Ο φακός της «Espresso» εντόπισε τον διεθνούς φήμης Ιάπωνα σχεδιαστή σε γνωστό restaurant στο Κολωνάκι.
Και ο Kenzo «ψηφίζει» Ελλάδα. Μετά τον Valentino, σειρά πήρε ο διεθνούς φήμης Γιαπωνέζος σχεδιαστής Kenzo να πατήσει το πόδι του στη χώρα μας. Ο φωτογραφικός φακός της «Espresso» τον εντόπισε σε κεντρικό restaurant στην πλατεία Κολωνακίου να απολαμβάνει το φαγητό του με την παρέα του. Απλός, ευδιάθετος και πάνω απ’ όλα διακριτικός πέρασε… σχεδόν απαρατήρητος από τους θαμώνες και τους εργαζομένους του καταστήματος.
Αυτόπτες μάρτυρες που βρέθηκαν στα διπλανά τραπέζια κάνουν λόγο για έναν πολύ ήρεμο άνθρωπο, ο οποίος ήταν ενθουσιασμένος με τα μαγειρευτά φαγητά του εστιατορίου. Πολλοί μάλιστα ανέφεραν πως κατά την παρουσία του στη χώρα μας πληροφορήθηκε τον αιφνίδιο θάνατο του Μιχάλη Ασλάνη και εξέφρασε τη θλίψη του. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Ελληνας σχεδιαστής που έφυγε από τη ζωή την περασμένη εβδομάδα είχε αποκτήσει το προσωνύμιο «Kenzo της Ελλάδας», λόγω των έντονων χρωμάτων και μεγάλων prints που χρησιμοποιούσε. Οι δύο σχεδιαστές είχαν συνεργαστεί στα τέλη του ’80 σε παράλληλες επιδείξεις στο Παρίσι.
Σαν μυθιστόρημα
Ο Kenzo γεννήθηκε το 1940 στο Κιότο και μετράει ήδη 14 χρόνια μακριά από την ενεργό δράση, αφού το 1999 παρουσίασε την τελευταία προσωπική του κολεξιόν. Εκτοτε το σχεδιαστικό τμήμα του οίκου του, που έχει πωληθεί από το 1993 στον όμιλο ειδών πολυτελείας LVMH, έχουν αναλάβει νέοι σχεδιαστές.
Ο Κένζο Τακάντα, όπως είναι ολόκληρο το όνομά του, τα τελευταία χρόνια ασχολείται κυρίως με τη διακόσμηση. Αρχικά ξεκίνησε σπουδές λογοτεχνίας, αφού αυτό επιθυμούσαν οι πολύ παραδοσιακοί γονείς του, που ήταν ιδιοκτήτες πανδοχείου στο Κιότο. Ο Kenzo όμως δεν ένιωθε να τον καλύπτει αυτός ο δρόμος και έφυγε για το Τόκιο, όπου δούλεψε ως ελαιοχρωματιστής για να μπορεί να πληρώνει μια νυχτερινή σχολή τέχνης. Το 1958 μπήκε στη σχολή μόδας Bunka Gakuen, στην οποία φοιτούσαν κυρίως γυναίκες, και το 1960 κέρδισε το πρώτο του βραβείο μόδας Soen, που είναι το σημαντικότερο στην Ιαπωνία. Αρχισε να δουλεύει σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο ως σχεδιαστής ρούχων για κοριτσάκια, παράγοντας 40 διαφορετικά κομμάτια κάθε μήνα!
Στο Παρίσι Το 1964 συνέχισε τη γεωγραφική αναζήτηση της αναγνώρισης μετακομίζοντας στο Παρίσι, την παγκόσμια πρωτεύουσα της μόδας. Εδωσε κάποια σχέδια του στον οίκο Courreges, ωστόσο δεν κατάφερνε να βρει εύκολα άκρη για να κάνει το μεγαλεπήβολο όνειρό του πραγματικότητα. Eτσι, το 1970 ανέλαβε μια εγκαταλειμμένη μπουτίκ την οποία ανακαίνισε και έβαψε ολομόναχος και στη συνέχεια γέμισε τα ράφια και τις κρεμάστρες της με δημιουργίες που είχε σχεδιάσει και ράψει ο ίδιος. Οταν ετοίμασε την κολεξιόν του έκανε τον γύρο των περιοδικών μόδας και έτσι κατάφερε να τον προσέξουν σημαντικοί παράγοντες της μόδας.
Η αναγνώριση Το 1971 τα σχέδιά του παρουσιάζονταν στις σελίδες της αμερικανικής «Vogue» και αυτό σήμανε την παγκόσμια αναγνώρισή του. Ακολούθησαν τα μεγάλα ντεφιλέ σε όλο τον κόσμο και το 1990 η κολεξιόν του επεκτάθηκε σε ανδρικά ρούχα, τζιν, παιδικά ρούχα, είδη σπιτιού κ.ά. Για την προσωπική ζωή του σχεδιαστή, ο οποίος είναι πια 74 ετών, δεν έχουν δημοσιευτεί πολλά πράγματα, καθώς ο ίδιος έχει φροντίσει να κρατήσει αυτό το κομμάτι μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
ΣΑΣΑ ΣΤΑΜΑΤΗ