Την απώλεια του Γιάννη Τσεκλένη θρηνεί από προχθές ο κόσμος της μόδας. Ο 82χρονος εμβληματικός σχεδιαστής, που διαφήμισε τη χώρα μας στα πέρατα του κόσμου, έφυγε από τη ζωή αφήνοντας μια ατελείωτη σιωπή στο γεμάτο οράματα, χρώματα και σχέδια ατελιέ του.
- Από τη
ΔΗΜΗΤΡΑ ΔΑΡΔΑ
Ο χαρισματικός δημιουργός, που ύμνησε το γαλανόλευκο της Ελλάδας, «έντυσε» με πολυτελή φινέτσα την Ολυμπιακή του Αριστοτέλη Ωνάση, αλλά και το διεθνές τζετ σετ, ενώ λάνσαρε τη φινετσάτη μπλε σχολική ποδιά, είχε ανακηρυχθεί ως ο κορυφαίος Eλληνας δημιουργός μόδας για το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα!
Γιος του Κώστα Τσεκλένη από τον Πύργο και της Πολίτισσας Μελανίας Παστιρματζή, γεννήθηκε και μεγάλωσε στα βόρεια προάστια, φοιτώντας στο Κολλέγιο Αθηνών, από όπου τον έδιωξαν κακήν κακώς, και στη Σχολή Μωραΐτη!
Με υφάσματα
Παρότι δεν ήταν καλός μαθητής, εκεί μεταμορφώθηκε σε «αστέρι» σχεδιάζοντας τα σχολικά περιοδικά. Οταν τέθηκε θέμα για το επαγγελματικό του μέλλον, ο νεαρός ανακοίνωσε στον πατέρα του ότι θα ασχοληθεί με το οικογενειακό κατάστημα υφασμάτων, αλλά στο κομμάτι της διαφήμισης.
«Είχα κοινωνικές επαφές, φίλους, όπως τον Σπύρο Μεταξά, που αμέσως μου ανέθεσε να κάνω τα μπουκάλια. Ηθελα να αφήσω στίγμα» ανέφερε ο σχεδιαστής σε δηλώσεις του πριν από έναν χρόνο.
Το 1964 ο πατέρας του πέθανε. «Mην αφήσεις τη μόδα. Τα τελευταία πέντε χρόνια ό,τι αγοράζεις ύστερα από έξι μήνες το έχει η couture στο Παρίσι, χωρίς να το ξέρεις» του είπε πριν κλείσει τα μάτια του. Ο Γιάννης Τσεκλένης αποκάλυψε πως εκείνη την εποχή έβγαζε τα trends από το μυαλό του, σαν να είχε ένα μελλοντολογικό μάτι στη μόδα. Από την επομένη χρονιά και έως το 1991 δημιουργίες του πουλήθηκαν σε όλον τον κόσμο και το όνομά του ήταν πλέον trade mark! Ο Αριστοτέλης Ωνάσης τού ανέθεσε τις στολές της Ολυμπιακής Αεροπορίας, αν και αρχικά είχε συμφωνήσει με τον Pierre Gardin, ακολούθησαν οι σχολικές ποδιές και οι στολές της Αστυνομίας το 1984.Την εικοσαετία από το 1960 έως το 1980 τα σχέδια των υφασμάτων του έμοιαζαν με πίνακες τέχνης, με επιρροές από τον ελληνικό και παγκόσμιο πολιτισμό. Με το που έκανε το άνοιγμα στην Αμερική, μέσα σε 48 ώρες ζήτησε να δει τη συλλογή του η Ελίζαμπεθ Αρντεν, αυτοπροσώπως, την οποία και αγόρασε! Ολη!
Συντάκτες μόδας σε παγκοσμίου φήμης εφημερίδες ήδη υποκλίνονταν στο ταλέντο του. Κάνοντας ένα ακόμα βήμα, «μάρκαρε» με το TSEKLENIS βαλίτσες, λευκά είδη, στολές εργασίας, υφάσματα διακόσμησης, πλακάκια τοίχου και δαπέδου, εσωτερικά αυτοκινήτων και αεροσκαφών, αλλά και διακοσμήσεις ξενοδοχείων και πολυτελών σπιτιών, ακόμα (αργότερα) και λεωφορείων!
Η βασίλισσα
Από τις μεγαλύτερες στιγμές του ήταν η διακόσμηση της εκκλησίας στον γάμο του βασιλιά Κωνσταντίνου με την Αννα Μαρία και, κατόπιν, η στιγμή που η βασίλισσα Φρειδερίκη τού ανέθεσε τον στολισμό του διπλού (καθολικού και θρησκευτικού) γάμου της κόρης της, Σοφίας, με τον βασιλιά της Ισπανίας Χουάν Κάρλος. Μάλιστα, το αποτέλεσμα ήταν τόσο εντυπωσιακό και χλιδάτο, που η οικογένεια τον παρασημοφόρησε!
Στο θέατρο συνεργάστηκε μόνο με την Ελλη Λαμπέτη, δημιουργώντας τα κοστούμια για το έργο «Σαράντα καράτια». «Αν έχω μετανιώσει για κάτι: Ναι, ότι δεν πούλησα το όνομα Tseklenis και τον εαυτό μου μαζί για 250.000 δολάρια το 1970. Οχι γιατί μου φάνηκαν λίγα τα λεφτά -που μου φάνηκαν-, αλλά γιατί η εταιρία που θα με αγόραζε μόλις είχε αγοραστεί από μια αλευροβιομηχανία».
Το «φλερτ» με τον θάνατο
«Οταν άκουσα τη λέξη ”μελάνωμα” δεν κατάλαβα ότι ήταν ο θάνατος φτιαγμένος μέσα σε μια φακίδα. Ηταν το ’75» είπε, αναφερόμενος στην περιπέτεια με την υγεία του. Αναζητώντας την ελπίδα, και αφού πήρε γνώμες κορυφαίων Ελλήνων γιατρών με διάγνωση για αφαίρεση, πήγε στο Memorial, σε φημισμένο επιστήμονα, ο οποίος του το έβγαλε.
«Πήγα στη Νέα Υόρκη. Πριν πάω, ρώτησα τον γιατρό μου τι ποσοστά ζωής έχω. Για τον πρώτο χρόνο, μου είπε, είναι σαν μια ζαριά στο τάβλι, ένα ποσοστό γύρω στο 5%» αποκάλυψε. Μάλιστα, στην ίδια συνέντευξη, ο Γιάννης Τσεκλένης ανέφερε πως ήταν το 46ο πειραματόζωο, κι αυτό ίσως τον έσωσε, αφού ο καρκίνος ήταν πάνω από το τρίτο στάδιο. Υστερα από ενάμιση χρόνο εντοπίσθηκε τοπική υποτροπή και υποβλήθηκε σε έναν τεράστιο ακρωτηριασμό – ώμο, ωμοπλάτη, κλείδα και χέρι.
«Οι τράπεζες έμαθαν και για την αρρώστια μου. Τα έκλεισα όλα αυτά και έφυγα. Θα είχα πάει φυλακή. Ηταν δύσκολο, γιατί και οι Αμερικανοί ήξεραν για το θέμα της υγείας μου, οπότε πώς θα επένδυαν; Ο μόνος άνθρωπος στον κόσμο που επένδυσε πάνω μου και με πίστεψε ήταν ο Γιάννης Γεωργακάς του Μινιόν. Ηρθε και με βρήκε στην Αμερική για να συνεργαστούμε» εξομολογήθηκε για εκείνη τη δύσκολη εποχή. «Ποτέ δεν διανοήθηκα να πάρω σύνταξη και να βγω σε απόσυρση – έχω ξεχάσει, μάλιστα, ακόμα και την αναπηρία μου. Εδώ και 33 χρόνια κοιτάζω το μανίκι µου στην τσέπη, χωρίς να νιώθω πως μου λείπει το χέρι μου. Κάνω, μάλιστα, τόσα πράγματα μαζί, που άλλοι για να τα πετύχουν θα χρειάζονταν τέσσερα χέρια» παραδέχτηκε!
Έρωτας και γάμος με την εστεμμένη της καρδιάς του
Το love story του Γιάννη Τσεκλένη με τη Μις Ελλάς 1954 και ηθοποιό Εφη Μελά μοιάζει με χολιγουντιανή ταινία, αλλά με τη ματιά του Ελληνα σκηνοθέτη. Η γνωστή τότε και ως «Μπριζίτ Μπαρντό της ελληνικής μόδας» αρχικά δεν χώνευε τον Γιάννη Τσεκλένη, όπως ανέφερε ο ίδιος σε συνέντευξή του, όμως αργότερα ερωτεύτηκαν με πάθος.
«Είμαστε πενήντα τέσσερα χρόνια μαζί, αν και παντρευτήκαμε το 1976. Οσα χρόνια είμαι µε την Εφη, της πηγαίνω πρωινό στο κρεβάτι. Ενα απλό πρωινό, που το ετοιμάζω, όμως, κάθε μέρα» ανέφερε ο σχεδιαστής για τη γυναίκα της ζωής του, με την οποία διέμενε σ’ ένα υπέροχο σπίτι 300 τ.μ. στον Διόνυσο.
Ειδικά στέφανα
Η πρόταση γάμου έγινε αυθόρμητα ένα βράδυ, μεταξύ γλεντιού, σε ένα πάρτι στο Κολωνάκι, ενώ το μυστήριο σε ένα εκκλησάκι στον Κουβαρά, με τον γαμπρό να ντύνει τους λίγους καλεσμένους με σαφάρι στιλ, ακόμα και τη μαμά με την αδελφή του! Κουμπάροι ήταν η Λίλα και ο Ηλίας Λαλαούνης, ο οποίος έφτιαξε ειδικά για το ζευγάρι ασημένια στέφανα από κλαδάκια ελιάς!
«Η Εφη ήταν για μένα ο καταλύτης όταν μπήκα για τα καλά στη μόδα. Για μια δεκαετία ήταν σύμβουλος και κριτής. Ο πεθερός μου -γιατί παντρεύτηκα πολύ γρήγορα, στα 23 μου, κι έτσι τώρα έχω γιο 56 ετών, τον Κωνσταντίνο- ήταν της ΕΛΦΙΝΚΟ» αποκάλυψε σε δηλώσεις του.
