«Εφυγε» από τη ζωή η γυναίκα που ενέπνευσε τον Χάρη Κατσιμίχα να γράψει το πολύ γνωστό -και αγαπημένο- τραγούδι «Μια βραδιά στο λούκι».
«Εφυγε» από τη ζωή η γυναίκα που ενέπνευσε τον Χάρη Κατσιμίχα να γράψει το πολύ γνωστό -και αγαπημένο- τραγούδι «Μια βραδιά στο λούκι». Οπως αποκαλύπτει σε άρθρο του ο παραγωγός Αγγελος Σφακιανάκης, επρόκειτο για μια αιθέρια κοπέλα, την οποία ο ίδιος είχε γνωρίσει το Πάσχα του 1978 στο πατρικό σπίτι του γλύπτη Αντώνη Βεζιρτζή στη Ζάκυνθο. Εκείνη είχε επισκεφτεί την παρέα και εντυπωσίασε τους πάντες, αφού, όπως λέει ο Σφακιανάκης στο www.musicpaper.gr, ήταν «αδύνατη, τρυφερή, πρόσχαρη, με μακριά δάχτυλα και κομμένα τα μαλλιά της αλά γκαρσόν.
Μας τη σύστησε ο συνοδός της, από δω η Ρενέ». Με την επιστροφή τους στην Αθήνα, ο μουσικός παραγωγός συνέχισε να βλέπει την όμορφη Ρενέ, μέχρι που ένα βράδυ επισκέφτηκαν το Λούκυ, ένα από τα πιο διάσημα στέκια της εποχής, στη Χάρητος. Εκείνη τη νύχτα βρισκόταν στο μπαρ και ο Χάρης Κατσιμίχας, ο οποίος γνώρισε τη Ρενέ.
Χρόνια αργότερα ο τραγουδοποιός εκμυστηρεύτηκε στον Σφακιανάκη πως το κορίτσι που περιγράφει στο τραγούδι του «Μια βραδιά στο λούκι» ήταν η κοπέλα που εκείνος συνόδευε. Μάλιστα τότε δίπλα του καθόταν ο φίλος του Νίκος Ζιώγαλας. «Προχτές εκεί που τα ‘πινα με κάποιο κολλητό μου, κοιτώ και βλέπω πίσω μου δυο μάτια δυο ματάκια, γυρίζω στον δικό μου, ο τύπος μου, Νικόλα, και μένα μ’ απαντάει και εκεί αρχίσαν όλα» λένε οι πρώτοι στίχοι του κομματιού, περιγράφοντας την πρώτη συνάντηση του Χάρη με τη Ρενέ.
Προτού την αποχαιρετήσει μέσα από το άρθρο του, ο Αγγελος Σφακιανάκης σημειώνει: «Είμαι βέβαιος πως γράφτηκαν κι άλλα τραγούδια για κείνη, απλώς δεν τα έμαθα ποτέ».
