Από τη Γιώτα Φλώρου
Συγκλόνισε την κοινή γνώμη πριν από λίγες μέρες η υπόθεση της 90χρονης γυναίκας και του 25χρονου εγγονού της που βρέθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη στον δρόμο, όταν τους έγινε έξωση από το σπίτι που νοίκιαζαν, καθώς αδυνατούσαν να καλύψουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις. Ωστόσο, αυτή ήταν μόνο μία από τις ανθρώπινες ιστορίες δυστυχίας με πρωταγωνιστές ηλικιωμένους, οι οποίοι βρίσκονται ξαφνικά χωρίς κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους.
Θύμα έξωσης, που τον έχει αναγκάσει να μετατρέψει εδώ και περίπου τρεις μήνες το αυτοκίνητό του σε σπίτι, είναι και ο 75χρονος Αναστάσιος Χουλιάρας.
«Ήμουν άρχοντας, κύριος και βρέθηκα ξαφνικά στον δρόμο ρακένδυτος!» λέει στην «espresso», συνοψίζοντας μέσα σε μία πρόταση ολόκληρη τη ζωή του. Ο γολγοθάς που ανεβαίνει ο κ. Αναστάσιος άρχισε τον Νοέμβριο του 2019, όταν έχασε τη σύζυγό του από καρκίνο. Οπως λέει, επί τρία χρόνια συνόδευε τη γυναίκα του στα νοσοκομεία και στους γιατρούς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα να ξοδέψει αρκετά χρήματα από τον κοινό τραπεζικό λογαριασμό τους.
Ωστόσο, αυτό που δεν φανταζόταν ήταν ότι τον ίδιο λογαριασμό θα χρησιμοποιούσαν για δικό τους προσωπικό όφελος και στενοί συγγενείς της γυναίκας του, οι οποίοι -σύμφωνα με τον ίδιο- είχαν καταφέρει με δόλιους τρόπους να της αποσπάσουν την κάρτα με την οποία έβγαζε χρήματα από την τράπεζα.
Έτσι ο λογαριασμός άδειασε και ο ίδιος δεν μπορούσε να πληρώσει τις οφειλές του και τα ενοίκια του σπιτιού στο οποίο έμενε, στο Περιστέρι. Συνολικά, δηλώνει, χρωστούσε σε ενοίκια και σε λογαριασμούς περίπου 6.000 ευρώ!
Ήταν στα τέλη του περασμένου Ιουλίου όταν ο κ. Χουλιάρας βρέθηκε πρώτη φορά στη ζωή του στον δρόμο μια μέρα που θα θυμάται για πάντα. Με τα λιγοστά υπάρχοντά του, καθώς ό,τι είχε στο σπίτι βγήκε σε πλειστηριασμό, βρέθηκε να κοιμάται στο αυτοκίνητό του. «Έχω να απλώσω τα πόδια μου τρεις μήνες. Κοιμάμαι κουβαριασμένος, σηκώνομαι πιασμένος» περιγράφει και τα λόγια του συγκλονίζουν.
Η καθημερινότητά του είναι κάτι παραπάνω από δύσκολη. Τα μόνα χρήματα που παίρνει είναι από την Πρόνοια, περίπου 300 ευρώ, τα οποία λέει πως δεν φτάνουν για τίποτα. Πλέον, οι άνθρωποι της Εκκλησίας τού δίνουν το φαγητό της ημέρας, ενώ κάποιοι φίλοι που έχει τον βοηθούν να αγοράσει άλλα χρήσιμα μικροπράγματα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όλους αυτούς τους μήνες έχει καταφέρει μόνο μία φορά να κάνει ένα κανονικό μπάνιο! Όλες τις άλλες φορές όταν θέλει να πλυθεί χρησιμοποιεί πλαστικά μπουκάλια νερού!
Η μεγάλη ελπίδα του κ. Χουλιάρα είναι να καταφέρει, επιτέλους, να πάρει τη σύνταξη χηρείας που δικαιούται. Μάλιστα, έχει κάνει τη σχετική αίτηση και περιμένει εναγωνίως την απόφαση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
«Μπορεί να αντέχω ακόμα, αλλά έρχεται χειμώνας και κρύο» λέει και το τελευταίο που θέλει είναι να περάσει τους επόμενους μήνες στον δρόμο. Ο ίδιος αναφέρει ότι πρόσφατα ένας φίλος του, τον οποίο έχει εξουσιοδοτήσει να τον βοηθά με τις διαδικασίες για τη σύνταξη, έλαβε ένα τηλεφώνημα από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και ενημερώθηκε ότι η υπόθεσή του έχει λάβει τον χαρακτηρισμό «υπερεπείγον». Αυτό σημαίνει ότι, όταν δοθεί το πράσινο φως για τις συντάξεις χηρείας, θα είναι από τους πρώτους που θα τη λάβουν.
Τα λόγια του στο τέλος της κουβέντας μας παρακινούν τον καθένα από εμάς να συνειδητοποιήσει ότι αυτό που για κάποιους είναι αυτονόητο, δηλαδή να έχουν ένα σπίτι πάνω από το κεφάλι τους, για τον ίδιο δεν είναι.
«Αυτό που θέλω είναι να επισπευστεί όσο γίνεται η διαδικασία για τη σύνταξη. Θέλω να νοικιάσω μια γκαρσονιέρα, να απλώσω τα πόδια μου, θέλω να κάνω ένα μπάνιο» καταλήγει.
Όποιος θα ήθελε να προσφέρει βοήθεια στον κ. Χουλιάρα μπορεί να τον βρει σε ένα άσπρο Seat Cordoba, που βρίσκεται στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στην Κηπούπολη Περιστερίου.