Η Νίνα Λοτσάρη ξετυλίγει το κουβάρι των στιγμών που σημάδεψαν την ζωή της.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα. Το κουτί των παιδικών της αναμνήσεων είναι γεμάτο όμορφες εικόνες. Παιδί ζωηρό με πολλή ενέργεια, «όργωνε» με το ποδήλατο τις γειτονιές, εξερευνώντας και μαθαίνοντας όσα καθημερινά ανοίγονταν μπροστά της. «Ημουν πολύ ζωηρό παιδί. Ημουν το παιδί που καμία μάνα δεν θα ήθελε (σ.σ.: γέλια). Είχα τόση ενέργεια, που δεν καθόμουν ποτέ. Με την κολλητή μου ανεβαίναμε στα ποδήλατα και χανόμασταν για ώρες. Ενιωθα ότι ανακαλύπταμε τον κόσμο. Είχα την τύχη να μεγαλώσω σε γειτονιά και σε μια εποχή που οι γονείς μας δεν είχαν τον φόβο μήπως πάθουμε κάτι κακό. Ηταν πιο αθώα τα πράγματα. Κάθε μέρα λοιπόν βίωνα και μια μικρή περιπέτεια. Ετσι το έβλεπα. Εχω πολύ ωραίες αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια» περιγράφει η ίδια.
Στο σπίτι, το τραγούδι και ο χορός δεν σταματούσαν ποτέ. Η Νίνα από παιδί ήξερε ποιον επαγγελματικό δρόμο θα ακολουθήσει. «Από πολύ μικρή, όταν με ρωτούσαν, έλεγα ότι θα γίνω καλλιτέχνης όταν μεγαλώσω. Η οικογένειά μου ήταν φιλόμουση, αλλά πιστεύω ότι το είχα στο DNA μου. Οι γονείς μου το έβλεπαν και με ενθάρρυναν. Θυμάμαι ότι ήθελα να αποκτήσω ένα μικρόφωνο και μου το έφερε ο μπαμπάς μου από το Λονδίνο. Ενιωσα επαγγελματίας (σ.σ.: γέλια). Ηταν το πρώτο μου μικρόφωνο, το οποίο είχε κόκκινο σφουγγαράκι. Μπορείτε να καταλάβετε τι γινόταν μέσα στο σπίτι».
Στο σχολείο ήταν πολύ καλή μαθήτρια, αλλά πιο ήσυχη. «Ημουν σταθερή μαθήτρια του 18. Μου άρεσαν τα φιλολογικά μαθήματα και αντιπαθούσα τα Μαθηματικά. Ημουν πιο μοναχική στο σχολείο. Εκανα παρέα και τα πήγαινα πολύ καλά με τα αγόρια, σε επίπεδο φιλικό. Ως έφηβη ήμουν λίγο ντίβα (σ.σ.: γέλια). Ποτέ δεν έκανα την πρώτη κίνηση στο φλερτ. Είχα όμως αυτοπεποίθηση. Υπήρχαν κι άλλα κορίτσια όμορφα, αλλά εγώ είχα αέρα! Οπότε, ως έφηβη με φλέρταραν αρκετά και γι’ αυτό νομίζω πως δεν απέκτησα απωθημένα μεγαλώνοντας».
Ο χορός, το τραγούδι και η υποκριτική ήταν στο καθημερινό της πρόγραμμα. «Η πρώτη μου επαφή με τα καλλιτεχνικά ήταν μέσω της σχολής χορού. Ομως μου άρεσε να τα μπερδεύω. Εκτός από το τραγούδι λοιπόν, όπου έδινα και τις συναυλίες μου με κοινό τις φίλες μου, έφτιαχνα και παραστάσεις θεατρικές με εισιτήριο 5 δραχμές (σ.σ.: γέλια)». Μια παρόρμηση της στιγμής και μια σκέψη για παραπάνω «ελευθερία» από το σπίτι την οδήγησαν στο ωδείο.
«Πιστεύω ότι στη ζωή μας ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει. Η μοίρα είχε σχέδια για μένα. Αποφάσισα στα 14 μου χρόνια μαζί με μια φίλη μου να πάμε στη χορωδία για να πηγαίνουμε μετά για καφέ. Ετσι λοιπόν συνάντησα τη δασκάλα που ήταν τραγουδίστρια της Λυρικής. Ηθελε να μας ακούσει και όταν ήρθε η σειρά μου να τραγουδήσω, ενθουσιάστηκε. “Εσύ είσαι κολορατούρα (σ.σ.: δεξιοτέχνης)” την άκουσα να λέει, χωρίς φυσικά τότε να ξέρω τι σημαίνει. Φώναξε και τη διευθύντρια και της είπε ότι υπάρχει ένα ταλέντο εδώ κι έτσι πήρα υποτροφία, αλλά ταυτόχρονα πήρα και πολύ σοβαρά το κλασικό τραγούδι».
Τελειώνοντας το σχολείο έφτασε στην Αθήνα προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές της στο αντικείμενο που την ενδιέφερε. «Δεν ήταν και ένα… Χορός, τραγούδι, υποκριτική. Αγωνίστηκα πολύ. Δεν είχα κανέναν γνωστό στην Αθήνα. Εμενα στα Εξάρχεια και έτρεχα από το πρωι μέχρι το βράδυ στις σχολές μου. Το πρωί στο ωδείο, το απόγευμα στη θεατρική σχολή, το βράδυ στο μπαλέτο. Επέστρεφα στο σπίτι και μελετούσα. Είχα πείσμα. Ηθελα να έχω υποδομή, να είμαι καταρτισμένη, να έχω γνώσεις. Αν ήθελα να κάνω σπουδαία πράγματα, έπρεπε να το κάνω σωστά. Οι γονείς μου έστελναν χρήματα για τις σπουδές μου, αλλά δεν ήθελα να επαναπαυτώ. Πήγα σε οντισιόν της Λυρικής και πήρα την πρώτη μου δουλειά ως σολίστ. Εκείνη την ημέρα πήγα αποφασισμένη. Με τσαμπουκά! Οταν ο Λουκάς Καρυτινός μου έδωσε συγχαρητήρια, είπα ότι η τύχη μού χαμογέλασε. Κι έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μου!»
Δούλεψε ως σολίστ στο δύσκολο είδος της οπερέτας, αλλά δεν αρκέστηκε εκεί. Η πρόταση να πρωταγωνιστήσει στο τηλεοπτικό σίριαλ «Αρχιπέλαγος» την έκανε ευρέως γνωστή και της έδωσε τη δυνατότητα να κάνει παράλληλα δικές της δουλειές. «Δεν εκβίασα ποτέ τις καταστάσεις. Ολα ήρθαν στον χρόνο τους. Την τηλεοπτική μου παρουσία την απόλαυσα. Μπορεί αν υπάρξει κάτι που θα με ιντριγκάρει στο μέλλον, να το ξανακάνω. Εγινα γνωστή σε ένα κοινό που δεν με ήξερε από τη Λυρική. Εύκολα κάποιος θα χαρακτηρίσει ως και “σχιζοφρενικό” (σ.σ.: γέλια) αυτό που έκανα. Από τη Λυρική και την οπερέτα, στην τηλεόραση και από εκεί στα δικά μου σόου, τα βαριετέ. Ομως για μένα είναι φυσιολογικό. Φυσιολογικό δεν είναι να κάνω μία δουλειά. Η πολυπλοκότητα με εκφράζει. Αυτή είναι η φιλοσοφία μου. Μου αρέσουν η ποικιλία, τα κοστούμια, τα σκηνικά, να εναλλάσσω το ρεπερτόριό μου. Βαριέμαι εύκολα. Είμαι τυχερή που έχω υποδομή, που έκανα κλασικές σπουδές. Με βοηθάει και το χρησιμοποιώ» εξηγεί.
Οι παραστάσεις που επιλέγει να κάνει, θέλει να απευθύνονται στο ευρύ κοινό. «Αρχικά δεν ήταν εύκολο. Το κοινό ήταν αυτό που με γνώριζε από τη Λυρική. Δεν έμεινα όμως εκεί. Οι παραστάσεις έχουν ρετρό στοιχεία, αλλά είναι σύγχρονες. Δεν απευθύνονται σε κοινό άνω των 45, αλλά σε όλες τις ηλικίες, οπότε το κοινό διευρύνθηκε». Η εντυπωσιακή της εμφάνιση, όπως υποστηρίζει, δεν τη βοηθούσε πάντα. «Υπήρξε και τροχοπέδη κάποιες φορές. Σε επίπεδο συνεργασιών. Θυμάμαι μια φορά έχασα έναν ρόλο, γιατί ο σκηνοθέτης δεν μπορούσε να με φανταστεί ως φάντασμα, όπως πρόσταζε ο ρόλος, λόγω της εμφάνισής μου. Για το κοινό όμως είναι θετικό. Μια χαριτωμένη, προσεγμένη εμφάνιση. Με βοήθησε». Η Νίνα Λοτσάρη θα πρωταγωνιστήσει τη χειμερινή σεζόν σε μια μουσικοθεατρική παράσταση και παράλληλα σε μια αμιγώς μουσική. «Είναι μια συνεργασία-έκπληξη που είμαι σίγουρη ότι θα την ευχαριστηθεί πολύ ο κόσμος».
«Ελέγχω τη ζωή μου»
Την προσωπική της ζωή, όπως λέει, δεν τη θέλει κρεμασμένη στα περίπτερα. «Δεν αγχώνομαι. Θα ήθελα κάποιες φορές να είναι διαφορετικά. Μέχρι εκεί που μπορώ να το ελέγξω, την προστατεύω». Ο γάμος της με τον πρώην σύζυγό της είχε πάρει μεγάλη δημοσιότητα. Οπως και ο χωρισμός τους. Προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες. Αλλωστε η σχέση αυτή, όπως δηλώνει, ήταν και παραμένει σχέση ζωής. «Οφείλω να κρατήσω υψηλό επίπεδο στη σχέση μας, γιατί δεν είναι μια περίπτωση επιπόλαιη. Είναι σχέση ζωής. Ναι, θέλει ωριμότητα και από τις δύο πλευρές. Δεν έχω εγωισμούς. Την υπερέκθεση δεν είναι στο χέρι μου κάποιες φορές να την αποφύγω. Εχουμε δύο παιδιά μαζί και αυτό είναι και το μόνο ευαίσθητο σημείο. Θέλει λεπτούς, χειρουργικούς χειρισμούς. Τα έχουμε καταφέρει πολύ καλά. Δεν θα στερήσω την εικόνα του πατέρα τους από τα παιδιά μου. Φυσικά και θα πάμε όλοι μαζί για μπάνιο, δεν θα το σκεφτώ. Αλλωστε με τον Κωνσταντίνο Σκορδάλη δεν αποκλείεται να συνεργαστούμε στο μέλλον. Τον εμπιστεύομαι απόλυτα στη δουλειά. Το τι κάνω ή τι δεν κάνω στην προσωπική μου ζωή, δεν αφορά κανέναν. Οσο όμως τα παιδιά είναι μικρά και δεν έχουν την ωριμότητα να καταλάβουν ακόμη την έννοια της προσωπικής ζωής, του μπαμπά ή της μαμάς, θέλω να τα προστατεύσω, να μην πληγωθούν από τίποτα. Είμαι πολύ προσεκτική, αλλά και πάλι δεν είναι στο χέρι μου». Οσο για το αν είναι ερωτευμένη; «Δεν θα ήθελα να απαντήσω. Δεν ξέρω πώς θα τα φέρει η ζωή. Δεν θα αναφερθώ σε γάμους τώρα. Μακροπρόθεσμα σκεπτόμενη, λέω πως δεν θα ήθελα να μείνω μόνη στη ζωή. Τι θα φέρει ο χρόνος… θα δείξει».
ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ
1.Αγαπημένος προορισμός: Το Παρίσι
2.Αγαπημένο παραμύθι: «Η Σταχτοπούτα! Είναι το αγαπημένο μου παραμύθι! Και σκέφτομαι πως αν είχε γυρίσει για να πάρει το γοβάκι, ίσως να μη γινόταν ποτέ πριγκίπισσα».
3.Της αρέσει η γυμναστική.
4.Ακούει όλα τα είδη της μουσικής.
5.Βαριέται εύκολα και της αρέσουν τα δύσκολα, όπως λέει.
6.Αγαπά τα τατουάζ.
7.Αγαπημένο φαγητό: «Σούσι. Στην κουζίνα δεν μπαίνω πολύ συχνά. Εχω τη μαμά μου στο σπίτι και δύο νοικοκυρές στην ίδια κουζίνα δεν γίνεται. Οταν μου “επιτρέπεται η είσοδος” (σ.σ.: γέλια), τα πάω καλά!»
8.Δεν γνωρίζουμε για τη Νίνα ότι «she’s just an ordinary girl».
9.Φροντίζει την εμφάνισή της χωρίς υπερβολές. «Μου αρέσει να είμαι περιποιημένη. Σέβομαι τον εαυτό μου. Αλλά δεν περνάω ατελείωτες ώρες μπροστά στον καθρέφτη. Του αφιερώνω δέκα λεπτά το πρωί και άλλα τόσα το βράδυ. Σε spa πρέπει να έχω πάει τρεις φορές στη ζωή μου. Βαριέμαι φριχτά». 10.Ζωδιακά: Είναι Λιοντάρι με ωροσκόπο Αιγόκερω.
11.Εχει μια αδελφή μεγαλύτερη.
12.«Η μεγάλη μου κόρη έχει καλή φωνή και μελετά πιάνο, αλλά πιστεύω ότι δεν θα ασχοληθεί με τα καλλιτεχνικά. Η μικρή μού θυμίζει πιο πολύ εμένα. Δεν θα απέτρεπα τα παιδιά μου από το να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο. Ισα ίσα θα τα βοηθούσα όσο μπορούσα για να μην παιδευτούν όπως εγώ. Τα παιδιά πρέπει να είναι ελεύθερα. Το μόνο που χρειάζονται είναι ερεθίσματα και όταν έρθει η ώρα, θα αποφασίσουν μόνα τους τον δρόμο που θα ακολουθήσουν».