Η συγκλονιστική εξομολόγηση στο facebook της Βέφας μία εβδομάδα μετά τον ξαφνικό θάνατο της κόρης της
Με τρυφερά λόγια αγάπης, η απαρηγόρητη Βέφα Αλεξιάδου έγραψε τον επίλογο του μεγάλου οικογενειακού δράματός της. Χθες, ακριβώς μία εβδομάδα από την ημέρα του αιφνίδιου θανάτου της Αλεξίας, η μητέρα της την αποχαιρέτησε με ένα σπαρακτικό μήνυμα στο facebook. 
Ενα τελευταίο «αντίο» που λύγισε καρδιές. «Εγραψα αυτό που νιώθω. Ολα τα λόγια είναι μέσα από την ψυχή μου, δεν γράφω ποτέ για το θεαθήναι» δήλωσε λίγη ώρα αργότερα στην «Espresso» η μαγείρισσα και περιγράφει πώς βιώνει τα 24ωρα μετά το θλιβερό γεγονός. «Δεν με χωράει ο τόπος, ούτε να φάω μπορώ, ούτε να κοιμηθώ. Είναι νωρίς ακόμα, Θεέ μου, δώσε μου κουράγιο. Ετοιμάζω τα εννιάμερα και με πιάνει τρέλα. Δεν θέλω να έρθει κανείς, μόνο εμείς η οικογένεια και πολύ στενοί συγγενείς θα πάμε».
Λόγια παρηγοριάς
«Η Αλεξία μου, το παιδί μου, “έφυγε”, το καταλαβαίνετε; Είχε τα μισά μου χρόνια» λέει και συνεχίζει: «Μου στέλνουν μηνύματα απ’ όλο τον κόσμο, την Ευρώπη και την Αμερική. Κλαίει όλη η Βοστόνη και το Σικάγο, μου γράφουν φίλες λόγια παρηγοριάς. Οπου πηγαίναμε με την Αλεξία, στην άκρη του κόσμου να φτάναμε, μόνο συγχαρητήρια δεχόμασταν και βραβεία. Ποτέ χρήματα».
Η πικρία της κυρίας Αλεξιάδου, όμως, αφορά και πρώην συνεργάτιδες, τόσο δικές της όσο και της Αλεξίας, που δεν παρευρέθηκαν στο τελευταίο «αντίο». «Οσοι δεν αποχαιρέτησαν την Αλεξία, μπορούν να έρθουν στο 40ήμερο μνημόσυνο που θα γίνει στον Ιερό Ναό της Αγίας Ματρώνας στη Νέα Ερυθραία. Ξέρετε πόσες γυναίκες που έχουν χάσει παιδιά με πλησίασαν την Κυριακή στην εκκλησία και μου συμπαραστάθηκαν; Μου είπαν λόγια παρηγοριάς». Στη συγκλονιστική ανάρτηση που έκανε στο facebook ωστόσο η μαγείρισσα έγραψε, μεταξύ άλλων: «Δεν θα πω, όπως λένε κάποιοι, ότι τα μεγάλα δέντρα χτυπούν οι κεραυνοί.
»Χιλιάδες, εκατομμύρια μανούλες ένιωσαν τον ίδιο πόνο που νιώθω εγώ, και πρώτη απ’ όλες η Παναγιά μας, που ο δικός της πόνος ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερος από όλους τους δικούς μας, γιατί είδε το παιδί της να πεθαίνει άδικα με το μαρτυρικότερο θάνατο, κρεμασμένο επάνω στον Σταυρό.
»Η δύναμή της, ο δικός της πόνος δίνει κουράγιο στον δικό μας πόνο. Δεν μας τα παίρνει τα παιδιά μας ο Θεός, που στην ουσία είναι δικά του παιδιά. Ο Θεός δεν είναι κακός, δεν είναι τιμωρός. Αυτή είναι η ζωή μας».
Δήμητρα Δάρδα