Από τον Δημήτρη Λυμπερόπουλο
Η τραγική είδηση του ξαφνικού θανάτου του 62χρονου επιχειρηματία Κωνσταντίνου Κουλουβάτου ανήμερα Τρίτη και 13 έμοιαζε σαν να είναι η τελευταία σκηνή μιας αρχαίας τραγωδίας για μια οικογένεια που χτυπήθηκε αλύπητα από τη μοίρα.
Έμελλε αυτή η καταραμένη και σημαδιακή ημερομηνία να τον οδηγήσει στη γειτονιά των αγγέλων, δίπλα στα αδέλφια του Θοδωρή και Αλέξανδρο και στους γονείς του, στη γειτονιά των αγγέλων όπου αναπαύονται τα μέλη της οικογένειας που ξεκληρίστηκε μέσα σε 30 χρόνια από τραγικά παιχνίδια της μοίρας.
Η ζωή του εκλιπόντος ήταν συνδεδεμένη άρρηκτα με τον ελληνικό τουρισμό. Η οικογένειά του εδώ και 60 χρόνια συνέβαλε στην αναβάθμιση και την ανάπτυξη του ελληνικού τουρισμού με την ίδρυση των εμβληματικών «ξενοδοχείων Amalia», σε Σύνταγμα, Ναύπλιο, Ολυμπία, Πρέβεζα, Καλαμπάκα και Δελφούς. Ο Κωνσταντίνος Κουλουβάτος ήταν εκείνος που διηύθυνε με πάθος τα ξενοδοχεία. Ξεχωριστός και χαρισματικός, ιδρυτικό μέλος του ΣΕΤΕ και μέλος του Δ.Σ. επί σειράν ετών, συμμετείχε ενεργά για την αντιμετώπιση των θεσμικών προβλημάτων του κλάδου.
Πάνω από όλα όμως όσοι τον γνώρισαν έστω και για λίγο μίλησαν στην «Espresso» για έναν γλυκό, τίμιο και γαλαντόμο άνδρα που λάτρευε τη σύζυγό του Μίνα και τα δύο παιδιά του, τον Χρήστο και την Αλίκη, στα οποία είχε χαρίσει τα ονόματα των αγαπημένων του γονιών. Το φιλόξενο σπίτι τους στο Παλαιό Ψυχικό ήταν πάντα ανοιχτό σε όλους, όπως ακριβώς τα ξενοδοχεία τους. Η ζωή του, γεμάτη συγκινήσεις, σημαδεμένη από θανάτους.
Ο ίδιος εισήχθη στο νοσοκομείο για μια προγραμματισμένη επέμβαση, αλλαγή βαλβίδας. Η δίωρη επέμβαση λόγω επιπλοκών εξελίχθηκε σε δεκάωρη μάχη ζωής. Πάλεψε γενναία και σκληρά, όπως σε όλη του τη ζωή, αλλά αυτή τη φορά δεν άντεξε… Όλοι όσοι τον αγάπησαν τον αποχαιρέτησαν χθες με δάκρυα στα μάτια από τον Ιερό Ναό του Α’ Νεκροταφείου Αθηνών.
Την τραγική είδηση έκανε γνωστή στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook ο παλιός Αθηναίος και γόνος ναυτιλιακής οικογένειας Μηνάς Γκούμας, γράφοντας τα πιο συγκινητικά λόγια αγάπης και αποχαιρετισμού για τον Κωνσταντίνο: «Είναι αυτές οι στιγμές, αυτές οι δυσάρεστες εκπλήξεις που σου δίνει η ζωή και που πιστεύεις πως δεν θα έρθουν ποτέ ή τέλος πάντων λες δεν θέλω να τις ζήσω, ή δεν περνούν καν από το μυαλό σου. Που πίστευες πως μαζί θα γεράσουμε, διότι ήμασταν από παιδάκια μαζί και δεν σου περνά από το μυαλό πως θα μπορούσε να συμβεί το αντίθετο. Πρώτα ο Αλέξης, μετά ο Θοδωρής και σήμερα ο Κωνσταντίνος. Τρία αδέλφια που έφυγαν πριν την ώρα τους. Τρία χρυσά και αξιαγάπητα παιδιά, που η ζωή τούς ευλόγησε με όλα τα αγαθά και τους τα πήρε τόσο βίαια.
Ο αγαπημένος μας Κωνσταντίνος έφυγε πριν μία ώρα από τη ζωή. Ο παιδικός, οικογενειακός φίλος μου, που λάτρευα και απολάμβανα κάθε στιγμή την παρέα του, παντρεύτηκε την ανιψιά μου Μίνα και έγινα θείος του, κάτι που μας έκανε να το γελάμε. Είθισται να γράφουμε σπουδαία λόγια για κάποιον που φεύγει από τη ζωή, αλλά πώς να μην πεις έστω και δυο λόγια για τον Κώτσο τον γλυκό μας. Ανθρωπος με ήθος, τίμιος, απίστευτο χιούμορ, κοινωνικός, αγαπητός σε όλους, χειμαρρώδης, γλεντζές και γαλαντόμος, ευχάριστα φωνακλάς, καλός γιος, σύζυγος, πατέρας, φίλος και εργοδότης. Αμφιβάλλω αν υπάρξει ποτέ σκάποιος να πει το παραμικρό κακό για τον Κωνσταντίνο. Τον έβλεπες και άνοιγε η καρδιά σου, επιζητούσες την παρέα του που απολάμβανες στο φουλ, διότι ήξερε να ζει την κάθε στιγμή και που μοιραζόταν με τους γύρω του. Δεν θα υπάρξει άλλος σαν και αυτόν, ήταν μοναδικός. Θα μου λείψει αφάνταστα. Αιωνία σου η μνήμη, γλυκέ και αγαπημένε μου φίλε».
Αλυσίδα ξενοδοχείων με ιστορία πολλών αστέρων
Η αλυσίδα ξενοδοχείων «Amalia» είναι μία από τις παλαιότερες στην Ελλάδα. Ιδρύθηκε το 1958 με σκοπό να ενώσει τους καλύτερους ελληνικούς προορισμούς (ιστορικούς, πολιτιστικούς και γεωγραφικούς) με εξαιρετικές υπηρεσίες.
Σχεδόν μισό αιώνα μετά το άνοιγμα του πρώτου «Amalia» η εταιρία κατάφερε συνεχή ανάπτυξη και έγινε μια από τις κορυφαίες προτιμήσεις των ταξιδιωτών. Καθώς η τοποθεσία παίζει πρωταρχικό ρόλο για την εταιρία, όλα τα ξενοδοχεία της αλυσίδας είναι χτισμένα σε εξαιρετικές τοποθεσίες στην Αθήνα, στο Ναύπλιο, στους Δελφούς, στην Ολυμπία, στην Καλαμπάκα και τη Μαργαρώνα (κοντά στην Πρέβεζα), ενώ προσφέρουν ξεχωριστές ξενοδοχειακές υπηρεσίες, δίπλα στα πιο αξιόλογα αρχαιολογικά ευρήματα της χώρας μας. Ναυαρχίδα του ομίλου είναι το «Amalia Hotel Αθηνών», που άνοιξε στις αρχές του 1960 στη Λεωφόρο Αμαλίας 10 και δέθηκε με τη ζωή και την ιστορία του τόπου μας. Λόγω της στρατηγικής θέσης του, με θέα στη Βουλή και στον Εθνικό Κήπο, γνώρισε δόξες και φιλοξένησε πλήθος ξένων προσωπικοτήτων. Πρόκειται για ένα τετράστερο ξενοδοχείο -έμβλημα της Αθήνας, με 97 δωμάτια και μία ονειρική σουίτα, πρόσφατα ανακαινισμένο, που συνεχίζει να γοητεύει και να αποτελεί σημείο αναφοράς της κοινωνικής, πολιτιστικής και και οικονομικής ζωής, καθώς συνδέεται με την οικονομία και τον τουρισμό της χώρας μας.
Στα 60 χρόνια λειτουργίας του στα δωμάτιά του, στο Chrysalis lounge, στους συνεδριακούς χώρους του και στην υπερπαραγωγή ταράτσα με την ονειρική θέα στην Ακρόπολη, στον Εθνικό Κήπο και τον Λυκαβηττό έχουν συναντηθεί όλοι. Μπορεί να μην κουβαλά στις πλάτες του το μυθικό παρελθόν της «Μεγάλης Βρεταννίας», του «King George» και του «Hilton», αλλά φέρει τη δική του κοσμοπολίτικη ιστορία, που έγραψε ο ιδρυτής του ομίλου Χρήστος Κουλουβάτος συνέχισε με δύναμη και πάθος ως το δικό του τέλος ο γιος του Κωνσταντίνος, ενώ η σκυτάλη περνά στην τρίτη γενιά, στον Χρήστο και στην Αλίκη Κουλουβάτου.
«Γαϊτανάκι» θανάτου που κρατά 30 χρόνια
Η πενταμελής, ευτυχισμένη οικογένεια Κουλουβάτου ξεκληρίστηκε στην κυριολεξία μέσα σε 30 χρόνια. Το γαϊτανάκι των θανάτων ξεκινά με το θανατηφόρο τροχαίο του 25χρονου Αλέξη, τον Ιούνιο του 1990.
Ο νέος, ωραίος και περιζήτητος γόνος με σπουδές στη Βοστόνη, ύστερα από ένα πάρτι στο σπίτι φίλου του στην Εκάλη δανείζει το αυτοκίνητό του σε φίλους του και για την επιστροφή καβαλά τη μηχανή του. Στη διαδρομή προς το κέντρο της Αθήνας χάνει τον έλεγχο και σκοτώνεται ακαριαία. Μη μπορώντας να αντέξει τον πόνο του τραγικού χαμού του γιου της, η μητέρα του Αλίκη (που στα νιάτα της ήταν μια καλλονή) «φεύγει» από τον καημό της λίγο αργότερα. Αλλά και ο αδελφός του Θοδωρής δεν μπορεί να διαχειριστεί τον χαμό. Χωρίζει και περιορίζει τις εξόδους του. Τα βάρη της οικογένειας πέφτουν στον τραγικό πατέρα Χρήστο και στον έτερο αδερφό Κωνσταντίνο. Ο πατριάρχης της οικογένειας και ιδρυτής του ομίλου «Amalia» φεύγει και εκείνος μερικά χρόνια αργότερα. Στις 16 Αυγούστου του 2001 η μοίρα χτυπά και πάλι την οικογένεια. Ο μεσαίος γιος της οικογένειας, ο Θοδωρής, δεν καταπίνει καλά μια πιρουνιά μακαρόνια και παθαίνει εγκεφαλική βλάβη. Ως τον θάνατό του θα είναι σε κώμα, «φυτό». Ο αδερφός του Κωνσταντίνος βρίσκει τη δύναμη και τον κρατά ζωντανό για 15 ολόκληρα χρόνια. Πολλές φορές φίλοι και γνωστοί έβλεπαν τον Κωνσταντίνο να περνά την πύλη μεγάλου νοσοκομείου για να αγκαλιάσει τον αδερφό του. Ως το 2015.
Τότε λαμβάνεται η απόφαση να τον αφήσουν να «φύγει» για να βρεθεί στην αγκαλιά των γονιών του και του αδελφού του Αλέξη. Τώρα πλέον είναι όλοι μαζί στη γειτονιά των αγγέλων…
