Ο γιος της μεγάλης τραγουδίστριας Μιχάλης μιλά για τον πατέρα του Βασίλη Ρηγόπουλο και τον μεγάλο έρωτά της, τον Γιώργο Κρομμυδόπουλο
Ποιος ήταν ο σύζυγος της Τζένης Βάνου, που όταν στα τελευταία χρόνια της ζωής του βρέθηκε άστεγος σε παγκάκια, εκείνη ανέλαβε τη φροντίδα του, παρότι είχαν χωρίσει πολλά χρόνια πριν; Αλλά και ποιος είναι ο άνδρας που τόσο τον αγάπησε, αλλά δεν παντρεύτηκαν ποτέ, αν και όλα ήταν έτοιμα για τον γάμο τους;
Απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα δίνει στην «Espresso» ο γιος της μεγάλης τραγουδίστριας Μιχάλης Ρηγόπουλος, με αφορμή την κυκλοφορία ενός βιβλίου για τη μητέρα του, με τίτλο «Τζένη Βάνου, εικόνες της ζωής της», το οποίο θα κυκλοφορήσει με την έγκριση των παιδιών της και την επιμέλεια του Βαγγέλη Χατζατουριάν, αντιδημάρχου Πολιτισμού της Νέας Σμύρνης. Πρόκειται για ένα καλαίσθητο λεύκωμα με πολλές ανέκδοτες φωτογραφίες της τραγουδίστριας, στο οποίο πρώτη φορά τη βλέπουμε σε ξέγνοιαστες προσωπικές στιγμές με τον σύζυγό της και επιχειρηματία νυχτερινών κέντρων Βασίλη Ρηγόπουλο, αλλά και με τον μετέπειτα σύντροφό της, τον καπνέμπορο Γιώργο Κρομμυδόπουλο.
«Η αλήθεια είναι ότι όσο ζούσε η μητέρα μου όλα τα δημοσιεύματα για εκείνη αφορούσαν κυρίως την καριέρα της και μερικές φορές τα παιδιά της, δηλαδή εμένα και την αδελφή μου Αθηνά. Ο σύζυγός της και πατέρας μας ήταν σχεδόν άγνωστος σε πολλούς.
»Εγώ όμως και η Αθηνά δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα βιβλίο για τη μητέρα μας χωρίς την παρουσία του πατέρα μας αλλά και του άντρα με τον οποίο είχε σοβαρό δεσμό μετά τον χωρισμό της και με τον οποίο παραλίγο να παντρευτεί».
Φωτογραφίες
«Ετσι, μέσα από μια σειρά φωτογραφιών που μας άφησε κληρονομιά, επιλέξαμε κάποιες που την εικονίζουν με τους δύο άντρες της ζωής της» εξηγεί ο Μιχάλης Ρηγόπουλος και μας μιλάει για τον πατέρα του, από τον οποίο δεν έχει πολλές αναμνήσεις, αφού οι γονείς του χώρισαν όταν εκείνος ήταν τριών χρόνων. «Ο πατέρας μου ήταν επιχειρηματίας των νυχτερινών κέντρων Κουίντα, Αναμνήσεις και του παλιού χορευτικού κλαμπ Τα 20 κοκτέιλ, στο οποίο πήγαινε στα νιάτα της η μητέρα μου και συμμετείχε σε διάφορους διαγωνισμούς ροκ εν ρολ. Γνωρίστηκαν μέσω κοινών γνωστών, όπως είναι ο Λεωνίδας Φωτάκος, ιδιοκτήτης του Κάβο Ντόρο, και το 1963 παντρεύτηκαν με σκοπό να κάνουν οικογένεια. Ενα σοβαρό γυναικολογικό πρόβλημα που είχε δεν της επέτρεπε αρχικά να κάνει παιδιά, αλλά ευτυχώς με τη βοήθεια ενός λαμπρού γυναικολόγου της εποχής κατάφερε το 1968 να φέρει εμένα στον κόσμο και το 1970 την αδελφή μου. Ευτυχώς που συνέβη αυτό, γιατί, όπως έλεγε η ίδια, αν δεν έκανε παιδιά θα αυτοκτονούσε».
«Το πρόβλημα όμως ήταν ότι παντρεύτηκε έναν άντρα που είχε κάποιες αδυναμίες και, δυστυχώς, παρότι νόμιζε πως θα τον αλλάξει με τον γάμο δεν τα κατάφερε. Μάλιστα είχε υποσχεθεί και στη γιαγιά μου την Ελένη, μητέρα του μπαμπά μου, ότι θα τον αλλάξει. Τελικά το 1971, όταν εγώ ήμουνα τριών ετών και η αδελφή μου ενός, χώρισαν και η μάνα μας μάς πήρε μαζί της. Εκείνος το 1979 παντρεύτηκε ξανά και απέκτησε έναν γιο».
Οσο για τον επί δεκαέξι χρόνια σύντροφο της μητέρας του Γιώργο Κρομμυδόπουλο, ο Μιχάλης Ρηγόπουλος υποστηρίζει πως ο χωρισμός τους συνέβη ένα βράδυ το 1988, ύστερα από δίωρη κουβέντα που είχε το ζευγάρι στο αυτοκίνητο, μέσα στο οποίο βρισκόταν και ο ίδιος.
Αποστάσεις
«Εκείνος έμενε μόνιμα στη Θεσσαλονίκη, η μαμά μου ήταν πάντα στην Αθήνα και, όπως καταλαβαίνετε, τους έφαγαν τα ταξίδια, η μία πάνω, ο άλλος κάτω συνέχεια! Δεν παντρεύτηκαν, γιατί τη μία δεν μπορούσε η γιαγιά μου, την άλλη η δική του μητέρα και πάει λέγοντας. Τα είχανε κανονίσει όλα όμως. Θα παντρεύονταν στην εκκλησία της Παναγίας στη Μηχανιώνα, είχαν βρει και κουμπάρα.
»Μάλιστα η μητέρα μου είχε αγοράσει και το νυφικό της, το οποίο μετά το έδωσε στη θεία μου τη Γιάννα, που τελικά δεν παντρεύτηκε κι αυτή. Τι να πω, φαίνεται ότι το φόρεμα ήταν γρουσούζικο» καταλήγει ο Μιχάλης.
«Οταν βρήκαν τον μπαμπά μου άστεγο και σε κακό χάλι»
Οι αναμνήσεις που έχει ο γιος της Τζένης Βάνου, Μιχάλης Ρηγόπουλος από τον πατέρα του είναι ελάχιστες. «Τον θυμάμαι κάποιες Κυριακές ερχόταν και μας έβλεπε. Είχε ένα αυτοκίνητο που μου άρεσε κι έλεγα “θα έρθει ο μπαμπάς με το κόκκινο Φορντ κάπρι να μας πάει βόλτα”. Κάποια στιγμή, προτού πεθάνει το 2001, βρέθηκε άστεγος σε ένα παγκάκι έξω από μια εκκλησία κι ήταν σε μαύρο χάλι. Τον βρήκε ένας παπάς κι όταν τον ρώτησε ποιος είναι, το μόνο που του είπε ήταν “Τζένη Βάνου”. Ετσι ειδοποίησε τη μητέρα μου, η οποία από τότε τον πρόσεχε μέχρι το τέλος της ζωής του. Θα πρέπει να πω ότι ακόμη και τότε που ήταν παντρεμένος με άλλη γυναίκα, η μάνα μου του πήγαινε κρυφά διάφορα πράγματα στο σπίτι που έμενε στη Νέα Σμύρνη, γιατί είχε οικονομικά προβλήματα και δεν τα έβγαζε πέρα».
Αλκίνοος Μπουνιάς