Η λατρεμένη τραγουδίστρια (και εν μέρει ηθοποιός) άφησε την τελευταία της πνοή το περασμένο Σάββατο σε ηλικία 86 χρόνων
Μια γνήσια ντίβα, που άφησε το στίγμα της στην εποχή της άνθησης των αρχοντορεμπέτικων τραγουδιών στη χώρα μας, έφυγε από τη ζωή. Η θρυλική Μάγια Μελάγια, η οποία μαζί με τη φίλη της Σπεράντζα Βρανά επέβαλε το σέξι (και πολύ προχωρημένο για την τότε πουριτανική μεταπολεμική Ελλάδα) στιλ, άφησε την τελευταία της πνοή το περασμένο Σάββατο σε ηλικία 86 χρόνων. Τον τελευταίο καιρό η λατρεμένη τραγουδίστρια (και εν μέρει ηθοποιός) στις δεκαετίες του ’50 και του ’60 ζούσε απομονωμένη στο σπίτι της επί της οδού Αγίου Μελετίου, χτυπημένη από αλλεπάλληλα εγκεφαλικά και αντιμετωπίζοντας κινητικά προβλήματα λόγω γήρατος.
Πριν από μερικά χρόνια η Μάγια Μελάγια έχασε την κολλητή της Σπεράντζα Βρανά αλλά και την αγαπημένη αδελφή της Στέλλα (έφυγε μες στα χέρια της βλέποντας τηλεόραση στο σαλόνι του σπιτιού της), με αποτέλεσμα να κλειστεί στον εαυτό της και να αποφεύγει ολοένα και περισσότερο τις επαφές. Σε αυτό το κλίμα της μεγάλης μοναξιάς το καλοκαίρι του 2011 παραλίγο να καεί ζωντανή, καθώς το διαμέρισμά της τυλίχτηκε στις φλόγες και εκείνη γλίτωσε από θαύμα.
«Παρ’ όλα αυτά είχε πλήρη διαύγεια πνεύματος και επιθυμούσε να μένει στο δικό της σπίτι και όχι στο “Σπίτι του Ηθοποιού”, όπως της είχαμε προτείνει» αναφέρει στην «Espresso» η Αννα Φόνσου συμπληρώνοντας ότι πέρυσι την είχαν φιλοξενήσει για ένα μήνα, επειδή έβαφε το δικό της σπίτι και όχι γιατί δεν είχε πού να μείνει, όπως διέρρευσε από λανθασμένη πληροφόρηση.
Στην Πλάκα
Η Μελπομένη Τσιριγώτη, όπως ήταν το πραγματικό της ονοματεπώνυμο, γεννήθηκε το 1928 στην Πλάκα της Αθήνας και σε ηλικία 18 χρόνων άρχισε να γράφει τη δική της ιστορία τόσο στις πίστες όσο και στο θεατρικό πάλκο τραγουδώντας κυρίως αρχοντορεμπέτικα και ελαφρολαϊκά, όπως τα «Αδύνατον να κοιμηθώ», «Η βαλίτσα», «Δυο πράσινα μάτια» «Της γυναίκας η καρδιά», «Ολα σπάσ’ τα», «Γλυκά μου μάτια», «Το πεπρωμένο μου», «Καφές». Το 1956 εμφανίστηκε στον κινηματογράφο, αφού ο φακός «την ήθελε».Ετσι γύρισε τις ταινίες «Τρεις τρελοί ντετέκτιβ» (1957), «Ραντεβού με τον έρωτα (1957), «Η φτώχεια θέλει καλοπέραση» (1958).
Από τις πρώτες κιόλας εμφανίσεις της καταξιώνεται ως η τραγουδίστρια με τη χαρακτηριστική κοντράλτα φωνή, το μπρίο και το κέφι, που ανάβει φωτιές στο πέρασμά της. Μάλιστα αναδεικνύεται σε sex symbol της εποχής (με καυτές τουαλέτες κι ένα τσιγάρο ανέμελα ακουμπισμένο στα χείλη της) και η φήμη της ξεπερνάει αυτήν κάθε άλλης διάσημης καλλιτέχνιδας της εποχής, ακόμη και της Κατίνας Παξινού. Εχει μείνει στην καλλιτεχνική ιστορία η ατάκα ενός οργάνου της τάξης που δεν άφηνε την τραγωδό να μπει στο θέατρο της Επιδαύρου για να παίξει: «Είμαι η Κατίνα Παξινού» του διευκρίνισε η ηθοποιός και εκείνος τής απάντησε: «Δεν πα’ να ‘σαι και η Μάγια Μελάγια!»
Η Μάγια Μελάγια έζησε ένα σφοδρό έρωτα με τον συνθέτη Γιώργο Μουζάκη και όταν βρέθηκε στην Αμερική για εμφανίσεις, παντρεύτηκε έναν Ελληνα μάγειρα, από τον οποίο δεν απέκτησε παιδί. Η κηδεία της θα γίνει την Τρίτη στις 14.00 από το νεκροταφείο Ζωγράφου.
Μαθήματα στη Σοφία Λόρεν
Το τραγούδι «Τι είν’ αυτό που το λένε αγάπη» -ακούγεται στην ταινία «Το παιδί και το δελφίνι» με τη Σοφία Λόρεν- ήταν δικό της σουξέ και το είχε κάνει επιτυχία στο κέντρο Η Σπηλιά του Παρασκευά. Ομως από μεγαλοψυχία -και λόγω του ότι εκείνη την εποχή είχε στη δισκογραφική αγορά το μεγάλο σουξέ της «Ολα σπάσ ‘τα»- το «χάρισε» στη φίλη της Νίκη Ντένις, επειδή εκείνη δεν γνώριζε ανάλογη επιτυχία. Παράλληλα ο σκηνοθέτης της ταινίας Jean Negulesco της πρότεινε να την πάρει στην Αμερική για να κάνει καριέρα, αλλά εκείνη αρνήθηκε, καθώς δεν ήθελε να μάθει αγγλικά.
Αλκίνοος Μπουνιάς
