Ο θρυλικός Γιώργος Τρομάρας επαναφέρει (ως μάνατζερ) στο τραγούδι τον Κώστα Μοναχό.
Ενας από τους μεγαλύτερους λαϊκούς τραγουδιστές της Ελλάδας βρήκε τον δικό του φύλακα-άγγελο στο πρόσωπο ενός «Ηρακλή», ενός γίγαντα με καρδιά μικρού παιδιού, του θρυλικού Γιώργου Τρομάρα! Ο Κώστας Μοναχός, ο «άρχοντας της νύχτας», που τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 μεσουρανούσε και γέμιζε τις μεγαλύτερες πίστες της Αθήνας, έπειτα από δέκα χρόνια απουσίας λόγω προσωπικών προβλημάτων κατάφερε να αντλήσει λίγη από την τιτάνια δύναμη του παλαιστή και να σταθεί και πάλι στα πόδια του. Ο Γιώργος Τρομάρας τον σήκωσε από τον πάτο στον οποίο ζούσε, τον έβαλε στις πλάτες του και του έδειξε πώς να πιάσει και πάλι τη ζωή από τα μαλλιά.
Ετσι, σήμερα ο Κώστας Μοναχός κάνει και πάλι δυναμικό comeback στο τραγούδι με το άλμπουμ «Επιστρέφω», το οποίο κυκλοφορεί εδώ και λίγο καιρό από τη δισκογραφική εταιρία Final Touch του Μίλτου Καρατζά. Στο CD υπάρχει και το ομώνυμο αυτοβιογραφικό τραγούδι μαζί με μια σειρά νέων, εξαιρετικών λαϊκών τραγουδιών και κάποιες παλιές κλασικές επιτυχίες του! Μάλιστα, σε ένα από τα νέα τραγούδια του τη σύνθεση υπογράφει ο Σταμάτης Γονίδης.
Η «Espresso» συνάντησε τον Γιώργο Τρομάρα και τον Κώστα Μοναχό στην Παιανία, στο γυμναστήριο του παλαιστή, προκειμένου να μάθει λεπτομέρειες γι’ αυτήν τη μοναδική συνεργασία, τη ζηλευτή σχέση που ενώνει τους δύο άνδρες. Οπως μας αποκάλυψε ο θρυλικός παλαιστής: «Πλέον είμαι ο manager του Μοναχού. Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Πήγαινα και τον απολάμβανα στις μεγάλες πίστες όπου τραγουδούσε. Την τεράστια επιτυχία του “Τη νύχτα όλα επιτρέπονται” την είχα κάνει ύμνο!» και πρόσθεσε: «Ομως κάποια προσωπικά προβλήματα τον πήραν από τη νύχτα. Η καριέρα του καταστράφηκε. Δεν γινόταν να τον αφήσω έτσι. Ετσι τον βούτηξα και τον σήκωσα όρθιο. Τρέξαμε, παλέψαμε μαζί και καταφέραμε να βγάλουμε το νέο του CD. Και θα είμαι πάντα δίπλα του μέχρι το τέλος».
Ο Κώστας Μοναχός είναι από τα γνωστά πρόσωπα στην ελληνική δισκογραφία που έρχεται να μας κερδίσει με τη φωνή του, τις μουσικές του και τα τραγούδια του. Τι συνέβη όμως και από το ζενίθ βρέθηκε για δέκα ολόκληρα χρόνια στο ναδίρ; «Μου ήρθε το ένα χαστούκι πίσω από το άλλο. Και πέρασα τρομερά δύσκολες στιγμές. Αφησα το τραγούδι για να μεγαλώσω μόνος μου τον γιο μου, τον Κωνσταντίνο. Και τα κατάφερα καλά, ελπίζω…» σημείωσε ο ίδιος και έπειτα άρχισε να μας ξετυλίγει το άλμπουμ της ζωής του:
«Τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 ζούσα το απόλυτο όνειρο. Ημουν το πρώτο όνομα και γέμιζα τις πίστες με λουλούδια και πιάτα. Η πίστα της Νέας Αθηναίας ήταν τεράστια και όμως τα πιάτα ήταν βουνό. Εκανα λεφτά… Είχα δύο Porsche, τα πάντα. Εγώ ήμουν το πρώτο όνομα και δεύτερα ήταν ο Σφακιανάκης, ο Γονίδης, η Αντζελα Δημητρίου, ο Τερλέγκας, οι αδελφές Γαρμπή. Δούλευα με την Τζένη Βάνου, τη Μαίρη Λίντα, την Πόλυ Πάνου, τον Μαργαρίτη» λέει και συνεχίζει: «Εποχές ανεπανάληπτες. Με αποκαλούσαν “ο μεγαλύτερος πιατάς της νύχτας”! Οι θαμώνες με λάτρευαν, οι εργαζόμενοι έκαναν περιουσίες».
Αρχές της δεκαετίας του ’80 ο Κώστας Μοναχός ανεβαίνει τα σκαλιά της εκκλησίας με την επίσης γνωστή τραγουδίστρια Μαρία Ρούσου. «Ο γάμος μας κράτησε μέχρι το 1993 και αποκτήσαμε έναν γιο, τον Θανάση. Το διαζύγιο ήταν δύσκολο… Είχα χάσει την οικογένειά μου» λέει και προσθέτει:
«Ωστόσο βρήκα τη δύναμη και συνέχισα. Λίγο καιρό μετά γνώρισα τη Φωτεινή Μιχαήλ, μια σπουδαία φωνή, και παντρευτήκαμε το 1997. Από αυτό τον γάμο απέκτησα την κόρη μου, την Κλαίρη και τον γιο μου, τον Κωνσταντίνο. Ομως και αυτός ο γάμος δεν κράτησε… Τρία χρόνια μετά χωρίσαμε». Από εκείνη τη στιγμή, σύμφωνα με τον ίδιο, άρχισε ο χρόνος να μετρά αντίστροφα για την καταστροφή της καριέρας του. «Η Φωτεινή έφυγε και πήρε μαζί της την Κλαίρη. Ο Κωνσταντίνος έμεινε μαζί μου. Ηταν τότε μωρό ενός έτους και έπρεπε να τον μεγαλώσω μόνος μου. Ετσι αποτραβήχτηκα από τις πίστες».
Η ζωή χωρίς ρεύμα και νερό
Οπως μας αποκάλυψε ο Κώστας Μοναχός, όταν εγκατέλειψε τη νύχτα άρχισαν να τον πιάνουν τάσεις αυτοκαταστροφής. «Ξαφνικά έπρεπε να ζήσω μια διαφορετική ζωή. Τα χρήματα τελείωναν και ήταν δύσκολα. Ενώ είχα βοηθήσει και είχα στηρίξει οικονομικά πασίγνωστα σήμερα ονόματα της εγχώριας showbiz, κανένας, μα κανένας δεν μου έδωσε χέρι βοηθείας! Μου γύρισαν την πλάτη και με ξέχασαν. Εγώ όμως δεν έχασα την πίστη μου.
Αντλούσα δύναμη από τον Κωνσταντίνο. Ακόμη και όταν μας έκοψαν το ρεύμα και το νερό για τέσσερις μήνες, εμείς το είδαμε σαν… διακοπές. Σαν να κάναμε κάμπινγκ!» λέει και συνεχίζει: «Ο μόνος που όλα αυτά τα χρόνια ήταν δίπλα μου ήταν ο Γιώργος Τρομάρας. Και αυτός με σήκωσε για να κάνω το comeback μου». Σήμερα όμως, εκτός από τον Τρομάρα, ο Κώστας Μοναχός έχει στο πλευρό του και έναν ακόμη πολύτιμο συνεργάτη. Είναι ο 15χρονος γιος του Κωνσταντίνος, ο οποίος τον ενθαρρύνει να ασχοληθεί και πάλι με το τραγούδι. «Γι’ αυτό το παιδί τα άφησα όλα, και γι’ αυτό θα αρχίσω πάλι να τραγουδώ!» λέει συγκινημένος ο Κώστας Μοναχός.
«Για μένα είναι αδελφός μου»
Σύμφωνα με όσα μας αποκάλυψαν οι δύο άνδρες, η γνωριμία τους και η φιλία τους κρατάει από το 1980. «Μόλις είχαμε γνωριστεί με τη Μαρία Ρούσου και κάναμε περιοδείες σε όλον τον κόσμο. Λίγες ημέρες λοιπόν προτού φύγουμε για Αυστραλία, με έπιασε η μέση μου. Ο πόνος αβάσταχτος και δεν περνούσε με τίποτα» θυμάται ο Κώστας Μοναχός και συνεχίζει: «Τότε μου είπαν να έρθει ο Τρομάρας να με κάνει καλά. Ετσι ήρθε στο σπίτι, με ξάπλωσε και με μια κίνησή του ο πόνος εξαφανίστηκε. Εκτοτε είναι πάντα δίπλα μου. Είναι ο άνθρωπος που μου έχει σταθεί στα πιο δύσκολα. Για μένα είναι αδελφός μου». Ο Γιώργος Τρομάρας καθ’ όλη τη διάρκεια της συνέντευξης ακούει συγκινημένος τον φίλο του να μιλά για τη γνωριμία τους.
«Για μένα είναι ο καλύτερος άνθρωπος και τραγουδιστής που έχει περάσει ποτέ από τη χώρα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την ημέρα της 21ης Μαΐου του 1994 που έχασα τη μάνα μου. Πέθανε ακούγοντας τα τραγούδια του Κώστα Μοναχού. Ηθελε να τον ακούσει πριν κλείσει τα μάτια της!» λέει με δάκρυα στα μάτια και έπειτα παίρνει αγκαλιά τον φίλο του λέγοντάς του: «Τέρμα οι στενοχώριες. Πλέον κοιτάμε μπροστά. Το CD βγήκε πριν από έναν μήνα. Ο θρύλος της νύχτας επέστρεψε»!
O «Ηρακλής» που κλαίει για τα παιδιά
Ο θρυλικός Γιώργος Τρομάρας, αν και είναι σήμερα 67 ετών, συνεχίζει ακάθεκτος να κάνει αυτό που γνωρίζει καλά. Να λυγίζει σίδερα, να τραβάει με τα δόντια του αυτοκίνητα, να σπάει πέτρες. «Θα συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ μέχρι να πεθάνω. Αφού νιώθω δυνατός, γιατί να σταματήσω;» λέει και συνεχίζει: «Ξεκίνησα το 1960, σε ηλικία 12 ετών. Ημουν παιδάκι τότε και παιδί νιώθω και σήμερα»! Ο Γιώργος Τρομάρας με την ηράκλεια δύναμη εδώ και λίγα χρόνια περιοδεύει σε κάθε γωνιά της χώρας και παρουσιάζει προγράμματα μυϊκής δύναμης σε μαθητές δημοτικών και γυμνασίων.
«Συμμετέχω σε πρόγραμμα που βρίσκεται υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Βρίσκομαι κοντά στα παιδιά και τους διδάσκω τις αξίες του αθλητισμού» τονίζει και προσθέτει: «Και πραγματικά, όλα αυτά τα παιδιά μού δίνουν τόση αγάπη που δεν αντέχω και βουρκώνω. Ναι, ο Γιώργος Τρομάρας κλαίει! Αν και γίγαντας, όπως με φωνάζουν, έχω ψυχή μικρού παιδιού»!
Από το περασμένο Σάββατο και για έναν ολόκληρο μήνα ο Γιώργος Τρομάρας θα βρίσκεται στην Κρήτη. Θα επισκεφθεί όλα τα δημοτικά σχολεία του νησιού. «Και είμαι πανέτοιμος να απαντήσω σε όλα τα παιδιά στην κλασική ερώτηση που μου κάνουν: ποιο είναι το πραγματικό μου όνομα» μας λέει και έτσι εύλογα τον ρωτάμε: «Ποιο είναι;». «Τρομάρας!» μας απαντά.
«Δεν είναι παρατσούκλι! Το όνομα που κληρονόμησα από τον πατέρα μου φρόντισα να το συνδυάσω και με τη δουλειά μου!».
ΓΙΟΥΛΗ ΣΤΑΡΙΔΑ – Φωτ.: Δ. ΓΚΟΛΦΟΜΗΤΣΟΣ