Ο Γιώργος Αθανασιάδης που μετά την αποχώρησή του από τα γήπεδα ακολουθεί καριέρα προπονητή, εκφράζει τον θαυμασμό του για τον Special One αλλά και για τον Ευγένιο Γκέραρντ.
Με παραστάσεις από μεγάλους συλλόγους ο Γιώργος Αθανασιάδης ως ποδοσφαιριστής (διεθνής, εννέα χρόνια στον Παναθηναϊκό 1984-1993, αλλά και σε ΟΦΗ, Ξάνθη, Απόλλωνα Σμύρνης, Καβάλα, Αιγάλεω), στα 50 του χρόνια πια συνεχίζει τη ζωή του εντός γηπέδων. Προπονητής της Πεύκης (σύλλογος της Γ’ Εθνικής), μιλώντας στην «Espresso της Κυριακής» αναφέρθηκε σε πολλά ενδιαφέροντα του χθες και του σήμερα.
Μία μεγάλη ομάδα όπως η ΑΕΚ αγωνίζεται φέτος στην Γ’ Εθνική…
Είναι πολύ λυπηρό. Την ανέλαβε όμως ο Μελισσανίδης και ακολουθεί τα σωστά βήματα για να την κάνει ξανά μεγάλη. Δεν με πειράζει που θα γίνει μεγάλη η ΑΕΚ κι ας είμαι Παναθηναϊκός. Αυτό είναι καλό για το ποδόσφαιρό μας.
Ποια είναι η γνώμη σας για τη Super league;
Δεν μπορεί να κυριαρχεί μόνο ο Ολυμπιακός. Δεν είναι ωραίο να συμβαίνει αυτό, δεν είναι ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα. Στενοχωριέμαι που δεν πρωταγωνιστεί η ομάδα μου, ο Παναθηναϊκός, αλλά έχω την αίσθηση ότι γίνεται μια καλή προσπάθεια φέτος και φτιάχνεται σιγά σιγά ένα καλό σύνολο. Επρεπε να κάνει διαχείριση χρέους και μετά να φτιάξει ομάδα και διαπιστώνω ότι αυτό πράττει και με ικανοποιεί. Ο ΠΑΟΚ παρουσιάστηκε στην αρχή πολύ δυνατός, έχει περιθώρια να γίνει και καλύτερος. Γίνεται σοβαρή προσπάθεια στον σύλλογο.
Για την Εθνική και τον Σάντος ποια είναι η άποψή σας; Ησασταν και εσείς διεθνής.
Μας έχει συνηθίσει η Εθνική τα τελευταία χρόνια από τον Ρεχάγκελ και μετά σε επιτυχίες. Βλέπω ότι και με τον Σάντος γίνεται σωστός προγραμματισμός και καλή δουλειά. Μόνο καλά λόγια μπορώ να πω για τον Σάντος, που προωθεί και νέα παιδιά. Πιστεύω πολύ σε αυτή την ομάδα. Και μόνο που κατάφεραν να πάνε στο Μουντιάλ είναι κατόρθωμα.
Πλέον προπονητής…
Με εμπειρία ως ποδοσφαιριστής σε υψηλό επίπεδο, θα έλεγα ότι δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να ακολουθήσεις το επάγγελμα του προπονητή. Αγαπώ το ποδόσφαιρο και μου αρέσει που έχω παρουσία στους πάγκους. Η ένταση του παιχνιδιού είναι μέρος της ζωής μου και με ευχαριστεί που συνεχίζω να τη βιώνω και ως προπονητής. Πιστεύω ότι κάθε προπονητής δεν μπορεί να έχει περισσότερα από 10, άντε 15 χρόνια παρουσίας. Ερχεται κούραση και κορεσμός, δεν έχεις κάτι άλλο να προσφέρεις.
Υπάρχει προπονητής-ίνδαλμα για εσάς;
Δεν κρύβω τον θαυμασμό μου στους Μουρίνιο, Φαν Γκάαλ και Γκουαρντιόλα. Είναι σίγουρα προσωπικότητες που ξεχωρίζουν.
Από όσους έχουν δουλέψει στην Ελλάδα ποιον ξεχωρίζετε;
Θα έλεγα ότι αυτός που έχω ζήσει πολλά χρόνια μαζί του και τον εκτιμώ απεριόριστα και ας είχα τσακωμούς είναι ο Ευγένιος Γκέραρντ. Αργότερα, έπειτα από χρόνια, κατάλαβα ότι ήταν σωστός σαν προπονητής και είχε δίκιο όσες φορές τσακωνόμασταν. Ξέρετε, το μια παίζεις, μια δεν παίζεις δεν αρέσει στους ποδοσφαιριστές, αλλά όταν έγινα και εγώ προπονητής, κατάλαβα ότι είχε δίκιο σε πολλά.
Υπήρχε κάτι που σας έκανε κάποιος προπονητή και δεν θα το κάνετε εσείς ποτέ σε ποδοσφαιριστή σας;
Ο συγχωρεμένος ο Γιάννης Παθιακάκης πολλές φορές ξέφευγε από τα όρια. Εβριζε και έφτανε σε σημείο ακόμα και να χειροδικεί. Δεν θα μπορούσα ποτέ να το κάνω σε παίκτη μου.
Τι λένε οι ποδοσφαιριστές σας για εσάς;
Δεν ξέρω. (σ. σ.: γέλια). Πάντως έχω παρατηρήσει πως σχεδόν με όλα τα παιδιά που συνεργάστηκα εξακολουθώ να έχω καλές σχέσεις.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΑΖΙΩΤΗΣ