Η κάμερα μπαίνει στην κρεβατοκάμαρά τους, καταγράφοντας ακόμη και «ακατάλληλες» σκηνές, με στόχο να αποδείξει ότι κάνουν σεξ «όπως όλοι μας».
Τον μύθο ότι τα άτομα με αναπηρία δεν έχουν σεξουαλική ζωή φιλοδοξεί να καταρρίψει το ντοκιμαντέρ «Yes, we fuck». Η κάμερα μπαίνει στην κρεβατοκάμαρά τους, καταγράφοντας ακόμη και «ακατάλληλες» σκηνές, με στόχο να αποδείξει ότι κάνουν σεξ «όπως όλοι μας». Οι πρωταγωνιστές, αποκαλύπτουν ότι όχι μόνο δεν είναι «ασεξουαλικοί», αλλά έχουν και kinky γούστα.
Δημιουργοί του ντοκιμαντέρ, το οποίο προβλήθηκε σε φεστιβάλ του Βρετανικού Κινηματογραφικού Ινστιτούτου, είναι ο ακτιβιστής για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία Αντόνιο Τσεντένο και ο παραγωγός ταινιών Ραούλ ντε λα Μορένα, οι οποίοι φρόντισαν να περιλάβουν στην ταινία τους άτομα με πολύ διαφορετικές εμπειρίες.
Η Μέτξε, η οποία έχει χάσει την όρασή της, γνώρισε τον σύντροφό της σε ένα σεμινάριο στη Μαδρίτη. Πρόκειται για τον Κάνι, ο οποίος γεννήθηκε με σώμα γυναίκας, όμως μεγαλώνοντας έκανε αλλαγή φύλου. Ο Οριολ, που πάσχει από εγκεφαλική παράλυση, γνώρισε στο διαδίκτυο τη Λίντα και θέλει να δοκιμάσει μαζί της τις τεχνικές δεσίματος και το σαδομαζοχιστικό σεξ, ενώ η 43χρονη Σόλε θέλει να μυηθεί στην αυτοϊκανοποίηση με τη βοήθεια του Τεό, ενός νεαρού τρανσέξουαλ. Τέλος, η Μίριαμ, η οποία μετακινείται με αναπηρικό καροτσάκι, μιλάει στο ντοκιμαντέρ για την ολοκληρωμένη σχέση της με τον Ινδό Πάρμα, ενώ νέος με σύνδρομο Down δηλώνει με ενθουσιασμό ότι το σεξ «είναι μια υπέροχη ευχαρίστηση».
