Ο Γιώργος Τρομάρας περιγράφει στην αυτοβιογραφία του όλα όσα έζησε εντός και εκτός του ρινγκ.
Είναι μερικές φορές που οι λέξεις δεν φτάνουν για να περιγράψει κανείς το μεγαλείο ψυχής ενός ανθρώπου. Πόσο μάλλον ενός γίγαντα με καρδιά μικρού παιδιού, που εδώ και πέντε δεκαετίες μας ταξιδεύει σε μύθους και ήρωες. Ο λόγος για τον θρυλικό Γιώργο Τρομάρα, τον δικό μας «Ηρακλή» με την τιτάνια δύναμη, που παρά τα 67 του χρόνια συνεχίζει να είναι εδώ και να προσπαθεί να κρατήσει την Ελλάδα στους ώμους του. Συνεχίζει ακάθεκτος να κάνει αυτό που γνωρίζει καλά: να λυγίζει σίδερα, να τραβάει με τα δόντια του αυτοκίνητα, να σπάει πέτρες.
Ο γίγαντας με την ηράκλεια δύναμη εδώ και λίγα χρόνια περιοδεύει σε κάθε γωνιά της χώρας και παρουσιάζει προγράμματα μυϊκής δύναμης σε μαθητές δημοτικών και γυμνασίων. «Συμμετέχω σε πρόγραμμα που βρίσκεται υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Βρίσκομαι κοντά στα παιδιά και τους διδάσκω τις αξίες του αθλητισμού» τόνισε στην «Espresso της Κυριακής» και πρόσθεσε: «Πραγματικά, όλα αυτά τα παιδιά μου δίνουν τόση αγάπη που δεν αντέχω και βουρκώνω. Ναι, ο Γιώργος Τρομάρας κλαίει. Αν και γίγαντας, όπως με φωνάζουν, έχω ψυχή μικρού παιδιού».
Ο Γιώργος Τρομάρας έπειτα από μια σπουδαία διαδρομή πενήντα και πλέον χρόνων εξέδωσε την αυτοβιογραφία του, η οποία κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Επτάλοφος, με τίτλο «Γιώργος Τρομάρας – 50 χρόνια – Η ιστορία της ζωής μου». Ετσι γενιές και γενιές που μεγάλωσαν με τους άθλους του έχουν την ευκαιρία να μάθουν άγνωστες πτυχές της ζωής του. Οπως ότι Τρομάρας είναι επίθετό του και όχι κάποιο παρατσούκλι που του κόλλησε χάρη στη δύναμή του.
«Τον πατέρα μου τον έλεγαν Λάμπρο Τρομάρα και τη μητέρα μου Ελένη, το γένος Μητρομάρα. Και τα δύο σόγια είχαν δυνατά γονίδια. Ηταν δυνατοί άνθρωποι κι έτσι είχα καλό υλικό να κληρονομήσω» λέει και συνεχίζει: «Το μέλλον μου καθορίστηκε το 1957. Στο χωριό όπου μεγάλωσα, έξω από το Αγρίνιο, είχε έρθει ένας αθλητής για να παρουσιάσει αθλητικό πρόγραμμα μυϊκής δύναμης. Μόλις τον είδα, τα έχασα. Το όνομά του ήταν Δημήτριος Κωνσταντίνου. Πριν αρχίσει το πρόγραμμα με πλησίασε, με έπιασε από το μπράτσο και μου είπε ότι κάποια ημέρα θα γίνω αθλητής. Και ξεκίνησα το 1960 σε ηλικία 12 ετών. Ημουν παιδάκι τότε… Αυτός ήταν το πρότυπό μου».
Ολα αυτά τα χρόνια ο Γιώργος Τρομάρας είχε την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά και διάσημους της εγχώριας showbiz, όπως η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Νίκος Ξανθόπουλος, ο Μίκης Θεοδωράκης και πολλοί ακόμη που τον θαύμασαν επί το έργον…
Η Φανή και το καμάρι του
Λένε ότι πάντα πίσω από έναν δυνατό και επιτυχημένο άντρα κρύβεται μια σπουδαία γυναίκα. Και όπως λέει ο Γιώργος Τρομάρας, αν δεν υπήρχε στη ζωή του η γυναίκα του η Φανή, σήμερα δεν θα ήταν αυτός που είναι.
«Η Φανή ήταν και είναι το στήριγμά μου. Ολα αυτά τα χρόνια μού συμπαραστέκεται και με διατηρεί σε φόρμα» αποκαλύπτει και συνεχίζει: «Και να φανταστείς ότι όταν παντρευτήκαμε, δεν ήμουν έτοιμος για οικογένεια. Εμεινε έγκυος κι έτσι έγινε το μυστήριο. Το 1989 μού έκανε το καλύτερο δώρο της ζωής μου: τον γιο μου Κωνσταντίνο».
Ο Γιώργος Τρομάρας έχει τρελή αδυναμία στον γιο του και δεν το κρύβει. «Εχω έναν πραγματικό λεβέντη. Από δέκα ετών κάνει ελληνορωμαϊκή πάλη και πυγμαχία. Εχει τελειώσει Γυμναστική Ακαδημία και τώρα είναι φαντάρος» λέει με καμάρι. Στην ερώτησή μας πάντως ποιος είναι πιο δυνατός απέφυγε έξυπνα να απαντήσει:
«Είναι καλός, αλλά και εμένα το λέει ακόμη η περδικούλα μου…»
Την ώρα που γράφονταν αυτές οι λέξεις ο Γιώργος Τρομάρας βρισκόταν σε ακόμη μία περιοδεία, αυτή τη φορά στην Κρήτη, όπου θα επισκεφτεί όλα τα δημοτικά σχολεία του νησιού για να παρουσιάσει πρόγραμμα μυϊκής δύναμης. Τα παιδιά όλης της χώρας τον λατρεύουν και αυτό φαίνεται και από τις δεκάδες ευχαριστήριες επιστολές που λαμβάνει από τα σχολεία.
ΓΙΟΥΛΗ ΣΤΑΡΙΔΑ