Τι δείχνει έρευνα για την υποκατάσταση της ορμόνης σε 83.000 περιστατικά
Τι δείχνει έρευνα για την υποκατάσταση της ορμόνης σε 83.000 περιστατικά
Η θεραπεία υποκατάστασης της τεστοστερόνης αποδεικνύεται πολλαπλά ωφέλιμη, πέραν του αναμενομένου, δηλαδή της βελτίωσης της σεξουαλικής ζωής. Αντρες με χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης που υποβλήθηκαν σε θεραπεία υποκατάστασης της ορμόνης διαπιστώθηκε πως μείωσαν σημαντικά τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού, όπως επίσης την πιθανότητα πρόωρου θανάτου από κάθε άλλη αιτία.
Σχετική έρευνα, η οποία δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «European Heart Journal» και βασίζεται σε δεδομένα από 83.000 περιστατικά, είναι η πρώτη που δείχνει την ξεκάθαρη ωφέλεια για τον ασθενή, όταν η δόση είναι κατάλληλη, ώστε να επαναφέρει στα φυσιολογικά τα συνολικά επίπεδα τεστοστερόνης. Οπως αναφέρουν οι επικεφαλής της έρευνας, «οι ασθενείς που δεν μπόρεσαν να επανέλθουν στα φυσιολογικά επίπεδα μετά τη θεραπεία υποκατάστασης της τεστοστερόνης δεν εμφάνισαν μείωση του κινδύνου καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού, ενώ είχαν σημαντικά λιγότερη ωφέλεια σε επίπεδο θνησιμότητας».
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε άντρες ηλικίας 50 ετών και πάνω με διαπιστωμένα χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης. Οι εθελοντές χωρίστηκαν σε τρεις διαφορετικές ομάδες. Στην πρώτη ήταν οι άντρες που υποβλήθηκαν σε θεραπεία και τα επίπεδα τεστοστερόνης τους επανήλθαν στο φυσιολογικό, στη δεύτερη αυτοί που υποβλήθηκαν σε θεραπεία, αλλά τα επίπεδα της ορμόνης δεν επανήλθαν και στην τρίτη όσοι δεν υποβλήθηκαν καθόλου σε θεραπεία.
Οι άντρες που ανήκαν στην πρώτη ομάδα διαπιστώθηκε ότι είχαν κατά 56% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, που κυμάνθηκε από τα 4,6 μέχρι τα 6,2 χρόνια. Επίσης ήταν 24% λιγότερο πιθανό να εκδηλώσουν καρδιακή προσβολή και 36% λιγότερο πιθανό να εκδηλώσουν εγκεφαλικό, σε σύγκριση με αυτούς που ανήκαν στην τρίτη ομάδα. Παρόμοιες διαφορές παρατηρήθηκαν στη σύγκριση της πρώτης ομάδας με τη δεύτερη ομάδα, αλλά όχι στον ίδιο βαθμό με τη σύγκριση της πρώτης και της τρίτης ομάδας.
Οι ερευνητές σπεύδουν να επισημάνουν ότι ο μηχανισμός πίσω από αυτά τα αποτελέσματα δεν είναι ξεκάθαρος, οπότε απαιτείται περαιτέρω έρευνα. Ωστόσο εικάζουν ότι παράγοντες που επηρεάζονται από τα επίπεδα της τεστοστερόνης, όπως το λίπος, η ευαισθησία στην ινσουλίνη και τα λιπίδια, παίζουν κάποιο ρόλο.