Δημιουργεί σενάρια που αγχώνουν ώστε οι ασθενείς να κάνουν πρόβες συμπεριφοράς.
Η εικονική πραγματικότητα μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους που βασανίζονται από κοινωνικό στρες, όπως είναι η αγοραφοβία, επιτρέποντάς τους να εκπαιδεύονται σε αγχωτικά ερεθίσματα ώστε να μαθαίνουν σταδιακά να τα αντιμετωπίζουν.
Στο πλαίσιο έρευνας που πραγματοποίησε το Πανεπιστήμιο East Anglia, νέα απεικονιστική τεχνολογία επέτρεψε σε έξι συμμετέχοντες να κάνουν… πρόβες της συμπεριφοράς τους σε μια ευρεία γκάμα κοινωνικών σεναρίων τα οποία κατά κανόνα τους αγχώνουν. Μέσα από αυτές τις διαδικασίες προσομοίωσης οι πάσχοντες από κοινωνικό στρες κατάφεραν να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους και να πιάσουν μια στοιχειώδη κουβέντα ή να κοιτάζουν τον συνομιλητή τους στα μάτια. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτή η μέθοδος μπορεί να συνδυαστεί, για να έχει ακόμα καλύτερα αποτελέσματα, με γνωστική συμπεριφορική θεραπεία.
Οι ερευνητές δημιούργησαν περισσότερα από εκατό διαφορετικά εικονικά σενάρια, όπως για παράδειγμα τη μετακίνηση με μέσα μαζικής μεταφοράς, την έξοδο σε μπαρ, τη συνομιλία με αγνώστους σε πάρτι ή τα ψώνια. Στη συνέχεια ζήτησαν από έξι νεαρούς άνδρες που βρίσκονταν σε φάση θεραπείας από ψύχωση αλλά πάσχουν και από καθηλωτική μορφή κοινωνικού στρες να πάρουν μέρος στα βιντεοσκοπημένα σενάρια. Οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να δουν την εικόνα τους σε πραγματικό μέγεθος να προβάλλεται πάνω στην οθόνη όπου εκτυλισσόταν το σενάριο.
«Οι άνθρωποι με κοινωνικό άγχος φοβούνται ότι θα τραβήξουν όλη την προσοχή πάνω τους και ότι θα κριθούν αρνητικά από τους άλλους», εξηγεί η δρ Λίνα Γκέγκα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Norwich και προσθέτει ότι αυτό έχει αποτέλεσμα «είτε να αποφεύγουν τους δημόσιους χώρους και τις κοινωνικές μαζώξεις είτε να ακολουθούν συμπεριφορές ασφαλείας, όπως το να μην κοιτάζουν τους συνομιλητές τους στα μάτια. Παραδόξως, αυτή η συμπεριφορά είναι που τραβάει την προσοχή πάνω στους ανθρώπους με κοινωνικό στρες και επιβεβαιώνει τη φοβία τους ότι τελικά δεν μπορούν να ενταχθούν». Οι πρόβες όμως, μέσω προσομοίωσης, έδειξαν μέσω της επανάληψης να βελτιώνουν τα κοινωνικά τους αντανακλαστικά. Ενας από τους συμμετέχοντες δήλωσε ότι η αυτοπεποίθησή του στο επίπεδο της κοινωνικοποίησης σε χώρους όπως τα μπαρ αυξήθηκε κατά 50% στο τέλος αυτής της διαδικασίας.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
