Πατέρας κατηγορεί τους γιατρούς για τον θάνατό της λίγο αφότου γέννησε τον γιο της.
«Οσο ζω θα παλεύω με νύχια και με δόντια για τη δικαίωση της κόρης μου, που πέθανε άδικα από λάθος κάποιων γιατρών του νοσοκομείου Μυτιλήνης!» Θυμός, απόγνωση και θλίψη «πνίγουν» τη φωνή του Βασίλη Αξαρλή, ενός τραγικού πατέρα που έχει βάλει σκοπό της ζωής του να δικαιωθεί για τον θάνατο της 26χρονης κόρης του, η οποία έχασε τη ζωή της λίγο αφότου γέννησε τον γιο της, «χτυπημένη» από καρκίνο.
Μιλώντας στην «Espresso» ο κ. Αξαρλής τόνισε ότι από τότε πέρασαν έξι χρόνια και η υπόθεση εκκρεμεί: «Πρωτόδικα είχαμε δικαιωθεί και μάλιστα το Τριμελές Πρωτοδικείο Μυτιλήνης είχε επιδικάσει ποσό 624.960 ευρώ ως αποζημίωση που όφειλε να μας καταβάλει το Βοστάνειο. Το νοσοκομείο έκανε προσφυγή κατά της απόφασης και δικαιώθηκε από το Εφετείο. Οταν το έμαθα εξοργίστηκα και φυσικά δεν κάθισα με τα χέρια σταυρωμένα. Προσέφυγα στο Συμβούλιο της Επικρατείας για να προσβάλω την απόφαση του Εφετείου και η τελική απόφαση αναμένεται να εκδοθεί τον Φεβρουάριο. Θα είναι δύσκολη η μάχη, όμως είμαι αποφασισμένος για όλα. Θα εξαντλήσω όλα τα ένδικα μέσα, θα πάω ακόμα και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια όσο κι αν μου στοιχίσει, αρκεί η Στέλλα να δικαιωθεί και να πληρώσουν όσοι έφταιξαν για τον χαμό της».
Ο κ. Αξαρλής αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν το δικαστήριο την πρώτη φορά να τον δικαιώσει και τη δεύτερη να δικαιώσει το νοσοκομείο, ενώ ξεκαθάρισε ότι δεν τον ενδιαφέρει να πάρει ούτε ένα ευρώ από την αποζημίωση: «Δεν ζήτησα αποζημίωση, ζήτησα δικαίωση!» είπε κοφτά και πρόσθεσε: «Δουλεύω στο νεκροτομείο του νοσοκομείου και τα μάτια μου βλέπουν καθημερινά πολλά και διάφορα με τους γιατρούς που έστειλαν στον τάφο το παιδί μου. Τίποτα όμως δεν βγαίνει έξω, αφού ο κόσμος δεν μιλάει. Δεν τους αδικώ. Ο τόπος είναι μικρός και σκέφτονται πως, αν καταγγείλουν κάτι, μετά, αν πάνε στο νοσοκομείο, δεν θα τους κοιτάξουν όπως πρέπει. Είμαι άνθρωπος που δεν το βάζει κάτω και δεν κρύβω πως έχει περάσει πολλές φορές από το μυαλό μου να πάρω το αίμα της κόρης μου πίσω με άλλο τρόπο. Δεν το έχω κάνει μέχρι τώρα γιατί σκέφτομαι τα υπόλοιπα παιδιά και τα εγγόνια μου».
Η ιστορία
Η Στέλλα Αξαρλή ήταν μια γοητευτική κοπέλα ηλικίας 26 ετών. Το 2007 και ενώ ήταν δύο μηνών έγκυος, αισθάνθηκε πόνους στο στήθος. Πήγε στο νοσοκομείο της Μυτιλήνης, όπου, όπως καταγγέλλει ο πατέρας της, οι γιατροί την καθησύχασαν λέγοντάς της ότι πρόκειται για μυϊκό πόνο και τη συμβούλεψαν να κόψει τα… πολλά άλατα! Ομως, οι ενοχλήσεις συνεχίζονταν και η Στέλλα νοσηλεύτηκε δύο φορές από τρεις ημέρες με τη διάγνωση της μαστίτιδας, ενώ της χορηγήθηκε αντιβίωση. Ο πόνος αντί να μειώνεται αυξανόταν, με αποτέλεσμα να απευθυνθεί σε χειρουργό, Β’ επιμελητή στο νοσοκομείο της Μυτιλήνης, ο οποίος έκανε παρακέντηση και το αποτέλεσμα της βιοψίας ήταν αρνητικό!
Ωστόσο, οι πόνοι δεν σταματούσαν και το στήθος παρουσίαζε έντονη διόγκωση. Τελικά, σύμφωνα με όσα καταγγέλλει ο πατέρας της, αποφάσισε να πάει σε νοσοκομείο στην Αθήνα. Είχαν ήδη περάσει τρεις μήνες από τα πρώτα συμπτώματα και πλέον βρισκόταν στον πέμπτο μήνα της κύησης. Εκεί, με την πρώτη ψηλάφηση οι γιατροί μίλησαν για καρκίνο του μαστού και η εξέταση έδειξε καρκινικό όγκο μήκους 4,5 εκατοστών!
Η 26χρονη δεν μπορούσε να υποβληθεί σε χημειοθεραπεία λόγω προχωρημένης εγκυμοσύνης. Περίμενε ακόμα δύο μήνες για να γεννηθεί πρόωρα ο μικρός Ταξιάρχης, ζυγίζοντας μόλις 800 γραμμάρια! Η άτυχη κοπέλα άρχισε τις χημειοθεραπείες, όμως ο καρκίνος είχε κάνει μεταστάσεις σε οστά και πνεύμονα, με αποτέλεσμα να χάσει τη μάχη για τη ζωή τρεις μήνες αργότερα, στις 5 Νοεμβρίου 2007, αφήνοντας το μονάκριβο αγοράκι της ορφανό.
ΕΥΑ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ