Αμερικανικά campings που «μαθαίνουν» καλούς τρόπους
Λέγεται Ελίγια, Θίοντορ ή Τζορτζ. Δεν έχει καμιά σημασία το όνομα, το επώνυμο ή η ηλικία, αφού μπορεί να είναι ακόμα και πέντε ετών. Βρίσκεται εκεί -όπως και πολλοί άλλοι ή άλλες- με έναν και μοναδικό σκοπό: στόχος των «διακοπών» του στην κατασκήνωση είναι να αλλάξει συμπεριφορά και δευτερευόντως τρόπο σκέψης, ώστε να γίνει ένας «φυσιολογικός» άνθρωπος.
Καλώς ήρθατε στις κατασκηνώσεις παιδιών, εφήβων ή και ενηλίκων που προσφέρουν εκπαίδευση με σκοπό τη σωστή συμπεριφορά. Μπορεί κάτι τέτοιο να απαιτεί ακόμα και βία, ώστε ιδίως τα μικρά παιδιά να κατανοήσουν τις συνέπειες αυτής. Είναι όμως ο μόνος τρόπος, σύμφωνα με τους εμπνευστές της μεθόδου, ώστε να γίνει κατανοητό πως δεν είναι ανεκτή κάθε είδους συμπεριφορά.
Οι εν λόγω κατασκηνώσεις, οι οποίες είναι διάσπαρτες στις ΗΠΑ, βασίζονται στη στρατιωτική πειθαρχία των «φιλοξενούμενων», που συνήθως καταλήγουν εκεί με τη σύμφωνη γνώμη των γονιών τους, όταν πρόκειται για παιδιά, ή με δικαστική εντολή. Ενας τρόπος επιβολής είναι ακόμα και το ξύλο, ενώ άλλος η συνεχής εκπαίδευση, που μπορεί και να μη διαφέρει από εκείνη των κομάντος. «Πειθαρχία και σεβασμός» είναι οι δύο λέξεις που οι κατασκηνωτές ακούνε όσες ώρες δεν κοιμούνται. Και είναι πολλές αυτές οι ώρες, αφού μπορεί η εκπαίδευση να ξεκινά από τα ξημερώματα και να τελειώνει αργά το βράδυ.
Το προφίλ
Οσο για την «ταυτότητα» των παιδιών που φιλοξενούνται εκεί, είναι συνήθως από φτωχές ή μονογονεϊκές οικογένειες και ζουν σε υποβαθμισμένες περιοχές. Κατά κανόνα έχουν εγκαταλείψει το σχολείο, ενώ έχουν αποκτήσει εθισμούς σε ουσίες, με το τσιγάρο να είναι η πιο «αθώα» από αυτές.
Και αν κανείς πιστέψει πως οι άνθρωποι που μαθαίνουν πειθαρχία σε αυτά τα παιδιά και των ενηλίκους είναι απλώς «μηχανές επιβολής», κάνει λάθος. Πολλοί από τους φύλακες και τους εκπαιδευτές είναι άνθρωποι που είχαν παραβατική συμπεριφορά στα παιδικά χρόνια τους.
Ξέρουν δηλαδή εκ των έσω τα προβλήματα και τους κινδύνους, καθώς τα έχουν βιώσει Γνωρίζουν ότι κάποιοι φίλοι τους δεν κατάφεραν να μεγαλώσουν, αφού το «ζην επικινδύνως» έγινε η αιτία να κοπεί το νήμα της ζωής τους. Γι’ αυτό θέλουν να βοηθήσουν ώστε κανένα παιδί, αν αυτό είναι δυνατό, να μη μεγαλώσει κινδυνεύοντας.
Και για να συμβεί αυτό, αρκετές φορές επιλέγεται ο δύσκολος τρόπος.
