Αν η θερμοκρασία του σώματος αυξηθεί, ο οργανισμός «ξυπνάει».
Συνήθως όταν ο υδράργυρος ανεβαίνει, οι ώρες ύπνου μειώνονται. Αυτό συμβαίνει επειδή είμαστε ομοιόθερμα όντα. Ετσι, η εσωτερική μας θερμοκρασία πρέπει να είναι πολύ καλά ρυθμισμένη για να μη διαταραχθούν οι ζωτικές μας λειτουργίες. Οπότε, όταν κάνει πολύ κρύο ή πολλή ζέστη, ο οργανισμός πρέπει να ενεργοποιεί μηχανισμούς έκτακτης ανάγκης για να μη διαταραχθεί η ισορροπία των ζωτικών μας λειτουργιών. Συνεπώς η θερμοκρασία του σώματός μας δεν πρέπει να απέχει πολύ από τους 37 βαθμούς Κελσίου. Σε περίπτωση υψηλών θερμοκρασιών η ρύθμιση της θερμοκρασίας επιτυγχάνεται κυρίως με την αγγειοδιαστολή και την εφίδρωση. Αυτές οι διαδικασίες είναι λιγότερο αποτελεσματικές κατά τη διάρκεια του ύπνου. Αν λοιπόν η εσωτερική θερμοκρασία του οργανισμού αυξηθεί πολύ κατά τη διάρκεια της νύχτας, ο εγκέφαλος στέλνει σήμα συναγερμού που προκαλεί το ξύπνημα. Ειδικά στα μικρά παιδιά και τους ηλικιωμένους αυτό το σήμα είναι πολύ έντονο.
Για να μη νιώθει κανείς δυσάρεστα και για να μπορέσει να κοιμηθεί γαλήνια, η θερμοκρασία του δέρματός του δεν πρέπει να ξεπερνά τους 30 βαθμούς Κελσίου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεν πρέπει να σκεπάζεται και να έχει φροντίσει το υπνοδωμάτιο να έχει αεριστεί καλά. Η λύση πάντως του ύπνου με ανοιχτά παράθυρα απέχει από το να είναι η πιο αποτελεσματική, καθώς, εκτός από αέρα, στην πόλη εισβάλλουν και θόρυβοι που διαταράσσουν με άλλον τρόπο τον ύπνο. Εννοείται, δε, ότι πρέπει στο δωμάτιο να μην υπάρχει καμία πηγή θερμότητας ή αυξημένης ακτινοβολίας, όπως είναι οι οθόνες υπολογιστή ή ταμπλέτας.
Τέλος, δεν πρέπει να κάνετε τίποτα που αυξάνει την εσωτερική θερμοκρασία του σώματος, όπως να ασκηθείτε μετά τις 8.00 το βράδυ, να φάτε βαριά ή να καταναλώσετε αλκοολούχα ποτά.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
