«Ναρκοπέδιο» η ατμοσφαιρική ρύπανση, το κρύο και ο θόρυβος
«Ναρκοπέδιο» η ατμοσφαιρική ρύπανση, το κρύο και ο θόρυβος
Ενα νέο τρίπτυχο κινδύνου που οδηγεί σε έμφραγμα του μυοκαρδίου και γενικότερα σε καρδιαγγειακά νοσήματα εντόπισαν και παρουσίασαν επιστήμονες που μετέχουν στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρίας, το οποίο διεξάγεται στο Λονδίνο. Πρόκειται για την ατμοσφαιρική ρύπανση, το κρύο και τον θόρυβο.
Η πρώτη μελέτη εξέτασε και επιβεβαίωσε τη σχέση μεταξύ περιβαλλοντικών παραγόντων και βραχυπρόθεσμης πρόγνωσης σε ασθενείς με οξεία στεφανιαία σύνδρομα. Σε ασθενείς υψηλού κινδύνου, με έμφραγμα του μυοκαρδίου στους οποίους έγινε αγγειοπλαστική για διάνοιξη των φραγμένων αρτηριών, η αποκατάσταση ήταν πιο συχνά επιτυχής όταν ο καιρός ήταν ηλιόλουστος, δεν είχε κρύο και οι συγκεντρώσεις του όζοντος και του μονοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα ήταν χαμηλότερες.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση ευθύνεται για πρώιμη αθηροσκλήρυνση και απώλεια της λειτουργικότητας των αρτηριών. Οσον αφορά τον μηχανισμό μέσω του οποίου η ρύπανση σκληραίνει τις αρτηρίες και δημιουργεί αθηρωματικές πλάκες, υπάρχουν διάφορες απόψεις. Η πιο ισχυρή θέλει τα ρυπογόνα μικροσωματίδια να επιδρούν σε κυτταρικούς μηχανισμούς που επηρεάζουν αρνητικά τη λειτουργία του ενδοθηλίου, τη «φόδρα» των αγγείων.
Ενδείξεις
Εξάλλου υπάρχουν πλέον ισχυρές επιστημονικές ενδείξεις ότι και τα αυξημένα επίπεδα θορύβου στις μεγάλες πόλεις δημιουργούν υπέρταση και κατά συνέπεια αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο. Ενδεικτικές είναι μελέτες του Βέλγου ερευνητή J. Argacha από το πανεπιστήμιο των Βρυξελλών, που δείχνουν ότι ακόμη και αποδεκτά όρια για το διοξείδιο του αζώτου αυξάνουν τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα, κυρίως σε άνδρες γύρω στην ηλικία των 55 ετών.
Ο κρύος καιρός, τέλος, σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο σοβαρής καρδιακής προσβολής. Οπως διαπιστώθηκε, κάθε φορά που η θερμοκρασία πέφτει κατά 10 βαθμούς Κελσίου αυξάνεται κατά 7% ο κίνδυνος σοβαρού εμφράγματος του μυοκαρδίου. Με βάση τη γνώση αυτή οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ημερήσια θερμοκρασία σε συνδυασμό με το ιστορικό των ασθενών μπορεί να βοηθήσει στην πρόβλεψη του κινδύνου μία ως δύο ημέρες προτού συμβεί το καρδιακό επεισόδιο.