Συχνά γνωρίζουμε άτομα που μεγαλώνουν μόνα το παιδί τους. Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες οικογένειες είναι μονογονεϊκές. Ο ένας γονιός αναλαμβάνει την ανατροφή των παιδιών του χωρίς την παρουσία και στήριξή του άλλου.
Από την Σοφία Π. Μιχαλοπούλου
Αυτοί οι γονείς χαρακτηρίζονται μονογονείς. Έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις και τα ίδια δικαιώματα για το μεγάλωμα και τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους και τις περισσότερες φορές, αφού τα μεγαλώνουν μόνοι, αισθάνονται να έχουν μεγαλύτερη ευθύνη και υποχρεώσεις, εφόσον οφείλουν να καλύψουν και τους δύο ρόλους.
Είναι δυσάρεστο το γεγονός ότι για πολλούς ανθρώπους η μονογονεϊκή οικογένεια θεωρείται απλά ελλειμματική οικογένεια. Ως απόρροια της αντίληψης αυτής, ο μόνος γονέας έρχεται αντιμέτωπος με την επίκριση και την αδιαφορία.
Την ίδια στιγμή το παιδί που μεγαλώνει σε μια μονογονεϊκή οικογένεια, εκτός από την έλλειψη του ενός γονέως του (συνήθως του πατέρα), αντιμετωπίζει τον κοινωνικό ρατσισμό (π.χ. παιδί χωρισμένων γονιών) αλλά και τη συναισθηματική δυσκολία και φόρτιση της μητέρας, η οποία προσπαθώντας να αναπληρώσει τα κενά της πατρικής απουσίας αρκετές φορές προσκολλάται σε υπερβολικό βαθμό στο παιδί αναπτύσσοντας μια σχέση εξάρτησης.
Αρκετές φορές όμως παράλληλα με όλες τις υποχρεώσεις έρχεται η στιγμή που η μητέρα ή ο πατέρας αποφασίζουν να βελτιώσουν την προσωπική τους ζωή και να δημιουργήσουν σχέση με έναν νέο σύντροφο. Αυτή η προσπάθει μπορεί να είναι κάποιες φορές δύσκολη. Ένα ζήτημα που προκύπτει συχνά είναι το εξής: Τι συμβαίνει όταν ο γονιός (μονογονέας) δημιουργεί σχέση με ένα άλλο άτομο και το περιβάλλον αντιδρά αρνητικά;
Έρχεται η στιγμή που ο γονιός δημιουργεί μια νέα σχέση και μπαίνει στη διαδικασία να αποδείξει ότι είναι καλός γονιός, επαρκής ως «υγιής σύντροφος» και έτοιμος για το ενδεχόμενο δημιουργίας νέας οικογένειας.
Δοκιμαστική περίοδος
Είναι μια περίοδος όπου ενδέχεται να συναντήσει άρνηση, επιφύλαξη, απόρριψη, απομάκρυνση και να βρεθεί ακροατής πολλών κακόβουλων σχολίων. Χαρακτηρίζεται μια δοκιμαστική περίοδος όσον αφορά τη νέα σχέση και ίσως είναι μια καθοριστική στιγμή, που ο νέος σύντροφος πρέπει να δείξει τις προθέσεις του προστατεύοντας τη σχέση του, υπερασπίζοντας την επιλογή του και βάζοντας τα όρια για την προσωπική του ζωή.
Σκιαγραφείται μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στο νέο ζευγάρι και το περιβάλλον του, που χρειάζεται καλή επικοινωνία από το ζευγάρι και κοινή τακτική διαχείρισης, ώστε να αντιμετωπιστεί ομαλά οποιαδήποτε σύγκρουση με τις λιγότερες δυνατές απώλειες.
Ο μονογονέας οφείλει να συνεχίσει να συμπεριφέρεται και να λειτουργεί κανονικά απέναντι στο παιδί του και στον νέο του σύντροφο. Θα ήταν αρκετά ωφέλιμο για την καλή πορεία της σχέσης να προσπαθήσει να υποστηρίξει τον σύντροφο ακολουθώντας την κοινή πορεία που έχουν επιλέξει ως νέο ζευγάρι, συντηρώντας και οι δύο την ήδη υπάρχουσα δομημένη ζωή τους και προστατεύοντας την προοπτική και την εξέλιξή της.
Στην περίπτωση όμως που διαγράφει μια διαφορετική συμπεριφορά και ο νέος σύντροφος δεν δέχεται τον ρόλο του συντρόφου του ως γονέα και προσπαθεί να τον απομακρύνει ή να απαιτήσει να εγκαταλείψει το παιδί του για να παραμείνει μαζί του, ίσως είναι η στιγμή για τον μονογονέα να αναθεωρήσει και ίσως χρειαστεί να σκεφτεί να διακόψει τη σχέση του, από τη στιγμή που παρουσιάζεται η παράμετρος αποχωρισμού του παιδιού του.
Είναι μια δύσκολη στιγμή για το ζευγάρι και όμως είναι μια στιγμή που μπορεί μέσα στη σχέση να φανούν κάποια στοιχεία προσωπικών αξιών και επιλογών κάθε ατόμου. Ίσως είναι η στιγμή ο γονιός να διαχωρίσει τον ρόλο του ως γονιός και ως σύντροφος. Αυτό θα διευκολύνει και θα βοηθήσει αρκετά την καλή λειτουργία της σχέσης και θα θέσει τις βάσεις για οποιαδήποτε ιδιαιτερότητα και διαφορετικότητα.
Η εμφάνιση των ορίων μπορεί να δημιουργήσει κάποια δυσκολία προσαρμογής, όμως πραγματικά θα διευκολύνει πολύ μελλοντικά, όσον αφορά τον ορισμό του πλαισίου του δεσμού και τη δημιουργία ενός πιθανού δεύτερου νέου οικογενειακού πλαισίου.
Γενναίες αποφάσεις
Ένας γονιός είναι πάντα γονιός, όποια επιλογή και αν κάνει για τη βελτίωση της προσωπικής του ζωής, σε όποια συναισθηματική κατάσταση και αν βρίσκεται λόγω της σύναψης μιας νέας σχέσης. Επίσης δεν είναι ωφέλιμο και εξελικτικό να εμπλέξει τη γονική σχέση και τη θέση του παιδιού στη ζωή του, σε συνάρτηση με το ξεκίνημα μιας νέας συντροφικής σχέσης.
Πάρτε λοιπόν μερικές γενναίες αποφάσεις εξαρχής και τηρήστε τις. Αποφασίστε σε ποιους τομείς θα δίνετε βαρύτητα, μάθετε να βάζετε τα όριά σας, διεκδικήστε την αποδοχή της μονογονεϊκής σας οικογένειας, σεβαστείτε τον περίγυρο, τον δικό σας και του συντρόφου σας, δείξτε διαθεσιμότητα για επικοινωνία και διαχειριστείτε με ψυχραιμία και κατανόηση κάποιες μεταβολές στη ζωή τη δική σας, του παιδιού σας και των γύρω σας.
