπάθεια να βγει στην επιφάνεια. Με μεγάλη δυσκολία και φορώντας αντιασφυξιογόνες μάσκες, οι πυροσβέστες κατέβηκαν σταδιακά σε βάθος επτά μέτρων, όπου βρήκαν το άψυχο σώμα ενός ακόμη άνδρα. Η κατάβαση στα 20 μέτρα έδειξε και το μέγεθος της τραγωδίας, αφού στο βάθος της σπηλιάς ήταν ακόμη δύο νεκροί άνδρες.
Αναθυμιάσεις
Οι τέσσερις άνδρες ήταν φίλοι και γνωστοί από την περιοχή: ένας 49χρονος ιδιοκτήτης ενός μικρού ξενοδοχείου και πατέρας έξι παιδιών από το Λουτράκι, ο 35χρονος ιδιοκτήτης συνεργείου και πατέρας δύο παιδιών Σ.Π., ο 37χρονος συνάδελφός του Λ.Θ. από τα Ισθμια και ένας 72χρονος έμπορος, ο οποίος λέγεται ότι είχε και την «πληροφορία» για τον χρυσό.
Με την πρώτη ματιά έγινε σαφές ότι το μοιραίο επήλθε λόγω αναθυμιάσεων από τη γεννήτρια που είχαν βάλει μέσα στη σπηλιά το βράδυ της Παρασκευής. Μάλιστα, στα χέρια τους βρέθηκαν ακόμα και καλώδια, κάτι που δείχνει ότι είχαν επιχειρήσει να προκαλέσουν έκρηξη για να αποκαλυφθεί ο θησαυρός.
Για κρυμμένους θησαυρούς στην περιοχή υπάρχουν πολλοί θρύλοι. Κάποιοι, μάλιστα, λένε ότι εκεί έκρυψε τεράστια ποσότητα χρυσών νομισμάτων ο Γερμανός εγκληματίας πολέμου Μαξ Μέρτεν, ο οποίος είχε αναλάβει την «εκκαθάριση» της Θεσσαλονίκης από τους Εβραίους.
Άλλοι πάνε ακόμα πιο πίσω στον χρόνο και μιλούν για τον αμύθητο θησαυρό του Οθωμανού Κιαμήλ Μπέη, τα πλούτη του οποίου ήταν φημισμένα και λέγεται πως μεγάλο μέρος τους έχει θαφτεί στην περιοχή.
Με λικέρ και σιδέρωμα!
Πώς ένα ευτελούς ποιότητας χαρτί μετατρέπεται με «αστεία» επεξεργασία σε χάρτη θησαυρού «μαϊμού»
Εντυπωσιάζει η ευρηματικότητα των αετονύχηδων που εκμεταλλεύονται το πάθος των «κυνηγών» θησαυρών για να… θησαυρίζουν οι ίδιοι. Όταν ο υποψήφιος αγοραστής δώσει τα χέρια για να αγοράσει έναν δήθεν παλιό χάρτη που θα τον οδηγήσει στο «άγιο δισκοπότηρο», μπαίνει σε λειτουργία η παραγωγή του.
Όπως μας δείχνει ο έμπειρος ερευνητής Γιώργος Τσούκαλης, η πιο συνηθισμένη διαδικασία είναι η εξής: Αρχικά πάνω σε ένα ευτελούς ποιότητας χαρτί σημειώνεται και σχεδιάζεται ο χάρτης με τα συνθηματικά του.
Ο «δημιουργός» προνοεί να είναι γραμμένος με αρκετά ορθογραφικά λάθη, προκειμένου να παραπέμπει σε αμόρφωτους κατοίκους της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Μόλις ολοκληρωθεί το σχέδιο, αρκετά σημεία του χάρτη εμποτίζονται με ένα κιτρινωπό λικέρ γνωστής μάρκας, που τον κάνει να φαίνεται κιτρινισμένος από τον χρόνο! Στη συνέχεια μπαίνει στην πρίζα το… ηλεκτρικό σίδερο και σιδερώνει τον διπλωμένο χάρτη για να καεί στις άκρες και στα σημεία που έχει διπλωθεί, διαχέοντας τις κιτρινίλες από το λικέρ!
Το τελικό αποτέλεσμα, όπως μας δείχνει ο κ. Τσούκαλης, ξεγελά εύκολα έναν διψασμένο ερευνητή.
Ο χάρτης δείχνει παλιός και αποτελεί πλέον ένα ντοκουμέντο. Από εκεί και πέρα, είναι στο χέρι του επιτήδειου να παζαρέψει τον χάρτη «μαϊμού» των ανταρτών σε τιμή ανάλογη με τον άνθρωπο που έχει απέναντί του και πόσα είναι διατεθειμένος να ξοδέψει για να αποκτήσει αυτό που υποτίθεται ότι είναι το «μοναδικό μονοπάτι» που οδηγεί στον θησαυρό.
Η ζήτηση για γνήσιους χάρτες έχει φέρει αντίστοιχα και την παραγωγή των κατασκευασμένων, που αλλάζουν χέρια με μια καλά σκηνοθετημένη συνωμοτική συμφωνία για να μη διαρρεύσει το πολυπόθητο μυστικό.
Η… τεχνογνωσία της παλαίωσης ενός χάρτη μπορεί να ποικίλλει, καθώς οι «χαρτογράφοι» ξέρουν όχι μόνο πώς να τον κάνουν να… γεράσει, αλλά και σε ποια περιοχή θα αναφέρεται για να μπει στο στόχαστρο -ή, καλύτερα, στον ανιχνευτή μετάλλων- των χρυσοθήρων.
Αγγελία με σημειώσεις από την περίοδο του εμφύλιου
Η ζήτηση για ντοκουμέντα που οδηγούν στη λάμψη κρυμμένων θησαυρών φέρνει και την προσφορά. Πρόσφατα, σε μεγάλης επισκεψιμότητας ιστοσελίδα αγγελιών αναρτήθηκε αγγελία στην οποία διαφημίζονται χάρτες και σημειώσεις από την περίοδο του Εμφυλίου, που υπονοείται ότι οδηγούν σε θησαυρούς. Στην περιγραφή της αγγελίας, που απευθύνεται σε «μυημένους», αναφέρεται ότι πρόκειται για μια σειρά από έγγραφα που προέρχονται από τα ημερολόγια των αρχηγείων των ανταρτών της ηπειρωτικής Ελλάδας, τις αποκωδικοποιήσεις των εγγράφων, περιγραφές για κρύπτες, χάρτες αποκρύψεων, χάρτες σε κερόχαρτο, σημειώσεις και μια πλειάδα επεξηγήσεων για υποτιθέμενα «σημάδια».
Το «πολύτιμο» αυτό αρχείο δίνεται σε ηλεκτρονική μορφή στην τιμή των 150 ευρώ, η οποία είναι και… συζητήσιμη! Επίσης, στο «πακέτο» περιλαμβάνονται ένα ρωσικό και ένα γαλλικό βιβλίο με σχετικά στοιχεία και χάρτες. Όπως σημειώνεται στην περιγραφή, η αγγελία απευθύνεται σε «γνώστες των πραγμάτων, που αντιλαμβάνονται τη γνησιότητα και τη σοβαρότητα του αρχείου». Μάλιστα, επισημαίνεται ότι το υλικό περιλαμβάνει καινούργιο «αρχείο» που εντοπίστηκε – άγνωστο πού.