Η τραγουδίστρια (που έχει παίξει στο «Ρεμπέτικο» του Φέρρη) παλεύει με μία ασθένεια που επηρέασε τη φωνή της
Η τραγουδίστρια (που έχει παίξει στο «Ρεμπέτικο» του Φέρρη) παλεύει με μία ασθένεια που επηρέασε τη φωνή της
«Καίγομαι, καίγομαι, ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά» τραγουδούσε η Σωτηρία Λεονάρδου στις αρχές της δεκαετίας του ’80 στην ταινία «Ρεμπέτικο» -υποδυόμενη τη Μαρίκα Νίνου- και καθήλωνε το κοινό και τους κριτικούς. Τριάντα χρόνια μετά, η σπουδαία ερμηνεύτρια και ηθοποιός ανεβαίνει τον δικό της γολγοθά, δίνοντας μάχη με μια ασθένεια που επηρέασε νεύρα του εγκεφάλου της, προκαλώντας της κινητικά προβλήματα και στερώντας της τη δυνατότητα να κάνει αυτό που αγαπά περισσότερο απ’ όλα: να τραγουδάει.
Από τον Αλκίνοο Μπουνιά
«Η Σωτηρία πέρασε δύσκολες στιγμές. Η ασθένειά της, με την οποία παλεύει κάποια χρόνια, την είχε καταβάλει. Σήμερα έχει περάσει η μεγάλη μπόρα, είναι κάπως καλύτερα, έχει αρχίσει να περπατάει και μάλιστα γυμνάζεται κιόλας. Ολα δείχνουν ότι σιγά σιγά ξαναβρίσκει τον εαυτό της, αν και τα πράγματα από την αρχή δεν ήταν καθόλου εύκολα» λέει στην «Espresso» πηγή από το περιβάλλον της καλλιτέχνιδας και εξηγεί ότι η κόρη της, που είναι γιατρός στην Κρήτη, ερευνά με μεγάλη επιμέλεια τη φύση της ασθένειάς της, ώστε να έχει την κατάλληλη αγωγή.
Ο γολγοθάς
«Εδώ και καιρό τώρα, όσο η Σωτηρία ανεβαίνει γολγοθά, δεν έχει ασχοληθεί κανείς από τα μέσα ενημέρωσης με την περίπτωσή της. Λες και δεν υπάρχει στη ζωή, λες και κάποιοι την έχουν ξεγράψει» τονίζει η ίδια πηγή και συμπληρώνει ότι η Λεονάρδου, λίγο καιρό προτού αρρωστήσει, είχε μιλήσει σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις της για τον πόλεμο που είχε δεχτεί από τα καλλιτεχνικά κυκλώματα. «Πιστεύω ότι έχω δεχτεί μεγάλο πόλεμο. Οταν η εταιρία απέσυρε το άλμπουμ “ΜΙΣ” από τον πρώτο μήνα κυκλοφορίας, δεν είναι πόλεμος; Οταν δεν σε παίζουν τα ραδιόφωνα, δεν είναι πόλεμος; Τι είναι; Δεν κατάλαβα! Οταν κάνω φοβερές θεατρικές παραστάσεις, γράφονται καλά πράγματα και κανείς δεν τις γνωρίζει, δεν είναι πόλεμος; Οταν έχω τέτοια πορεία κι ο άλλος σου λέει “Α, αυτή που τραγουδάει ρεμπέτικα”, δεν είναι πόλεμος;» είχε απαντήσει στην ερώτηση αν πιστεύει ότι την πολεμούν.
Η Σωτηρία Λεονάρδου όχι μόνο πρωταγωνιστούσε, αλλά είχε γράψει και το σενάριο της θρυλικής ταινίας «Ρεμπέτικο», που το 1982 σκηνοθέτησε ο Κώστας Φέρρης, σαρώνοντας τα βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1983 (καλύτερης ταινίας, α’ γυναικείου ρόλου, β’ γυναικείου ρόλου και ειδικό βραβείο μουσικής) και κερδίζοντας την Αργυρή Αρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου του 1984. Επίσης το 2000 ψηφίστηκε ως η δημοφιλέστερη ελληνική ταινία στο imdb. Παρά την επιτυχία του φιλμ, η πολύ ιδιαίτερη τραγουδίστρια και ηθοποιός («που κουβαλά το μεγαλείο όλων εκείνων των μεγάλων σταρ με το μπλαζέ ύφος», όπως έγραψε ο γερμανικός Τύπος μετά την προβολή του «Ρεμπέτικου») εξαφανίζεται από τη χώρα μας και πηγαίνει να ζήσει για τέσσερα χρόνια στη Ζιμπάμπουε. «Αν δεν τα βροντούσα να φύγω, ίσως να είχα αυτοκτονήσει! Ηταν μια εποχή πολύ ζόρικη για ανθρώπους με ευαισθησίες και οραματισμούς. Δεν βλέπαμε να έρχεται ένα ωραίο μέλλον, αλλά μία κατάσταση σαν κι αυτήν ακριβώς που ζούμε τώρα. Τρομοκρατία οικονομικής φύσης συνεχώς» έχει πει η ίδια για τη φυγή της.
Να σημειώσουμε ότι, μουσικά, είχε συνεργαστεί με τον επίσης ξεχωριστό καλλιτέχνη Νικόλα Ασιμο στις γνωστές «παράνομες κασέτες του», με νεότερους τραγουδοποιούς, ενώ έχει παίξει σε προχωρημένες ταινίες (τελευταία της είναι η «The last porn movie» του Κώστα Ζάππα το 2006) καθώς και σε ίδιου καλλιτεχνικού ύφους θεατρικές παραστάσεις. Παράλληλα έγραφε και μυθιστορήματα.
