Ο γυμναστής Δ. Μπουρουτζίκας μιλάει για τη ζωή και την καριέρα του.
Επειτα από 27 χρόνια καριέρας ως γυμναστής και έχοντας ζήσει μεγάλες επιτυχίες εντός και εκτός συνόρων, ο Δημήτρης Μπουρουτζίκας δικαίως θα μπορούσε να καυχιέται για πολλά πράγματα. Παρ’ όλα αυτά, παραμένει ταπεινός και μιλώντας στην «Espresso», σε εκείνο που στέκεται είναι στο ότι συντέλεσε να αλλάξουν φιλοσοφία οι Ελληνες προπονητές και να εμπιστεύονται γυμναστές στο επιτελείο τους. Ξετυλίγοντας λοιπόν το κουβάρι της ζωής του ο νυν γυμναστής της ΑΕΚ μάς είπε.
Πριν από πόσα χρόνια ασχοληθήκατε για πρώτη φορά με ποδοσφαιρική ομάδα;
Το 1986 πήγα στον Αχαρναϊκό ως γυμναστής με προπονητή τον Σταύρο Μακρή. Πρώτη επαγγελματική δουλειά ήταν το 1987 στον Εθνικό με προπονητή τον Αντώνη Γεωργιάδη. Το 1990 πήγα στη Δόξα Βύρωνα, Β’ Εθνική με τον Παύλο Γρηγοριάδη. Τότε ο Μπάγεβιτς με τον Ραβούση ρώτησαν ποιος γυμναστής κυκλοφορεί στην πιάτσα και ήμουν από τους μοναδικούς που είχαν εξειδικευτεί. Και έτσι έγινε η συνεργασία με την ΑΕΚ το 1991.
Τι έχει μείνει έπειτα από τόσα χρόνια;
Θα έλεγα ότι για εμένα σημαντικό είναι το γεγονός ότι έπαιξα μεγάλο ρόλο στο να εδραιωθεί το επάγγελμα του γυμναστή στην Ελλάδα. Βοήθησα πολλά παιδιά από το πανεπιστήμιο να πάνε σε ομάδες και το λέω με καμάρι ότι συνέβαλα στο να έχουν γυμναστές στους πάγκους τους μέσα σε λίγα χρόνια όλοι οι σύλλογοι της χώρας. Αλλαξε τελείως η φιλοσοφία των προπονητών.
Ποια στιγμή στην καριέρα σας ξεχωρίζετε;
Το πρώτο πρωτάθλημα με την ΑΕΚ το 1992. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Μια γωνιά του σπιτιού μου είναι αφιερωμένη σε αυτό. Με το κύπελλο, αναμνηστικά, φωτογραφίες.
Υπήρχαν παίκτες με τους οποίους δεθήκατε περισσότερο;
Με ενδιέφεραν πάντα όλοι οι παίκτες. Θα έλεγα όμως ότι λίγο περισσότερο εκείνοι που δεν έπαιζαν. Θεωρώ επιτυχία μου ότι βοήθησα παιδιά που ήταν τρίτη ή τέταρτη επιλογή του προπονητή να αναδειχθούν και να κάνουν καριέρα. Για εμένα είναι μεγάλη υπόθεση όταν με παίρνουν τηλέφωνο ακόμα και τώρα και μου μιλούν εγκάρδια.
Ο κόσμος σε όποια ομάδα κι αν βρεθήκατε σας αγκάλιασε.
Ημουν ένα παιδί πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας. Εκανα πάντα με ταπεινότητα τη δουλειά μου. Δεν με άλλαξαν ο χρόνος και οι επιτυχίες. Δεν έχω τα κόμπλεξ του επιτυχημένου. Για όλους αυτούς τους λόγους πιστεύω πως με αγκάλιασε ο κόσμος σε όλες τις ομάδες.
Πείτε μας δυο λόγια για το «δέσιμό» σας με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς.
Ηταν μια πολύ μεγάλη ευκαιρία για εμένα ότι πήγα στην ΑΕΚ. Αποκόμισα πάρα πολλά πράγματα από τον Μπάγεβιτς. Πιστεύω ότι βελτιώθηκα και στη δουλειά και στον χαρακτήρα μου. Πάνω απ’ όλα ήμουν πάντα ένας πολύ καλός συνεργάτης του. Αλλο κομμάτι η προσωπική ζωή. Στο ποδόσφαιρο ήμασταν πάντα συνεργάτες, γιατί μόνο σε τέτοιες βάσεις μπορεί να σταθεί μια συνεργασία, όχι στη φιλία.
Στη δουλειά σας είχατε κάποιον «δάσκαλο»;
Με όποιον συνεργάζεσαι παίρνεις πράγματα. Μου στάθηκε πολύ ο Μακρής. Στον Αχαρναϊκό επίσης με βοήθησε και ο Ανθιμος Καψής. Φυσικά και οι Γεωργιάδης, Γρηγοριάδης, Μπάγεβιτς.
Info
Οικογενειακή κατάσταση: Είμαι παντρεμένος με τρία παιδιά. Δύο αγόρια, μία κόρη.
Χόμπι: Το σερφ. Μου αρέσει πολύ η θάλασσα.
Μουσική: Ελληνικά τραγούδια.
Τι άλλο θα μπορούσα να κάνω: Πάλι το ίδιο θα έκανα. Είμαι ευχαριστημένος, έχω ζήσει πολύ ωραίες στιγμές. Είμαι από τους τυχερούς ανθρώπους.
Ομάδα: Η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ είναι οι συμπάθειές μου από μικρό παιδί. Από εκεί και πέρα αγάπησα όλες τις ομάδες όπου εργάστηκα.
Αθλητικό ίνδαλμα: Τότε που ξεκίναγα δεν υπήρχαν γυμναστές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΑΖΙΩΤΗΣ