Τα σενάρια για τη επόμενη ημέρα στο παλάτι του Μπάκινγχαμ και ο… φόβος του πρίγκιπα Κάρολου να αλλάξει τρόπος ζωής στα 65 του χρόνια.
Και πάνω που βγήκε στη σύνταξη, λόγω γήρατος, μια κι έκλεισε τα 65 του χρόνια τον Νοέμβριο του 2013, όλα δείχνουν πως θα αναγκαστεί να εργαστεί, μάλλον για πρώτη φορά στη ζωή του. Οι άνθρωποι της μαμάς του διαψεύδουν πως θα του δώσει το «κλειδί» (ή το στέμμα, αν προτιμάτε), ωστόσο το γεγονός ότι είναι πλέον πολύ ηλικιωμένη οδηγεί αναπόφευκτα σε αλλαγή σκυτάλης. Εκείνος ωστόσο δεν είναι καλός στη σκυταλοδρομία…
Κι αν ακόμη δεν καταλάβατε, στον πρίγκιπα Κάρολο αναφερόμαστε, ο οποίος έκανε τις πρώτες κινήσεις για τη διαδοχή της βασίλισσας Ελισάβετ, αν και δεν βιάζεται να ανέβει στον θρόνο. Ανθρωποι από το περιβάλλον των ανακτόρων του Μπάκιγχαμ λένε πως δεν τον ενδιαφέρει και πολύ να γίνει βασιλιάς. Αρα, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα, η ανάληψη κάποιων καθηκόντων, όπως είναι τα επίσημα ταξίδια στο εξωτερικό, δεν είναι ό,τι καλύτερο του έχει συμβεί. Την άποψη αυτή ενισχύει και η βασιλική βιογράφος Πένι Τζούνορ, που έχει δηλώσει πως ουδέποτε ο Κάρολος της έδωσε την αίσθηση πως ήθελε τον θρόνο. «Για πολλά χρόνια ήταν δυστυχής. Αναζητούσε απελπισμένα έναν ρόλο, αναζητούσε τι να κάνει στη ζωή του, έψαχνε κάτι που να αξίζει τον κόπο. Το βρήκε τώρα κι είναι πραγματικά ευχαριστημένος με ό,τι κάνει» έλεγε πριν από δύο μήνες η Τζούνορ, αναφερόμενη όχι στην Καμίλα, αλλά στη φιλανθρωπία…
Δεκαεπτά διαφορετικές φιλανθρωπικές δράσεις εξυπηρετεί ο Κάρολος, που μάλλον γεμίζει έτσι την ημέρα του. Είναι αλήθεια πως η βιογράφος είναι θαυμάστρια του διαδόχου και δεν διστάζει να τον υπερασπιστεί. Είναι από εκείνους που διαψεύδουν κατηγορηματικά πως ο Κάρολος είναι ψυχρός και σκληρόκαρδος άνθρωπος. Και ίσως έχει δίκιο, γι’ αυτήν τη φάση της ζωής του. Γιατί αν αναλογιστεί κανείς όσα πέρασε κοντά του η πριγκίπισσα Νταϊάνα, μάλλον θα διαφωνήσει με την Τζούνορ. Η φράση και μόνο της λαίδης Ντι, ότι στον γάμο της με τον Κάρολο υπήρχε πάντα τρίτο πρόσωπο, δηλαδή η Καμίλα, «στοίχειωσε» τρόπον τινά τη ζωή του πρωτότοκου γιου της βασίλισσας Ελισάβετ. Ευτυχώς γι’ αυτόν, έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία από την πλευρά των γιων του, του Γουίλιαμ και του Χάρι, που κατ’ επανάληψη έχουν αναφερθεί σε έναν «στοργικό πατέρα».
Σε ό,τι αφορά τα πριγκιπικά του καθήκοντα, που κάποια στιγμή θα γίνουν βασιλικά, οφείλει να του αναγνωρίσει κανείς ότι τα υπηρέτησε σωστά. Για το «πιστά», υπάρχουν αντιρρήσεις. Για παράδειγμα, προξενεί ακόμη και σήμερα εντύπωση το γεγονός ότι ο διάδοχος του βρετανικού θρόνου έφτασε κάποια στιγμή στο σημείο να εμφανίζεται έτοιμος να θυσιάσει τον θρόνο, για χατίρι της Καμίλα. Τελικά βέβαια η χρυσή τομή βρέθηκε και όλα κύλησαν ομαλά, αφού το διαζύγιο από τη λαίδη Ντι εκδόθηκε και ο γάμος, τον οποίο ήθελε τόσα χρόνια να κάνει, τελέστηκε.
Σήμερα πλέον, κατασταλαγμένος στην άποψη ότι έχει προσωπική ευτυχία και δεν τον νοιάζει να εργαστεί ούτε ως βασιλιάς, ο Κάρολος περιμένει τις εξελίξεις. Και μάλλον η αγάπη του για τη «μη εργασία» θα τον οδηγήσει ακόμη και στο να παραχωρήσει τη σειρά του στη διαδοχή, στον πρίγκιπα Γουίλιαμ. Ο τελευταίος άλλωστε είναι τόσο αγαπητός στον λαό του, αλλά και διεθνώς, ώστε μάλλον καλό θα κάνει στον θεσμό της μοναρχίας, που μπορεί στο Ηνωμένο Βασίλειο να έχει γερές βάσεις, στις άλλες χώρες όμως της Κοινοπολιτείας, όπου η Ελισάβετ είναι αρχηγός του κράτους, ο θεσμός κλυδωνίζεται.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΟΥΝΔΟΥΛΑΚΗΣ
