Σήμερα η κηδεία του 79χρονου ηθοποιού, που τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας.
Το τελευταίο αντίο στον Ανδρέα Ντούζο θα πούνε σήμερα, στις 3.00 το μεσημέρι, στο Β’ Νεκροταφείο Αθηνών συγγενείς και φίλοι του μεγάλου Ελληνα ηθοποιού. Ο πάλαι ποτέ γόης «ταξίδεψε» στη «γειτονιά των αγγέλων» το βράδυ της Μεγάλης Δευτέρας. Ο 79χρονος ηθοποιός τα τελευταία χρόνια έπασχε από Αλτσχάιμερ και αντιμετώπιζε διάφορα προβλήματα με την υγεία του. Εχασε τη μάχη για τη ζωή στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν ύστερα από πτώση που είχε στο σπίτι του με αποτέλεσμα να χτυπήσει στο κεφάλι του.
Τα τελευταία επτά χρόνια ο Ανδρέας Ντούζος ζούσε απομονωμένος στο σπίτι του λόγω της ασθένειάς του έχοντας την αμέριστη φροντίδα των οικείων του προσώπων, όπως της πολυαγαπημένης συζύγου του Αναστασίας αλλά και των δύο παιδιών του, του Στηβ και της Τέτας, τα οποία ακολούθησαν τα χνάρια του στο θέατρο.
Ο δημοφιλής ηθοποιός, λόγω του Αλτσχάιμερ και της επιβαρυμένης υγείας του, κατά καιρούς έπεφτε και χτύπαγε σε διάφορα σημεία του σώματός του. Ομως το τελευταίο χτύπημα πριν από μερικούς μήνες ήταν μεγάλο και το μοιραίο, αφού το αιμάτωμα που του δημιούργησε στο κεφάλι τον οδήγησε στην Εντατική, όπου -παρ’ όλες τις προσπάθειες των γιατρών- άφησε την τελευταία του πνοή.
Ο γιος του αείμνηστου Ανδρέα Ντούζου, Στηβ, μίλησε με πόνο ψυχής στην «Espresso» για τον πολυαγαπημένο του πατέρα: «Λίγο πριν τα μεσάνυχτα της Μεγάλης Δευτέρας έχασα τον πιο σημαντικό άντρα της ζωής μου, το πρότυπό μου: τον πατέρα μου Αντρέα Ντούζο. Μετά από εφτά χρόνια μάχη με το Αλτσχάιμερ, τον Ιανουάριο είχε ένα ατύχημα, όπου από τότε έδωσε μία μεγάλη μάχη στην Εντατική. Πάλεψε γερά, του δώσαμε ό,τι ήταν δυνατό από πλευράς μας και ό,τι καλύτερο από ιατρική φροντίδα. Δυστυχώς, δεν ήταν αρκετό για να τον κρατήσει κοντά μας».
Ο γιος του ηθοποιού μάς τόνισε επίσης: «Ανακουφίστηκε. Ηταν δυόμισι μήνες στο νοσοκομείο, τον έβλεπα και έλιωνε. Οι γιατροί δεν μας είχαν δώσει καμιά ελπίδα και δεν περίμεναν να αναρρώσει. Περίμεναν να τον προδώσει η καρδιά του. Ημασταν προετοιμασμένοι για τον θάνατό του». Μάλιστα, όσον αφορά το θέατρο και το αν θα ήθελε να ξαναπαίξει, ο γιος του απαντάει: «Από τότε που σταμάτησε ήξερε ότι ήταν μέχρι εκεί. Οταν είδε ότι δεν μπορούσε να δώσει το 100%, δεν ήθελε να σέρνεται πάνω στη σκηνή».
Οσο για τη μητέρα του Αναστασία, τόνισε: «Αυτή θα αποφασίσει τι θα κάνει. Εμείς τη θέλουμε κοντά μας και το σπίτι μου είναι και σπίτι της. Αλλωστε, μια οικογένεια είμαστε. Ακόμα είναι νωρίς και όπως είναι φυσικό, είμαστε δίπλα της».
Ο Κώστα Βουτσάς και η Μάρθα Καραγιάννη (με τους οποίους ο εκλιπών είχε συνεργαστεί στο σινεμά και στο θέατρο) ήταν από τους πρώτους που μίλησαν για εκείνον λίγο μετά την είδηση του θανάτου του, τονίζοντας το πόσο αξιοπρεπής και ευχάριστος άνθρωπος ήταν». H Eλένη Φιλίνη μιλώντας στην «Espresso» για τον άνθρωπο Ντούζο που γνώρισε στα πρώτα χρόνια της καριέρας της, δήλωσε πως «ήταν ένας πολύ καλός οικογενειάρχης και με τη γυναίκα του αποτελούσε ζευγάρι- πρότυπο!» Ενώ η Καίτη Φίνου, που είχε παίξει μαζί του σε παραστάσεις στο «Σούπερ Σταρ», μας είπε: «Ηταν ένα υπέροχος άνθρωπος και σωστός επαγγελματίας. Ο χαρακτήρας του ήταν πολύ ευχάριστος και σχεδόν ποτέ δεν νευρίαζε και δεν έκανε μούτρα στους συνεργάτες του. Είχε λεπτό χιούμορ και όταν συνέβαιναν διάφορα απρόοπτα στη διάρκεια της παράστασης κάναμε πλάκα. Δεν θα ξεχάσω μια βραδιά που πάνω στη σκηνή ήμουν εγώ, εκείνος και ο Νίκος Απέργης και στην πρώτη σειρά καθόταν μια παχουλή κυρία η οποία κρατούσε ένα τάπερ και τάιζε κεφτεδάκια τον γιο της. Επεσε πολύ γέλιο».
Να τονίσουμε ότι οι οικείοι του Ανδρέα Ντούζου έχουν ζητήσει αντί στεφάνων στην κηδεία του, τα χρήματα να δοθούν στο Ιδρυμα «Νέστωρ» που φροντίζει άτομα τα οποία πάσχουν από Αλτσχάιμερ.
Μια ζωή σινεμά
Ο Ανδρέας Ντούζος σπούδασε την υποκριτική τέχνη στη Σχολή Τάκη Μουζενίδη και έγινε γνωστός και αγαπητός στο πλατύ κοινό ως ζεν πρεμιέ από τη συμμετοχή του σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες, κυρίως τη δεκαετία του ’60, όπως είναι: «Μαγική πόλη» (1954), «Αλίμονο στους νέους» (1961), «Οταν λείπει η γάτα» (1962), «Ο λουστράκος» (1964), «Η βίλα των οργίων» (1964), «Φωνάζει ο κλέφτης» (1965), «Υπάρχει και φιλότιμο» (1965), «Κορίτσια για φίλημα» (1965), «Ραντεβού στον αέρα» (1966), κ.ά. Από το 1967 και για δεκατρία χρόνια έμεινε με την οικογένειά του στην Αμερική. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα ήταν για ένα διάστημα επιχειρηματίας και θιασάρχης του θεάτρου «Σούπερ Σταρ», επί της οδού Πατησίων. Από τηλεοπτικής πλευράς, συμμετείχε ως guest star στις τηλεοπτικές σειρές «Κωνσταντίνου και Ελένης» και «Ακρως Οικογενειακόν». Η τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση έγινε το 2001 στην ταινία «Μια μέρα τη νύχτα».
ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΜΠΟΥΝΙΑΣ