❱❱ O θρυλικός πειρατής των FM «267» και ζωντανή ιστορία των ερτζιανών Μιχάλης Τσαουσόπουλος μιλάει στην «Espresso»
❱❱ Θυμάται τον παράνομο σταθμό που τον έκανε διάσημο και αποκαλύπτει το μυστικό της 19χρονης πρωτιάς του «Breakfast»Από την
ΤΕΡΙΑΝΝΑ ΠΑΠΠΑ
Είναι μία από τις εμβληματικές φιγούρες στο ελληνικό ραδιόφωνο και όχι άδικα, αφού ασχολείται με το μέσο από την ηλικία των 11 χρόνων!
Ο άλλοτε θρυλικός ραδιοπειρατής με το nickname «267», πάντα πρωτοπόρος στα ερτζιανά, μιλάει στην «Espresso», για το ραδιόφωνο, την εκπομπή του «Breakfast στα FM» στον Athens DJ 95.2 που κρατά σταθερά την πρωτιά, αλλά και τις θαυμάστριες που όλα αυτά τα χρόνια τον πολιορκούν ποικιλοτρόπως και τις σκηνές ζήλιας που έχει δεχτεί από τις συντρόφους του κατά καιρούς…
Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια;
Θυμάμαι τα συγκροτήματα που φτιάχναμε στο σπίτι μου. Μαζευόμασταν με τις κιθάρες και τα ντραμς και κάναμε μπάντες της γειτονιάς, που ήταν της μόδας τότε.
Δίνατε και συναυλίες στην ευρύτερη περιοχή;
Αυτό έγινε πια σε ηλικία 16-17 χρόνων! Μάλιστα, μετά τις συναυλίες που δίναμε τότε σε κινηματογράφους ήρθαν και οι προτάσεις για τα κλαμπ. Ο μπαμπάς μου όμως, που ήταν αξιωματικός, δεν μου το επέτρεψε και άρχισα να δίνω όλο μου το βάρος στο ραδιόφωνο. Εννοώ στον πειρατικό σταθμό, το οποίο είχα από 11 χρόνων.
Η μητέρα σας;
Στο σπίτι. Η κλασική Ελληνίδα μάνα που έφτιαχνε ωραία φαγητά, αλλά είχε και καλλιτεχνική φλέβα. Επαιζε μαντολίνο και πιθανόν να πήρα από εκείνη την αγάπη για τη μουσική. Κι ο πατέρας μου όμως αγαπούσε τη μουσική. Πάντα έπαιζε μουσική στο σπίτι από το πικάπ, αλλά ήταν αυστηρός σε ό,τι αφορούσε το ραδιόφωνο. Μου έλεγε: «Και τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;» Με άφηνε μία ώρα να ασχολούμαι με τον σταθμό, αλλά όταν το βράδυ όλοι κοιμούνταν, εγώ έκανα τα δικά μου και πήγαινα κουρέλι στο σχολείο. Χρόνια μετά ο πατέρας μου μού είπε ότι αν ήξερε πως θα προχωρούσα έτσι, δεν θα με εμπόδιζε ποτέ. Με τον τρόπο του μου ζήτησε συγγνώμη για τα εμπόδια που μου έβαλε σε σχέση με τον πειρατικό σταθμό.
Το καλλιτεχνικό σας ψευδώνυμο για χρόνια ήταν «Michael 267». Ο συγκεκριμένος αριθμός σημαίνει κάτι;
Ηταν ο κωδικός αριθμός που είχαμε όταν βγαίναμε στα FM ως ερασιτέχνες, ως πειρατές, όπως θες πες το. Hμουν ο 267ος που εξέπεμψε στα FM, αυτό ήταν.
Διευθύνετε τρία διαφορετικά ραδιόφωνα, τα Athens DeeJay, Rock FM και Λάμψη, τα οποία έχουν διαφορετικό στιλ. Πώς τα καταφέρνετε;
Το ραδιόφωνο δεν έχει να κάνει μόνο με τη μουσική. Υπάρχει εύκολος τρόπος, μέσω ερευνών, να επιλέξεις σε κάθε ρεπερτόριο τα σωστά τραγούδια. Το υπόλοιπο όλων έχει να κάνει με τους παρουσιαστές, με το ηχόχρωμα, με τα τεχνικά θέματα. Σε ό,τι αφορά το ρεπερτόριο, κάποιο είναι πιο κοντά στην ψυχή μου. Ωστόσο τα εργαλεία του μάρκετινγκ σε βοηθούν να παίζεις τα τραγούδια που θέλει το κοινό να ακούει. Αν μου πεις αύριο να φτιάξω σταθμό με δημοτικά τραγούδια, θα βρω ποια τραγούδια αρέσουν στον κόσμο.
Αν δεν ήσασταν dj και ραδιοφωνικός παραγωγός, με τι θα είχατε ασχοληθεί επαγγελματικά;
Θα γινόμουν πιλότος. Το ήθελα πάρα πολύ. Με μάγευαν τα κουμπιά και ο αέρας γενικά, άλλωστε και το ραδιόφωνο είναι on air. Τότε παρενέβη η μητέρα μου. Ενώ ήμουν έτοιμος να φύγω για Λονδίνο, για να σπουδάσω, έθεσε βέτο. Θα ήθελα να μπορώ να επικοινωνώ με πολύ κόσμο… Και δάσκαλος θα γινόμουν, δεν θα έλεγα όχι. Θα μπορούσα να γίνω και καλός γιατρός, γιατί μου αρέσει το κοινωνικό κομμάτι της δουλειάς αυτής. Μιλώντας φανταστικά, θα ήθελα να είχα μεγάλη περιουσία, να ασκούσα το επάγγελμα του χειρουργού και να μην παίρνω λεφτά από κανέναν!
Για 19 χρόνια το πρωινό που παρουσιάζετε, το «Breakfast στα FM», είναι στην πρώτη θέση. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας;
Δεν είναι μυστικό. Οταν κάνεις πρωινή εκπομπή -και γι’ αυτό θα μιλήσω- δεν πρέπει να αιφνιδιάζεις τον ακροατή. Την ώρα που πατάς το μικρόφωνο πρέπει να είσαι εσύ. Μην παριστάνεις κάποιον άλλον. Ο κόσμος έχει ένα περίεργο φίλτρο και καταλαβαίνει ποιος είναι αυθεντικός. Το χιούμορ παίζει επίσης ρόλο, αλλά είναι στα υπόλοιπα.
Και η ομάδα της εκπομπής, όμως, είναι εκλεκτή…
Αυτό είναι ακόμα ένα από τα στοιχεία της επιτυχίας.
Είστε μαζί με τον Εργουιν, τη Μαρία Ενεζλη και τον Γιώργο Σκιαδά…
Και τα τρία παιδιά είναι αυτό που ακούτε και στην προσωπική τους ζωή. Ο Εργουιν είναι αυτό που ακούμε, θα πεταχτεί, θα πει την εξυπνάδα, θα πέσει το γέλιο. Είναι εργατικός, μανιασμένος με τη δουλειά και allegro τύπος. Ο Γιώργος είναι σαν σιδηρόδρομος… Είναι σαν ένα τρένο το οποίο θα κινηθεί στις ράγες, είναι σταθερός χαρακτήρας. Το ίδιο θα έλεγα και για τη Μαρία, συν τη γυναικεία της φύση. Είναι εργατική, στην ώρα της και σταθερή ως χαρακτήρας. Δεν έχει λείψει ποτέ από τη δουλειά. Εγώ μπορεί να έχω λείψει, εκείνη ποτέ. Ο πιο αλλοπρόσαλλος μάλλον είμαι εγώ, τώρα που το σκέφτομαι.
Παρουσιάζατε στο παρελθόν την εκπομπή «Ναι ή όχι». Θα επιστρέφατε στην τηλεόραση;
Το «Ναι ή όχι» είχε μεγάλη τηλεθέαση, γιατί ήταν απλό, όπως και το ραδιόφωνο. Ησουν εσύ και ο κόσμος. Τα υπόλοιπα της τηλεόρασης, όλα, είναι σκηνοθετημένα. Υπήρχαν τέσσερις κάμερες που με κυνηγούσαν, επέλεγα στην τύχη τον κόσμο και απλώς οι κάμερες κατέγραφαν. Αυτό μου άρεσε. Δεν θα έλεγα όχι να επιστρέψω στην τηλεόραση, αλλά ξέρω ότι δεν πρόκειται να γίνει… Είναι αστείο, γιατί ξέρω ότι όλα τα στελέχη της τηλεόρασης με ακούν και μου το έχουν πει. Πώς και δεν έχουν σκεφτεί «αυτός είναι πολύ καλός στα παιχνίδια, γιατί δεν τον βάζουμε σε ένα τηλεπαιχνίδι;»; Δεν είναι ένα ερώτημα;
Γιατί να μη γίνει, λοιπόν;
Γιατί αν ήταν να γίνει, θα είχε γίνει. Από την άλλη, παρουσιάζουν τηλεπαιχνίδια άσχετοι, άγνωστοι, με κακά ελληνικά, καθόλου χιούμορ. Δεν αναφέρομαι σε όλους… Ή πιο παλιά, που ήταν μόδα τα τηλεπαιχνίδια να τα κάνουν ηθοποιοί. Για ποιον λόγο; Βέβαια, η τηλεόραση έχει… κολλήσει και γι’ αυτό βλέπεις ταχύτατη εξέλιξη του Netflix στην Ελλάδα. Γιατί είναι τα ίδια διευθυντικά στελέχη, τα οποία διαλέγουν και ανακυκλώνουν τις αποτυχίες τους. Εάν δεν κάνω τηλεόραση, δεν με νοιάζει.
Σε κάποιο μουσικό reality ή talent show θα πηγαίνατε;
Να μια καλή ερώτηση! Γιατί δεν με έχουν φωνάξει να κρίνω, εμένα που ξέρω… κιλά μουσική, και τα ακούσματά μου είναι πολλά, και μπορώ να κρίνω, και να κάνω τον κακό και τον γλυκό; Θα ήμουν θετικός, αν μου έλεγαν «θα λες και θα κρίνεις, όπως γουστάρεις», χωρίς μοντάζ. Αν πρέπει να σαλιαρίζω με τον διπλανό μου κριτή και να λέμε σαχλαμαρίτσες, δεν θα το έκανα ποτέ.
Φαντάζομαι ότι όλα αυτά τα χρόνια έχετε γίνει αποδέκτης πολλών εκδηλώσεων θαυμασμού…
Πράγματι, και με ευχαριστεί πολύ. Δεν με απογειώνει, πατάω στο έδαφος, απλώς μου προσυπογράφει ότι καλώς είμαι εκεί και ότι πρέπει να συνεχίσω. Το κυριότερο που μου λένε είναι: «Μας κάνεις ψυχοθεραπεία». Οτι πηγαίνουν στη δουλειά τους πιο ευχάριστα.
Οι γυναίκες θαυμάστριες τι κάνουν;
Οι μικρότερες στέλνουν λουλούδια, σκυλάκια, γατάκια… Από τις μεγαλύτερες θα πάρεις ένα τηλεφώνημα που θα σου πει κάτι πιο μεστό.
