Ο Ζοζέ Μουρίνιο επέστρεψε στην ομάδα που λατρεύτηκε μετά την περιπέτεια του με την βασίλισσα της Ευρώπης.
Τα συνθήματα εναντίον του θα ηχήσουν πάλι στις κερκίδες των γηπέδων της Αγγλίας. Στο «Στάμφορντ Μπριτζ» όμως ο Ζοσέ Μουρίνιο θα παραμένει ο «αγαπημένος» των οπαδών και τα συνθήματα υπέρ του θα είναι εντελώς διαφορετικά. Ο Πορτογάλος επέστρεψε στην Τσέλσι, αλλά σε σχέση με την πρώτη του θητεία στο Λονδίνο θα βρει εντελώς διαφορετικά πράγματα εκεί. Ολοι λένε ότι όταν ραγίσει το γυαλί, είναι αδύνατον να κολλήσει ξανά, όμως ο Πορτογάλος τεχνικός και ο Ρομάν Αμπράμοβιτς δείχνουν να έχουν διαφορετική άποψη.
Η αλήθεια είναι ότι στο δεύτερο «κεφάλαιο Μουρίνιο» για την Τσέλσι ο πρώην τεχνικός της ομάδας θα είναι πιο ώριμος και πιο υποψιασμένος από το 2004. Τότε ο Ρώσος μεγιστάνας τού παρέδωσε τα κλειδιά των αποδυτηρίων για να οδηγήσει τους «μπλε» στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, όμως ενώ ο Μουρίνιο πήρε όλους τους πιθανούς τίτλους εντός συνόρων, δεν κατάφερε να πάρει το «μεγάλο» τρόπαιο.
Οταν ο Αμπράμοβιτς έδιωξε τον Ρομπέρτο Ντι Ματέο, τον προηγούμενο Νοέμβριο, όλοι αναρωτήθηκαν σε ποια λύση θα στραφεί. Ως τότε είχε δοκιμάσει κάθε είδους τεχνικό που μπορεί να φανταστεί κανείς, από παγκόσμιο πρωταθλητή έως πρωταθλητή Ευρώπης και από αγαπημένο του κόσμου μέχρι το νέο «αστέρι» των πάγκων, και τους απέλυσε όλους.
Η επιστροφή στα παλιά φαίνεται ότι ήταν μονόδρομος για τον Αμπράμοβιτς, ο οποίος δεν μιλάει ποτέ κι έτσι κανείς δεν ξέρει τι μεσολάβησε για να γυρίσει ο Μουρίνιο στο Λονδίνο. Το σίγουρο είναι ότι πρόσφερε σιγουριά στον Πορτογάλο τεχνικό που πάντοτε του αρέσει να νιώθει ότι τον αγαπούν και δυσκολεύεται να χειριστεί τις κόντρες με τον κόσμο ή εντός των ομάδων στις οποίες εργάζεται.
Ο Μουρίνιο θα έχει πάντως πολλές προκλήσεις να αντιμετωπίσει. Πήρε μαζί του τους αγαπημένους του συνεργάτες (Ρουί Φαρία, Σιλβίνιο Λόουρο, Ζοζέ Μοράις) που τους εμπιστεύεται όσο δεν πάει, αλλά το πρώτο του στοίχημα θα είναι να τα βρει με τον Μάικλ Εμενάλο. Πρόκειται για τον άνθρωπο που ανέβηκε απότομα στην ιεραρχία της Τσέλσι για να γίνει «τα μάτια και τα αφτιά» του Αμπράμοβιτς στο προπονητικό κέντρο και τα αποδυτήρια.
Παράλληλα πρέπει να ανακτήσει τη χαμένη του αξιοπιστία, καθώς μπορεί να έχει περισσότερους τίτλους απ’ ό,τι όταν βρέθηκε στο «Στάμφορντ Μπριτζ» την πρώτη φορά, το 2004, όμως έχει να αντιμετωπίσει μεγαλύτερη αμφισβήτηση μετά το πέρασμά του σε Ιντερ και Ρεάλ. Η λάμψη του Μουρίνιο δεν είναι πια τόσο έντονη όσο πριν από δέκα χρόνια, ενώ και ο Αμπράμοβιτς δεν σκορπίζει πια τα εκατομμύρια, όπως έκανε πριν από δέκα χρόνια.
Στην Τσέλσι πάντως ο Πορτογάλος θα βρει μερικά γνώριμα πρόσωπα, αφού αρκετοί έχουν παραμείνει στην ομάδα από την παλιότερη θητεία του. Η διαφορά είναι ότι θα πρέπει να διαχειριστεί παίκτες που είναι σχεδόν δέκα χρόνια μεγαλύτεροι, δηλαδή τους Τσεχ, Τέρι και Λάμπαρντ που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ομάδας και πρέπει να αποφασίσει αν ήρθε η ώρα της ανανέωσης (το επιχείρησε ο Αντρέ Βίλας Μπόας, αλλά δεν το ολοκλήρωσε ποτέ) ή αν θα στηριχθεί στους πρωταθλητές Ευρώπης (2012) και Γιουρόπα Λιγκ (2013).
Επίσης οι Μάτα, Αζάρ και Οσκαρ αποκτήθηκαν από τον Αμπράμοβιτς με την ελπίδα ότι θα δελεάσει τον Πεπ Γκουαρντιόλα για τον πάγκο της Τσέλσι και θα τους μετατρέψει στους νέους «σωματοφύλακες» για ένα ποδόσφαιρο α λα Μπαρτσελόνα. Θα τους χρειαστεί τώρα ο Μουρίνιο, που έχει άλλη αγωνιστική φιλοσοφία από τον Καταλανό άσπονδο φίλο του;
Το «διαζύγιο» του 2007
Η επιστροφή του Ζοσέ Μουρίνιο στον πάγκο της Τσέλσι αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό από πολλούς. Ο λόγος έχει ονοματεπώνυμο: Ρομάν Αμπράμοβιτς. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις μέσα στην ομάδα υποστηρίζουν ότι θέλει να ελέγχει ακόμα και τα αγωνιστικά θέματα.
Στον Ρομπέρτο Ντι Ματέο έστελνε μηνύματα και ρωτούσε ποιοι θα παίξουν, ενώ στον Αβράμ Γκραντ επέβαλλε συγκεκριμένους παίκτες για να αγωνίζονται στην ενδεκάδα. Ο Μουρίνιο ήταν ο μόνος τεχνικός της Τσέλσι που δεν ανέχτηκε παρεμβάσεις και αυτός ήταν ο βασικός λόγος που τον Σεπτέμβριο του 2007 ανακοινώθηκε το «διαζύγιό του με τους «μπλε».
Μέχρι τότε ο Πορτογάλος είχε πάρει όλους τους εγχώριους πιθανούς τίτλους, αλλά όχι και το Τσάμπιονς Λιγκ που αποτελούσε τον διακαή πόθο του Ρώσου ιδιοκτήτη. Τα πράγματα όμως είχαν πάρει άσχημη τροπή, επειδή ο Μουρίνιο δεν άντεχε να βλέπει τον Αμπράμοβιτς να αγοράζει παίκτες που ο ίδιος δεν ήθελε (π.χ. Σεφτσένκο), ενώ οι σχέσεις του με τους παίκτες είχαν αρχίσει να φθείρονται.
Ο Μουρίνιο είχε έναν τρόπο για να θέτει σε λειτουργία την ποδοσφαιρική μηχανή που είχε στα χέρια του, ο Αμπράμοβιτς είχε έναν άλλον, εντελώς διαφορετικό. Οι σχέσεις των δύο αντρών πάντως άρχισαν να βελτιώνονται τον Μάιο του 2012, όταν ο Πορτογάλος τηλεφώνησε στον Ρώσο ολιγάρχη, ώστε να τον συγχαρεί για την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ. Ενα χρόνο μετά το νερό μπήκε στο αυλάκι…
ΟΙ ΑΤΑΚΕΣ ΤΟΥ ΖΟΖΕ
– Μην με αποκαλείτε «υπερόπτη», διότι λέω αλήθεια. Είμαι πρωταθλητής Ευρώπης. Δεν με πήραν από το πανέρι, είμαι ο special one. (Οταν ανέλαβε πρώτη φορά την Τσέλσι)
– Οπως είδαμε στην Πορτογαλία, ήρθαν με το λεωφορείο και το πάρκαραν μπροστά στο τέρμα τους. Αν ήμουν οπαδός που πλήρωσε 60 ευρώ για να δει το ματς, θα εκνευριζόμουν, διότι ήθελαν να παίξουν μόνο άμυνα. (Κριτική ως τεχνικός της Πόρτο για το ματς με την Τότεναμ)
– Η ιστορία μου ως προπονητή δεν συγκρίνεται με εκείνη του Φρανκ Ράικαρντ. Εκείνος έχει μηδέν τρόπαια, εγώ έχω πολλά. (Για τη σχέση του με τον τότε τεχνικό της Μπαρτσελόνα)
– Για εμένα πίεση είναι η γρίπη των πτηνών. Εχω άγχος με τους κύκνους της Σκωτίας. Δεν είναι μακριά από εδώ και φοβάμαι περισσότερο τους κύκνους από το ποδόσφαιρο. Τι είναι το ποδόσφαιρο σε σχέση με τη ζωή; Ενας κύκνος με γρίπη των πτηνών, αυτό είναι πρόβλημα. (Σε ερώτηση για το άγχος του)
– Μετά τη συνέντευξη Τύπου καθίσαμε στο γραφείο μου. Ηπιαμε ένα κακό κρασί, ο Φέργκιουσον διαμαρτυρόταν. Οταν παίξουμε στο «Ολντ Τράφορντ» θα έχω γενέθλια. Θα πάω με ένα όμορφο μπουκάλι πορτογαλικό κρασί. (Για το κρασί που πίνει με τον σερ Αλεξ Φέργκιουσον)
– Αν ο σύλλογος με διώξει για άσχημα αποτελέσματα, είναι μέρος του παιχνιδιού. Αν τύχει, θα γίνω εκατομμυριούχος και θα βρω νέα ομάδα μερικού μήνες μετά. (Για το ενδεχόμενο να απολυθεί)
– Μερικές φορές βλέπεις όμορφους ανθρώπους χωρίς μυαλό. Αλλες φορές άσχημους που είναι ιδιοφυΐες ως επιστήμονες. Το γήπεδό μας είναι έτσι. Εξωτερικά φαίνεται άσχημο, αλλά η μπάλα κυλά όπως πρέπει. (Για τον χλοοτάπητα του «Στάμφορντ Μπριτζ»)
– Μάθαινα ιταλικά, πέντε ώρες τη μέρα για μήνες, ώστε να σιγουρέψω ότι θα επικοινωνώ σωστά με όλους. Ο Ρανιέρι είναι στην Αγγλία πέντε χρόνια και δυσκολεύεται να πει «καλημέρα» και «καλό απόγευμα». (Μετά την κριτική που δέχτηκε από τον Κλαούντιο Ρανιέρι το 2008).
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
