Οι ομάδες συνδαιτυμόνων που δεν θα ήθελε κανείς να συναντήσει, σύμφωνα με το περιοδικό «Time»
Τα γεύματα είναι από τις πιο όμορφες στιγμές της ημέρας. Iδιαίτερα όταν κάποιος βγει για να απολαύσει το φαγητό του έξω.
ΑΠΟ ΤΟΝ
ΒΑΣΙΛΗ ΧΟΝΔΡΟΓΙΑΝΝΗ
Στο διάλειμμα από τη δουλειά για το μεσημεριανό ή στη βραδινή έξοδο για το δείπνο έπειτα από μια κουραστική ημέρα το μόνο που θέλει κανείς είναι να χαλαρώσει ανάμεσα σε γνωστούς ή φίλους και να απολαύσει το γεύμα του. Το κλίμα όμως μπορεί να χαλάσει, αν ανάμεσα στους συνδαιτυμόνες υπάρχει αυτός που με τα σχόλιά του για το γεύμα των άλλων τούς κόβει κυριολεκτικά την όρεξη. Τις περισσότερες φορές μάλιστα είναι τόσο ύπουλα που στα μάτια των υπολοίπων φαίνονται αθώα. Γεμίζουν όμως ενοχές τον αποδέκτη φέρνοντάς τον σε δύσκολη θέση. Οσοι όμως κάνουν bulling στο τραπέζι δεν διακρίνονται για την πρωτοτυπία τους, επαναλαμβάνοντας στερεότυπα τις ίδιες φράσεις. Γι’ αυτό, σύμφωνα με το «Time», είναι εύκολο να κατηγοριοποιηθούν σε πέντε ομάδες συνδαιτυμόνων που δεν θα ήθελε κανείς να συναντήσει. Καθένας από αυτούς μάλιστα μπορεί, με την κατάλληλη στάση, να μπει στη θέση του.
Για αρχή υπάρχουν αυτοί που κριτικάρουν όσους κάνουν υγιεινή διατροφή, προτιμώντας να περιοριστούν μόνο σε μια σαλάτα ή γενικότερα τους χορτοφάγους. Συνήθως ξεκινούν λέγοντας: «Να ‘σαι πάλι με τη συνηθισμένη σου… σαλάτα». Αυτό κάνει τον χορτοφάγο να νιώθει σαν να προσπαθούσε να κάνει επίδειξη ή ακόμη χειρότερα να κάνει τους υπολοίπους να νιώσουν άσχημα για τις συνήθειές του. Για τους ειδικούς η καλύτερη απάντηση είναι το πλατύ χαμόγελο που να συνοδεύεται από τη φράση: «Ναι, ευχαριστιέμαι το γεύμα μου. Εύχομαι το ίδιο και σε εσένα».
Κάποιο άλλοι κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Τις περισσότερες φορές είναι γυναίκες που «επαινούν» τη φίλη τους γιατί ο μεταβολισμός της λειτουργεί πολύ καλά. Οταν της λένε «Είσαι τόσο τυχερή που μπορείς να φας όλα αυτά!» ακούγεται σαν κομπλιμέντο, αλλά στην ουσία είναι σαν να της λένε ότι τρώει πολύ και ότι πρόκειται να παχύνει, αν συνεχίσει έτσι. Το σχόλιο πηγάζει από το γεγονός ότι δεν είναι ευχαριστημένες από το δικό τους πρόγραμμα διατροφής, οπότε ψάχνουν κάποιον άλλον για να ξεσπάσουν.
Τρως τηγανιτές πατάτες!
Υπουλος είναι και ο τρόπος που μια άλλη κατηγορία «τρομοκρατών του τραπεζιού» προφέρουν τη φράση «τρως… τηγανητές πατάτες!!!» (ή κάτι άλλο νόστιμο αλλά παχυντικό). Μοιάζει με απλή διαπίστωση, αλλά ο τόνος της φωνής τους είναι τόσο υποτιμητικός που κάνει τον άλλον να νιώσει άβολα -ακόμη και ενοχές- γι’ αυτό που διάλεξε. Την πρώτη φορά που θα συμβεί η αυθόρμητη αντίδραση είναι να υπερασπιστεί κανείς την επιλογή του.
Η πιο επιθετική κατηγορία ωστόσο είναι οι αυταρχικοί που απαγορεύουν συγκεκριμένα εδέσματα από το τραπέζι. «Δεν επιτρέπω γλυκά στο σπίτι μου», ή «Εδώ μέσα δεν μπαίνουν καραμέλες» είναι οι φράσεις που μπορεί να ακούσει όποιος προσκεκλημένος σε δείπνο εμφανιστεί κουτί που περιέχει γλυκίσματα. Συνήθως πρόκειται για άτομα που αγχώνονται για να τελειοποιήσουν τη διατροφή τους, φτάνοντας στο σημείο να γίνουν καταπιεστικά για τους γύρω τους. Αυτό μπορεί να γίνει μεταδοτικό, γι’ αυτό καλό θα είναι τέτοια άτομα να κρατιούνται σε απόσταση.
Τέλος, υπάρχουν εκείνοι που απορρίπτουν με έμμεσο τρόπο τα σνακ και τα γλυκίσματα. «Ουάου, δεν ήξερα ότι φτιάχνουν ακόμη τέτοια γλυκά» λένε κοιτώντας τον άλλον σαν να έχει κάνει το μεγαλύτερο έγκλημα της ζωής του. «Είναι που δεν ξέρεις να τα απολαμβάνεις» θα μπορούσε να ήταν η απάντηση, αλλά σε περίπτωση που επιβάλλεται συνύπαρξη στον ίδιο χώρο τότε καλό θα ήταν τα γλυκίσματα να μην καταναλώνονται μπροστά του. Ετσι δεν θα έχει «πάτημα» να σχολιάσει.