Οι συγκλονιστικές μαρτυρίες των εργαζομένων στην τράπεζα και οι καταγγελίες για έλλειψη εξόδου κινδύνου.
«Στις 4.00 είχε ραντεβού με τον γυναικολόγο. Στις δύο παρά με πήρε πανικόβλητη και μου είπε: “Μας έχουν βάλει φωτιά, θα σε πάρω σε λίγο”». Με τις συγκλονιστικές καταθέσεις του συζύγου της εγκύου Αγγελικής Παπαθανασοπούλου, που έχασε τη ζωή της στον φονικό εμπρησμό στη Marfin, και τριών υπαλλήλων της τράπεζας που εκείνη τη μέρα σώθηκαν από θαύμα συνεχίστηκε στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών η δίκη των τεσσάρων διευθυντικών στελεχών που κατηγορούνται για τον θάνατο των τριών εργαζομένων στο υποκατάστημα της Σταδίου τον Μάιο του 2010.
Με κομμένη την ανάσα το ακροατήριο άκουσε την κατάθεση του Χρήστου Καραπαναγιώτη, συζύγου της 32χρονης Αγγελικής Παπαθανασοπούλου που άφησε την τελευταία της πνοή, όταν το υποκατάστημα στο οποίο εργαζόταν τυλίχτηκε στις φλόγες, στη διάρκεια διαδήλωσης στο κέντρο της Αθήνας. Ανακαλώντας όλες τις άσχημες μνήμες από την τραγική εκείνη μέρα που του στέρησε τη γυναίκα του και το αγέννητο παιδί τους, ο κ. Καραπαναγιώτης είπε απευθυνόμενος προς το δικαστήριο: «Το σχέδιο ήταν να φύγει στις 3.00 από το γραφείο και στις 4.00 είχε ραντεβού στον γυναικολόγο, αν όλα πήγαιναν καλά… Στις δύο παρά μού τηλεφώνησε πανικόβλητη και μου είπε με έντονο ύφος: “Μας έχουν βάλει φωτιά, θα σε πάρω σε λίγο”. Μου το έκλεισε. Αμέσως μετά την πήρα πίσω και μου είπε: “Δεν μπορώ να μιλήσω τώρα. Πνίγομαι”. Με πήρε τη στιγμή που κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να σωθεί. Αφού είχε κάνει ό,τι μπορούσε για να φύγει από τη φωτιά…»
Στο δικαστήριο κατέθεσε ακόμη ο Νικόλαος Γκολιάς, υπάλληλος της τράπεζας, ο οποίος, όπως είπε, άκουσε συναδέλφους του να ανεβαίνουν τη σκάλα και να φωνάζουν «μας καίνε, μας καίνε!» «Δεν μπορούσαμε να δούμε, ούτε να αναπνεύσουμε. Βγήκα σε ένα πολύ μικρό μπαλκόνι και μέσα στον πανικό μου πήδηξα. Επεσα στο κενό, γιατί το σημείο απ’ όπου προσπάθησα να πηδήξω υποχώρησε. Δεν είχα επιλογή: ή θα έσκαγα ή θα πήδαγα» είπε στην κατάθεση ο μάρτυρας.
Ο Γιώργος Σταυρογιαννάκης, ο οποίος επίσης εργαζόταν στην τράπεζα, τόνισε: «Είχα την τύχη να βγω στην ταράτσα, αφού ένας συνάδελφος έσπασε μια καταπακτή. Το κτίριο δεν είχε άλλη έξοδο, πέρα από την κύρια είσοδο. Ηταν σαν να είμαστε στο εσωτερικό μιας καμινάδας»! Τέλος, ο Σωτήρης Παπατζίκης περιέγραψε τις σκηνές πανικού που επικράτησαν στο υποκατάστημα: «Ολοι ούρλιαζαν και ήταν χαμένοι. Ανέβαιναν στους πάνω ορόφους σαν τα ποντίκια. Δεν ήταν το πρόβλημα η μολότοφ, αλλά ότι δεν ξέραμε τι κάνουμε. Ο χρόνος υπήρχε».
ΜΑΡΙΑ ΜΕΪΜΑΡΗ
