Ο Μ. Μπελεβώνης μιλάει για τον Παναιτωλικό αλλά και τον ρόλο του.
Φόρεσε τη φανέλα του Παναιτωλικού σε 191 (επίσημους) αγώνες και είναι ένας από τους ποδοσφαιριστές με τις περισσότερες συμμετοχές στην 88χρονη ιστορία του συλλόγου. Εζησε σημαντικές στιγμές όχι μόνο ως παίκτης αλλά και ως γενικός αρχηγός του ποδοσφαιρικού τμήματος. Ο Μάκης Μπελεβώνης μιλά στην «Espresso» για τον ρόλο του και για την παρουσία της ομάδας στα μεγάλα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου.
– Με τον Παναιτωλικό έχεις βιώσει έντονες στιγμές ως παίκτης. Θεωρείς ότι το πόστο του γενικού αρχηγού είναι μια φυσιολογική συνέχεια αυτής της ιδιαίτερης σχέσης που έχεις με την ομάδα;
Κατά κάποιον τρόπο μπορεί να θεωρηθεί μια φυσιολογική συνέχεια, αν και ποτέ δεν ξέρεις όταν είσαι ποδοσφαιριστής τι θα επακολουθήσει. Είναι ένα πόστο ιδιαίτερο, με γεμίζει και χρειάζεται να ασχολείσαι πολλές ώρες την ημέρα.
– Ποια είναι η στιγμή που ξεχωρίζεις ως παίκτης και ποια ως γενικός αρχηγός;
Ως ποδοσφαιριστής είχα το προνόμιο να ζήσω δύο ανόδους ως αρχηγός της ομάδας. Δεν θα ξεχάσω ειδικά εκείνο το μπαράζ της Νέας Σμύρνης για να ανέβουμε από τη Γ’ στη Β’ Εθνική. Είχαν έρθει στο γήπεδο πάνω από 10.000 Αγρινιώτες! Ακόμη, σαν παίκτης θυμάμαι έντονα έναν αγώνα με τον ΟΦΗ στο Παγκρήτιο, το 2005. Σε μια άσχημη χρονιά τότε, σώσαμε την παρτίδα στο τέλος, αφού κρατηθήκαμε στην κατηγορία νικώντας τον Λεβαδειακό. Σημαντική στιγμή όμως ήταν και η συμμετοχή μου με την Καλαμάτα στον πρώτο ευρωπαϊκό αγώνα στην ιστορία της «Μαύρης Θύελλας», στο Ιντερτότο. Ως γενικός αρχηγός έζησα όμως και μία άνοδο πέρυσι και είναι ξεχωριστό το συναίσθημα, αφού είμαι από δω και αισθάνομαι ότι εκπροσωπώ τους συντοπίτες μου.
– Πώς πρέπει να είναι ο γενικός αρχηγός; Βρέθηκες σε δύσκολη θέση όταν έπρεπε να χειριστείς μια κατάσταση;
Ως ποδοσφαιριστής έχω ζήσει και πολύ αυστηρούς γενικούς αρχηγούς, έχω ζήσει και πιο «σοφτ». Εχω την εντύπωση ότι τους ποδοσφαιριστές τούς κερδίζεις αν καταλάβουν ότι κάνεις το παν γι’ αυτούς. Το να τραβήξεις τα γκέμια κάποια στιγμή, μπορεί και να χρειαστεί. Στα δύο χρόνια δεν χρειάστηκε να το κάνω παρά ελάχιστες στιγμές, μετρημένες στα δάχτυλα.
– Ο Παναιτωλικός τι σημαίνει για το Αγρίνιο και την ευρύτερη περιοχή;
Είναι κάτι περισσότερο από μια ομάδα. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός αλλά και τρόπος ζωής για τον κόσμο, με πολύ μεγάλη κοινωνική προσφορά για τον τόπο. Πρέπει να το πούμε γιατί πολλοί δεν το γνωρίζουν. Πρόκειται για τον μοναδικό γυμναστικό σύλλογο στη χώρα που έχει συμπεριλάβει στο όνομά του τη λέξη Φιλεκπαιδευτικός. Ηταν στόχος των ιδρυτών του να παρέχει μόρφωση στα άπορα παιδιά μέσω των νυχτερινών σχολών. Πολλά παιδιά έμαθαν γράμματα και σταδιοδρόμησαν επαγγελματικά από τα χρόνια του πολέμου και έπειτα.
Στον σχεδιασμό του καλοκαιριού ποιος ήταν ο στόχος; Η παραμονή στην κατηγορία ή και κάτι παραπάνω;
Η παραμονή καταρχάς, γιατί είχαμε την προπέρσινη τραυματική εμπειρία για όλους, και στη συνέχεια η καθιέρωση. Υπάρχουν οι δυνατότητες και οι προϋποθέσεις για κάτι καλύτερο, αλλά όλα πρέπει να γίνονται βήμα βήμα.
INFO
ΧΟΜΠΙ: Δεν υπάρχει πολύς ελεύθερος χρόνος. Ασχολούμαι πάντως όταν μπορώ με τα κτήματα, με τα αμπέλια μου. Και κρασάκι βγάζω και τσίπουρο. Είναι μια ασχολία που «καθαρίζει», ας πούμε, το μυαλό.
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Παντρεμένος με δύο παιδάκια.
ΜΟΥΣΙΚΗ: Ακούω, αλλά όχι κάτι συγκεκριμένα. Είναι κάθε φορά αναλόγως τη διάθεση.
ΟΜΑΔΑ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ: Νάπολι λόγω Μαραντόνα.
ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΙΝΔΑΛΜΑ: Ο Σαραβάκος.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ: Η Λευκάδα. Είναι ένα ωραίο μέρος και βρίσκεται άλλωστε κοντά στην πόλη μας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΕΛΙΟΣ