Οι Σωτήρης και Γιώργος Θεοδωρίδης κατάφεραν μέσω νέων δανείων να κρατήσουν τον όμιλό τους
Η τύχη (συνήθως) βοηθάει τους τολμηρούς. Οπως και οι καλοί νομικοί σύμβουλοι που ειδικεύονται στο πτωχευτικό δίκαιο… Τα deals για τη Trastor με την τράπεζα Πειραιώς και με τους πιστωτές για τη Sato λένε πολλά για τους νομικούς συμβούλους του ομίλου Θεοδωρίδη. Η δε παροιμία ήρθε να επιβεβαιωθεί στο πρόσωπο του Γιώργου Θεοδωρίδη, προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της Sato Α.Ε. από το 2007, γιου του ιδρυτή της Σωτήρη.
Με χειρουργικές κινήσεις, υλοποιώντας ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης -προσφυγή στο άρθρο ’99, κλείσιμο μη αποδοτικών καταστημάτων, αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας, πώληση θυγατρικών σε Γερμανία και Τουρκία, απόσυρση κεφαλαίων από τις αλυσίδες Bo Concept και Divani & Divani που ο ίδιος είχε δημιουργήσει- ο γεννημένος το 1970 στη Θεσσαλονίκη επιχειρηματίας κατόρθωσε να μειώσει αισθητά τις συνολικές υποχρεώσεις της εταιρίας, καθώς και να πείσει τους πιστωτές να μειώσουν τα δάνεια και να χορηγήσουν εκ νέου κεφάλαια κίνησης. Δικό του δημιούργημα είναι και η εταιρεία Entos στη λιανική αγορά οικιακού επίπλου, με καταστήματα ανά την Ελλάδα, που εξακολουθεί να αντέχει. Οπως και το deal με την Πειραιώς για την Trastor, που ανακούφισε την Pasal, συμφερόντων Θεοδωρίδη, και γλίτωσε τον όμιλο από τα χειρότερα.
Πολλοί ήταν αυτοί που δεν πίστευαν ότι ο ευγενής, στιλάτος και αμερικανοσπουδασμένος κολεγιόπαις θα κατάφερνε να αντεπεξέλθει στις συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί, μια και όταν ανέλαβε τη διοίκηση της εταιρίας, έπεσε κατευθείαν στα βαθιά, με την κρίση να έχει ήδη εισβάλει στην ελληνική οικονομία.
Ωστόσο, αν και η «χρυσή εποχή» πέρασε για τη Sato, η επιχείρηση επιβίωσε, στάθηκε ξανά και προσπαθεί να λειτουργήσει με υγιείς βάσεις – κάτι για το οποίο ο Γιώργος Θεοδωρίδης μπορεί να αισθάνεται υπερήφανος. Με υπομονή και επιμονή, με ριζοσπαστικές ιδέες αλλά και αναπόφευκτες συγκρούσεις με τον (πιο συντηρητικό) πατέρα του, ο Γιώργος συνεχίζει πλέον όρθιος.
Ο πατέρας του, ο 78χρονος σήμερα Σωτήρης Θεοδωρίδης, ίδρυσε το 1964 τη Μέταλλον Ελλάς που μετονομάστηκε σε Sato το 1973. Η εταιρία διένυσε λαμπρή πορεία στον κλάδο του επαγγελματικού επίπλου. Οταν παρέδωσε το τιμόνι της στον γιο του, ο Θεσσαλονικιός επιχειρηματίας στράφηκε πλέον ολοκληρωτικά στον κλάδο των ακινήτων, που από δεκαετίες είχε τραβήξει το ενδιαφέρον του.
Ακολουθώντας τη φιλοσοφία ότι οι επιχειρηματίες πρέπει να προλαμβάνουν τα γεγονότα πριν τους προλάβουν αυτά, πίστεψε στην αξιοποίηση της γης, αγόρασε εκτάσεις πολλών στρεμμάτων και ίδρυσε το 1991 την εταιρία ανάπτυξης ακινήτων Pasal, η οποία πήρε και άδεια να εισαχθεί στο χρηματιστήριο. Η πλειονότητα (75%) των ακινήτων που αποτελούσαν το χαρτοφυλάκιο της εταιρίας ήταν εμπορικής χρήσης (καταστήματα, big boxes, εμπορικά κέντρα) στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Η μεγάλη επένδυση
Το εγχείρημα είχε ρίσκο και η πορεία δεν ήταν ρόδινη. Ο Σωτήρης Θεοδωρίδης αντιμετώπισε -και αρχικά άντεξε- σοβαρές αντιξοότητες. Το 1998 η μεγάλη επένδυση που έκανε στην οδό Πειραιώς ανοίγοντας ένα εμπορικό κέντρο είχε ατυχή κατάληξη, μια και είκοσι ημέρες μετά την έναρξη της λειτουργίας του έπιασε φωτιά και καταστράφηκε.
Επένδυσε και πάλι, με το μεγάλο εμπορικό κέντρο Athens Heart στη συμβολή της Πειραιώς με τη Χαμοστέρνας. Στόχος ήταν να γίνει ο μεγαλύτερος εμπορικός και ψυχαγωγικός προορισμός της Αθήνας. Αλλά ξανά η τύχη δεν ήταν με το μέρος του, μια και το εμπορικό κέντρο άρχισε τη λειτουργία του το 2008, όταν η ύφεση χτύπησε την πόρτα της ελληνικής οικονομίας και η κατανάλωση άρχισε να μειώνεται κάθετα. Αναγνωρίζει δε ότι η απόφαση να λειτουργήσει το Athens Heart σε μια δύσκολη περίοδο ήταν λάθος.
Το πλήγμα που δέχτηκε η αγορά ακινήτων δεν μπορούσε να αφήσει ανέγγιχτη την Pasal, καθώς είχε φτάσει να έχει δάνεια ύψους 137.000.000 ευρώ, ενώ η αξία των ακινήτων της έφτανε τα 140.000.000 ευρώ. Ο Σωτήρης Θεοδωρίδης, ο οποίος, όπως λένε όσοι τον γνωρίζουν, ξέρει να ζυγίζει τις καταστάσεις και δεν αφήνει τίποτα στην τύχη, προσπάθησε -αν και αμφιταλαντευόμενος- να πωλήσει το 50% του εμπορικού κέντρου, αλλά οι προσφορές που υπήρξαν, από ξένα κυρίως funds, δεν ήταν ικανοποιητικές.
Αλλωστε η φήμη που τον ακολουθεί είναι αυτή ενός σκληρού διαπραγματευτή, που δεν υποχωρεί αν θεωρεί ότι μια αγοραπωλησία δεν είναι συμφέρουσα. Η εταιρία αναγκάστηκε τελικά να καταθέσει αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99.
Η Pasal είχε μέχρι πρότινος υπό τον έλεγχό της το 37% της επενδυτικής εταιρίας Trastor ΑΕΕΑΠ, στην οποία ο δεύτερος μεγαλομέτοχος ήταν η Τράπεζα Πειραιώς, με ποσοστό 35%. Πριν από χρόνια, όταν ο Σωτήρης Θεοδωρίδης προσέγγισε τον Μιχάλη Σάλλα, κέρδισε αμέσως την εμπιστοσύνη του και η συνεργασία επισφραγίστηκε μέσα σε μόλις μία εβδομάδα. Στη συνέχεια όμως τα πράγματα έγιναν δύσκολα.
Υπό τις διαμορφωθείσες οικονομικές συνθήκες η Trastor αντιμετωπίζει και αυτή σοβαρά θέματα ρευστότητας, ενώ συγχρόνως κλονίζονται οι σχέσεις μεταξύ των δύο κύριων μετόχων, λόγω εντόνων διαφωνιών που έχουν προκύψει.
Ωστόσο τα σοβαρά προβλήματα με την Τράπεζα Πειραιώς -λόγου χάρη, η Trastor είχε «βοηθήσει» τη Pasal δίνοντάς της ένα μεγάλο ποσό για αγορά ακινήτου, η οποία όμως τελικώς δεν έγινε κι έτσι το θέμα της επιστροφής του ποσού αυτού εκκρεμεί- μάλλον βαίνουν προς εξομάλυνση. Η Τράπεζα Πειραιώς ανακοίνωσε επισήμως ότι στις 23 Μαρτίου απέκτησε 20.353.776 μετοχές εκδόσεως Trastor, τα δικαιώματα ψήφου των οποίων ήδη κατείχε έμμεσα από τις 7 Οκτωβρίου του 2014. Η Τράπεζα συνεχίζει έτσι να κατέχει, άμεσα και έμμεσα, τον ίδιο συνολικό αριθμό και το ίδιο ποσοστό δικαιωμάτων ψήφου (38.953.302 και 70,9684% αντίστοιχα). Επίσης στην ανακοίνωσή της η Τράπεζα Πειραιώς αναφέρει και την option επαναγοράς από την Pasal δικαιωμάτων ψήφου του υφιστάμενου μετοχικού κεφαλαίου της Trastor, που αντιστοιχούν σε ποσοστό 18,54%.
Πάντα εξαιρετικά ψύχραιμος
Γνωρίζοντας, ύστερα από 50 χρόνια στο «κουρμπέτι», πώς να είναι πάντα εξαιρετικά ψύχραιμος, ο Σωτήρης Θεοδωρίδης παραμένει ήρεμος, ευγενής, προσιτός στους μικρότερους μετόχους και προσπαθεί να μη ρίχνει λάδι στη φωτιά. Ξέρει ωστόσο πολύ καλά ότι η πορεία της εταιρίας εξαρτάται άμεσα από το αν θα καταφέρει να κλείσει με τις τράπεζες μια συμφωνία αντίστοιχη με αυτήν της Sato, ώστε και η Trastor να μπορέσει να βγάλει το κεφάλι έξω από το νερό.
Ο Σωτήρης Θεοδωρίδης έχει πει στο παρελθόν ότι «οι περιουσίες γίνονται από στριμώγματα, όχι με ανοίγματα, και οι ζημιές δεν προέρχονται από ένα μόνο λάθος». Η απόφασή του να αρχίσει σε ώριμη ηλικία να δραστηριοποιείται σε έναν άλλο τομέα από τον χώρο των επίπλων, που τον ήξερε τόσο καλά, απέδειξε ότι πράγματι τα «στριμώγματα» δεν τον τρομάζουν. Αλλωστε το είχε δείξει απ’ όταν άρχισε την επιχειρηματική πορεία του πουλώντας ράφια Dexion και ιδρύοντας τη Sato κυριολεκτικά από το μηδέν.
Ο επιχειρηματίας κέρδισε το στοίχημα που είχε βάλει από την αρχή με τον εαυτό του, να γίνει η Sato ηγέτιδα στον τομέα της. Η εταιρία εισήχθη το 1990 στο Χρηματιστήριο, έγινε «φίρμα» στον τομέα των επίπλων γραφείου, βραβεύτηκε για την καινοτομία της το 1987. Και σίγουρα οι οπαδοί της ομάδας μπάσκετ του Αρη (και όχι μόνο αυτοί) θυμούνται το λογότυπο της Sato στις φανέλες των παικτών. Δεν ήταν συνεπώς συναισθηματικά εύκολο γι’ αυτόν να παραδώσει τη διοίκηση της εταιρίας στον γιο του. Μπορούσε όμως να αποχωρήσει ήσυχος και να δώσει πλέον όλη την ενέργειά του στις νέες δραστηριότητές του, μια και ο Γιώργος Θεοδωρίδης ασχολιόταν με την οικογενειακή επιχείρηση από μικρή ηλικία, είχε δώσει δείγματα του δικού του «επιχειρηματικού δαιμονίου» και με τη μαθητεία του δίπλα στον πατέρα του είχε χτίσει τα δικά του θεμέλια.
Ο Σωτήρης Θεοδωρίδης συνεχίζει να δίνει έναν σκληρό αγώνα για τις επιχειρήσεις του έχοντας στον πλευρό του τον δοκιμασμένο πλέον στα δύσκολα γιο του. Οι καλές σχέσεις που έχει χτίσει με τις τράπεζες όλα αυτά τα χρόνια δείχνουν ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες να τα καταφέρει.