Ο Ζαν Λουί Κλεμεντό, που βρισκόταν στο τελευταίο στάδιο νεφρικής ανεπάρκειας, ταξίδεψε μόνος του για 20 μήνες με ένα κότερο κάνοντας στον εαυτό του 2.000 αιμοκαθάρσεις.
Ξέρει να μένει στον αφρό σε όλες τις φουρτούνες, κυριολεκτικά και μεταφορικά! Ο λόγος για τον νεφροπαθή Ζαν Λουί Κλεμεντό, ο οποίος επί 20 μήνες ταξίδεψε ολομόναχος σε όλους τους ωκεανούς, πραγματοποιώντας στον εαυτό του 2.000 αιμοκαθάρσεις! Μια απίστευτη πρόκληση αλλά και ρίσκο για έναν άνθρωπο που βρισκόταν σε τελικό στάδιο νεφρικής ανεπάρκειας. Στο 95% των περιπτώσεων οι ασθενείς σε αυτό το στάδιο βρίσκονται σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου. Ο Ζαν Λουί επέλεξε να ακολουθήσει τη μέθοδο της περιτοναϊκής κάθαρσης, η οποία -αν και είναι αρκετά δύσκολη- δίνει τη δυνατότητα μετακίνησης.
Μετά την τοποθέτηση ενός καθετήρα στην περιτοναϊκή κοιλότητα (ανάμεσα στα δύο φύλλα της περιτοναϊκής μεμβράνης, στην κοιλιά) γίνεται χορήγηση μιας ποσότητας ειδικού διαλύματος που παραμένει για ορισμένο χρόνο στη θέση αυτή. Μέσω της μεμβράνης, τοξικές και άχρηστες ουσίες που συσσωρεύονται στον οργανισμό, λόγω μη λειτουργίας των νεφρών, περνούν προς το διάλυμα. Παροχετεύοντας το διάλυμα σε καθορισμένο χρόνο, οι τοξικές ουσίες απομακρύνονται από τον οργανισμό. Η επανάληψη των αλλαγών σε τακτά χρονικά διαστήματα προσφέρει κάθαρση ανάλογη με αυτή της αιμοκάθαρσης και της νεφρικής λειτουργίας.
Παρά τη δυσκολία της, αυτή η μέθοδος έδωσε τη δυνατότητα στον Γάλλο λάτρη της περιπέτειας, που είναι άρρωστος από παιδί, να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Και επειδή η τύχη και η αγάπη για ζωή δικαιώνουν τους τολμηρούς, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του βρέθηκε δότης και η μεταμόσχευση νεφρού στην οποία υποβλήθηκε τον έκανε υγιή για πρώτη φορά στα 62 του χρόνια!
Στα 59 του χρόνια λοιπόν και ενώ το πρόβλημα υγείας του δεν του πρόσφερε και τη μεγαλύτερη δυνατή αντοχή, ο Κλεμεντό επέλεξε να ξανοιχτεί στη θάλασσα με ένα ιστιοφόρο. Και ήταν πολλές οι φορές που ενώ έκανε περιτοναϊκή κάθαρση, ο καιρός τον ανάγκαζε με τις συσκευασίες των διαλυμάτων να κρέμονται από τα χέρια να προσπαθεί να ελέγξει το κατάρτι 15 μέτρων ή να τιθασεύσει κάποιο πανί που είχε σκιστεί.
«Αυτές οι δυσκολίες είναι κομμάτι της περιπέτειας. Εξάλλου ονειρευόμουν να το κάνω από την εφηβεία» εξομολογείται ο ίδιος. Ο Ζαν Λουί ζούσε μια περιπέτεια εκ γενετής. Ο δίδυμος αδελφός του είχε γεννηθεί υγιέστατος, αλλά ο ίδιος είχε διάφορες δυσμορφίες στη στοματική κοιλότητα, πλατυποδία, αλλά και μια βαλβίδα που δυσκόλευε την ούρησή του. Υποβλήθηκε σε πολλές επεμβάσεις, ωστόσο λίγα από τα προβλήματά του αντιμετωπίστηκαν. Από το 2008 η υγεία του άρχισε να επιδεινώνεται. Ενώ έκανε τον γύρο της Μεσογείου μόνος, μια προστατίτιδα που μπορούσε να οδηγήσει σε σήψη τον είχε εξουθενώσει. Υποβλήθηκε και πάλι σε επέμβαση και τότε διαγνώστηκε με καρκίνο στον προστάτη. Σε εκείνο το χειρουργείο έγινε αφαίρεση της βαλβίδας που είχε στην ουρήθρα και μπόρεσε για πρώτη φορά, στα 58 του, να ουρήσει κανονικά. Τα νεφρά του όμως είχαν ήδη να υπολειτουργούν σοβαρά.
Το 2009 αρρώστησε σοβαρά. Εβγαλε το ιστιοπλοϊκό του από τη θάλασσα και περίμενε τα χειρότερα. Οι γιατροί στο νοσοκομείο του μίλησαν για την περιτοναϊκή κάθαρση. Επειτα από συστηματική εκπαίδευση από τις νοσοκόμες μπόρεσε να την κάνει μόνος του και αποφάσισε να ρίξει και πάλι το ιστιοπλοϊκό του στο νερό και να διασχίσει τον Ατλαντικό. Το ταξίδι του ξεκίνησε το 2009 και μέσα στο ιστιοπλοϊκό του είχε στήσει ένα μικρό μικροβιολογικό εργαστήριο όπου εξεταζόταν κάθε τόσο και έστελνε τις διάφορες ιατρικές παραμέτρους μέσω internet στους γιατρούς που τον παρακολουθούσαν.
Σε κάθε σταθμό του ταξιδιού του τον περίμενε κόσμος που τον υποδεχόταν με χειροκροτήματα. «Για να κάνω γνωστή αυτή τη μέθοδο αιμοκάθαρσης, πρέπει να κάνω τον γύρο του κόσμου. Επιπλέον μου έχει γίνει εθισμός να είμαι μόνος στη θάλασσα» εξομολογήθηκε στο γαλλικό περιοδικό «Paris Match», στο οποίο αποκάλυψε την πρόθεσή του να συνεχίσει το ταξίδι του από το καλοκαίρι, αυτή τη φορά με προορισμό την Παταγονία. Εξάλλου πια δεν θα χρειάζεται να κάνει μόνος του περιτοναϊκή κάθαρση.
Επειτα από μια επεισοδιακή μεταμόσχευση νεφρού τον Απρίλιο του 2011 ήρθε η ίαση! Για πέντε μήνες οι γιατροί φοβούνταν ότι ο οργανισμός του θα απέρριπτε το μόσχευμα, αλλά «αν και δεν καταλαβαίνει κανείς το πώς, έγινα καλά» λέει ο ίδιος.
TIPS
Πώς να ελέγξετε την υπερφαγία λόγω στρες
– Εντοπίστε τον πυροδότη: Οι σχέσεις, ένας τσακωμός, ένα φορτικό αφεντικό, τα οικονομικά προβλήματα, ένας επερχόμενος γάμος είναι μερικοί από τους παράγοντες στρες που μας «φορτίζουν» αρνητικά. Εντοπίζοντας τη ρίζα της υπερφαγίας λόγω στρες και η πιο αποστασιοποιημένη διερεύνησή της είναι μια καλή αρχή για να μείνετε μακριά από το ψυγείο. Επιπλέον, το στρες προκαλεί έντονη αγγειοσυστολή, γεγονός που αυξάνει την πίεση και κάνει τους ανθρώπους να τρώνε για να ρίξουν τον ρυθμό και την ένταση του οργανισμού τους.
– Γιατί η πίτσα είναι τόσο δελεαστική: Εχουμε υιοθετήσει τον ξενόφερτο όρο «comfort food», δηλαδή «φαγητό της παρηγοριάς», γιατί έχει διαπιστωθεί ότι τα φαγητά που είναι λιπαρά έχουν πολλή ζάχαρη και γενικά με πολλές θερμίδες προκαλούν την έκκριση σεροτονίνης, της ορμόνης της ευεξίας. Ομως μετά την κατανάλωση τέτοιων τροφών, έρχεται η πτώση του οργανισμού που δημιουργεί χειρότερη ψυχολογική κατάσταση.
– Stop στον φαύλο κύκλο: Αν έχετε στρες, τότε καλό είναι να έχετε αυξημένη επαγρύπνηση για το τι τρώτε. Αν νιώθετε ότι δεν μπορείτε να αντισταθείτε στην «πείνα», επιλέξτε τη λιγότερο θερμιδογόνα λύση. Αντί λοιπόν για ένα μπισκότο, επιλέξτε ένα μικρό κομματάκι μαύρη σοκολάτα με μια κούπα πράσινο τσάι.
– Anti-stress εναλλακτικές: Το φαγητό δεν είναι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσει κανείς το στρες. Μιλήστε με έναν φίλο για να το βγάλετε από μέσα σας ή βγείτε μια βόλτα. Επίσης η γυμναστική είναι μια εξαιρετική μορφή εκτόνωσης. Εχει διαπιστωθεί και ερευνητικά ότι η σωματική άσκηση είναι η καλύτερη ηρεμιστική λύση, αφού απελευθερώνει ενδορφίνες στον οργανισμό. Η αεροβική άσκηση είναι αυτή που έχει τα καλύτερα αποτελέσματα. Διευρύνει τα αιμοφόρα αγγεία, με αποτέλεσμα να πέφτει η πίεση, ενώ καίει και τις θερμίδες που τυχόν έχετε συσσωρεύσει από το comfort food.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
