Ο Κώστας Ιορδανίδης στο απολαυστικό βιβλίο του γίνεται η… σκιά πέντε Οθωμανών που βρέθηκαν, έστω και για λίγο διάστημα, στη συμπρωτεύουσα.
Μουράτ Β’ ο Κατακτητής, Μεχμέτ Δ’ ο «Κυνηγός», Αμπντούλ Μετσίντ ο Μεταρρυθμιστής, Αμπντούλ Χαμίντ ο Δαιμονικός, Μεχμέτ Ε’ ο «Πατερούλης».
Πέντε Οθωμανοί σουλτάνοι. Εκτός από την κοινή τους καταγωγή, τους ενώνει και το γεγονός πως για ένα διάστημα βρέθηκαν -έστω και για λίγο- στη Θεσσαλονίκη. Με αυτό το ενδιαφέρον θέμα καταπιάνεται το βιβλίο του Κώστα Ιορδανίδη με τίτλο «Στη σκιά των σουλτάνων. Περιδιάβαση στη Θεσσαλονίκη και ελληνο-οθωμανικά παράλληλα», το οποίο κυκλοφορεί εδώ και μερικούς μήνες από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
Το άκρως ενδιαφέρον και απολαυστικό ανάγνωσμα αποτελεί ένα αξιοσημείωτο συγγραφικό εγχείρημα, το οποίο -όπως αναφέρει και ο δημιουργός του στο προλογικό του σημείωμα-, «δεν συνιστά σε καμία περίπτωση ιστορική πραγματεία μιας οποιασδήποτε μορφής». Ωστόσο, όλα τα στοιχεία του που παραθέτονται, έχουν αντληθεί από γραπτές πηγές, ανεκδοτολογικά στοιχεία, παραθέσεις διπλωματικών εγγράφων και δημοσιευμάτων του Τύπου.
Με χρονολογική αφετηρία το 1354, έτος κατά το οποίο ξεκινά η άνοδος των Οθωμανών Τούρκων, το βιβλίο φτάνει έως και το 1924, τη χρονιά που καταργήθηκε το χαλιφάτο, και την ανατροπή του 37ου σουλτάνου. Οι 280 περίπου σελίδες του τροφοδοτούν με χρήσιμες πληροφορίες τον αναγνώστη και τον «βυθίζουν» στον άγνωστο κόσμο των πέντε Οθωμανών σουλτάνων, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο συνδέθηκαν με τη Θεσσαλονίκη.
Την πόλη- τρόπαιο δηλαδή, το μέρος «των προνομίων και του ανεξάρτητου πνεύματος», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο συγγραφέας Κώστας Ιορδανίδης. Μουράτ Β’ ο Κατακτητής, Μεχμέτ Δ’ ο «Κυνηγός», Αμπντούλ Μετσίντ ο Μεταρρυθμιστής, Αμπντούλ Χαμίντ ο Δαιμονικός, Μεχμέτ Ε’ ο «Πατερούλης». Αυτά είναι τα πέντε ηγετικά πρόσωπα που «ξεπηδούν» από αυτό και στο οποίο καταγράφονται ενδιαφέρουσες πληροφορίες που δεν περιορίζονται μόνο στο ιστορικό πλαίσιο δράσης του καθενός εξ αυτών.
Οι σχέσεις των σουλτάνων με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς τους, τα χαρέμια, οι βεζίρηδες, οι ντονμέδες (δηλαδή, οι Εβραίοι μουσουλμάνοι της Θεσσαλονίκης), αλλά και οι απόπειρες δολοφονίας εναντίον των Οθωμανών ηγεμόνων θίγονται με ιδιαίτερα άμεσο τρόπο από τον συγγραφέα, δημιουργώντας ένα συναρπαστικό σύγγραμμα που διαβάζεται απνευστί.
