Από τους χώρους της μονάδας εκτροφής βοοειδών, σε μουσικές σκηνές και πιάνο μπαρ στη Θεσσαλονίκη. Η τραγουδίστρια Χριστίνα Κακαλιάντη πέρασε πέντε ολόκληρα χρόνια από τη ζωή της κάνοντας δύο εντελώς διαφορετικές δουλειές.
Τα πρωινά φορούσε γαλότσες και πήγαινε να ταΐσει τα μοσχαράκια και τα βράδια έβαζε τα ψηλοτάκουνά της και στεκόταν μπροστά από ένα μικρόφωνο ερμηνεύοντας με πάθος τα τραγούδια που αγαπά.
«Δεν μπορώ να προσδιορίσω τη χρονική στιγμή που συνειδητοποίησα πως αγαπώ πολύ τη μουσική, γιατί πάντα ήταν μέσα στη ζωή μου. Μπορώ, όμως, να πω ότι μετά το μουσικό λύκειο και μέχρι να ξεκινήσω επαγγελματικά το τραγούδι, εκείνο το μικρό διάστημα που είχα λιγότερη επαφή με τη μουσική υπήρχε μεγάλο κενό στη ζωή μου. Έτσι, φρόντισα να μην ξανασυμβεί αυτό» λέει η ίδια στην «Espresso» και τον Ηλία Μαραβέγια, δείχνοντας από την αρχή της κουβέντας μας τη σημαντικότητα του τραγουδιού για εκείνη.
Φρόντισε, ωστόσο, να αποκτήσει και πτυχίο ζωοτεχνίας, ενώ δραστηριοποιήθηκε κιόλας στον κλάδο για ένα διάστημα. «;Eχει σχέση η οικογένειά μου με τον συγκεκριμένο τομέα, οπότε, μόλις πήρα το πτυχίο μου, δούλεψα σε αυτόν, παράλληλα με το τραγούδι. Κάναμε εκτροφή και εμπορία βοοειδών πάχυνσης σε όλη την Ελλάδα» μας εξηγεί και συμπληρώνει με νόημα: «Στη συγκεκριμένη ενασχόληση με οδήγησε και η κλασική αγωνία των γονέων για την επαγγελματική αποκατάσταση των παιδιών τους. Τελικά, η μουσική, παρά την ανασφάλεια που σε κάνει να νιώθεις, κέρδισε». Πώς ήταν, όμως, για τη Χριστίνα η περίοδος που έκανε παράλληλα δύο δουλειές; «Δεν ήταν δύσκολο να τα συνδυάσω. Ηταν η ηλικία τέτοια που, αν και έκανα δύο δουλειές, είχα ενέργεια και έκανα άλλες τόσες δραστηριότητες εκτός δουλειάς. Τώρα πια δεν ξέρω αν αντέχω και μόνο που το σκέφτομαι. Τα πέντε χρόνια ήταν αρκετά ώστε να πω “ωραία, το έκανα, φτάνει τώρα”» αναφέρει και μοιράζεται μαζί μας τι αγαπά και τι τη δυσκολεύει στα δύο επαγγέλματα.
«Αυτό που αγαπώ στη μουσική είναι ότι με κάνει ευτυχισμένη, ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές μου. Ξέρετε, είναι δώρο, τη στιγμή που ερμηνεύεις ένα τραγούδι, να γίνεσαι ένα με αυτό και να βγάζεις ό,τι έχεις μέσα σου. Για να το πω απλά, είναι ένα είδος ψυχοθεραπείας. Στον χώρο αυτό με δυσκολεύουν οι δημόσιες σχέσεις και το γεγονός ότι πρέπει να είσαι manager του εαυτού σου. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα, σχεδόν αντίθετα, αλλά πρέπει να τα συνδυάσεις. Τώρα, σε ό,τι αφορά την άλλη δουλειά, δεν με δυσκόλευε κάτι και αγαπούσα την καθημερινή επαφή με τον κόσμο σε συναλλαγές που έπρεπε να γίνουν, πράγμα που είναι κοινό και στο τραγούδι. Δεν θα μπορούσα να είμαι απλά κλεισμένη σε ένα γραφείο χωρίς κόσμο» τόνισε.
Η Χριστίνα Κακαλιάντη, από την Πυλαία Θεσσαλονίκης, μπήκε πρόσφατα στη δισκογραφία με «Ενα χαμόγελο», όπως τιτλοφορείται το single της. «Η συνεργασία μου με τη Spider Music οφείλεται στον συνθέτη και στιχουργό του “Ενα χαμόγελο”, τον Δημήτρη Τσιβούλα. Είναι ένα swing τραγούδι, γεμάτο χιούμορ και αισιοδοξία. Τόσο η μουσική όσο και οι στίχοι του σου φτιάχνουν τη διάθεση. Σε αυτό το ύφος βασίστηκε και το βιντεοκλίπ, που στο τέλος επιφυλάσσει μια έκπληξη. Ηταν κάτι που εγώ, ο Δημήτρης και ο κόσμος, απ’ ό,τι καταλαβαίνω, κρίνοντας από την αποδοχή του τραγουδιού, το είχαμε ανάγκη αυτό το διάστημα» σημειώνει.