Το δεντρόσπιτο στο Ορεγκον που χρειάστηκε επτά χρόνια για να χτιστεί και να δέσει με το περιβάλλον.
Αλλοι το ονομάζουν δεντρόσπιτο, άλλοι το «κυματιστό σπίτι». Η «κατοικία Wilkinson», όπως είναι η επίσημη ονομασία αυτού του αρχιτεκτονικού «διαμαντιού», το οποίο βρίσκεται ανάμεσα στις φυλλωσιές ενός πυκνού δάσους στο Πόρτλαντ του Ορεγκον, συνδυάζει και τα δύο με έναν τρόπο που το καθιστά μοναδικό.
Το σπίτι αυτό, που σίγουρα ξεφεύγει από τα αρχιτεκτονικά τετριμμένα, σχεδιάστηκε το 1997 και χρειάστηκε επτά χρόνια για να χτιστεί, με τρόπο ώστε να εντάσσεται αρμονικά στο περιβάλλον. Φυσικά έπρεπε επίσης να εξασφαλίζει όλες τις ανέσεις που είχε στο μυαλό του ο ιδιοκτήτης του, ο οποίος παίζει βιόλα και λατρεύει το παγωτό. «Ως λάτρης της μουσικής, ο πελάτης μου ήθελε ένα σπίτι που να εντάσσεται αρμονικά στο φυσικό τοπίο, αλλά και να παραπέμπει στην ανεμπόδιστη ροή της μουσικής» εξηγεί ο Ρόμπερτ Χάρβεϊ Οσατζ, ο αρχιτέκτονας που το σχεδίασε. «Δεν δουλεύω βάσει στιλ. Σχεδιάζω δομές από μέσα προς τα έξω, με βασικό γνώμονα τις απαιτήσεις του πελάτη μου» προσθέτει ο Οσατζ.
Ο πελάτης… Γουίλκινσον, αν και απέκτησε ένα σπίτι που προκαλεί αίσθηση, αποφεύγει να μιλήσει γι’ αυτό. Αποκαλύπτεται όμως μέσα από τις οδηγίες που έδωσε στον αρχιτέκτονα που ανέλαβε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. «Απολαμβάνει πολύ το κρασί, να φτιάχνει παγωτό, να παίζει βιόλα, να τραγουδάει σε χορωδία και να διασκεδάζει. Το κυματιστό ταβάνι σχεδιάστηκε με γνώμονα την ακουστική, ώστε να αντηχεί με συγκεκριμένο τρόπο τον ήχο όταν ο ιδιοκτήτης του παίζει βιόλα», εξηγεί ο Οσάτζ. Επίσης, επειδή καλεί συχνά φίλους του για να μαγειρέψουν όλοι μαζί, ζήτησε μια ευρύχωρη γκουρμέ, αξιώσεων κουζίνα και επειδή λατρεύει τη φύση, ήθελε να μπορεί να απολαμβάνει από παντού τη θέα των δένδρων και το τιτίβισμα των πουλιών.
«Ηθελε να χρησιμοποιηθούν φυσικά υλικά όσο το δυνατόν περισσότερο, δημιουργώντας μια συνέχεια του εξωτερικού περιβάλλοντος μέσα στο σπίτι. Σώσαμε όλα τα δένδρα που υπήρχαν στο σημείο, αφού βεβαιωθήκαμε ότι το κτίσμα θα εντασσόταν ανάμεσα και γύρω από αυτά» προσθέτει ο αρχιτέκτονας, που υπογραμμίζει τη σημαντική βοήθεια που είχε από φοιτητές αρχιτεκτονικής. Ηταν τόσο ενθουσιασμένοι μάλιστα με το project, ώστε κάποιοι ανέλαβαν να φτιάξουν μόνοι τους την εξωτερική επένδυση του σπιτιού χωρίς να έχουν ξανακάνει κάτι παρόμοιο.
Πάντως, το αγαπημένο σημείο του σπιτιού για τον αρχιτέκτονα που το σχεδίασε είναι το μικρό δωμάτιο διαλογισμού, που βρίσκεται στην άκρη της κουζίνας.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
