Η ασφυκτική ζωή στις πόλεις είναι ενοχλητική τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τους μικρούς μας φίλους.
Αν έχετε ξεκινήσει την αντίστροφη μέτρηση για την έναρξη των διακοπών, να είστε βέβαιοι ότι το ζωάκι σας ανυπομονεί πιο πολύ από εσάς. Οι ειδικοί συμφωνούν ότι η ζωή στο «κλεινόν άστυ» κάνει τα ζώα να ασφυκτιούν όλο τον χρόνο.
Η ατμοσφαιρική μόλυνση αποδεικνύεται ιδιαίτερα επιβλαβής για το αναπνευστικό σύστημα των μικρών ζώων, τα οποία, λόγω ύψους, ζουν και κινούνται πιο κοντά στις εξατμίσεις των αυτοκινήτων. Το καυσαέριο που συσσωρεύεται στον αέρα τα πνίγει, ενώ και ο καπνός από τα τσιγάρα στους εσωτερικούς χώρους τα κάνει να αδημονούν για λίγο φρέσκο αέρα. Οχι τυχαία, τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί τα κρούσματα νεοπλασιών στις αναπνευστικές οδούς των ζώων, αλλά και τα περιστατικά βρογχικού άσθματος, βήχα, πνευμονίας και φλεγμονών στον φάρυγγα, τις αμυγδαλές ή τους βρόγχους.
Προβλήματα προκαλεί και η ηχορύπανση στα ζώα, τα οποία σε γενικές γραμμές διαθέτουν πιο οξυμένη ακοή από τους ανθρώπους. Οι έντονοι θόρυβοι τρομάζουν τους μικρούς σας φίλους, ταράζουν το νευρικό τους σύστημα και τους γεννούν αγχώδεις διαταραχές. Ιδιαίτερα στα πιο μικρόσωμα ζώα (κουνέλια, τρωκτικά και πτηνά) έχει διαπιστωθεί ότι οι δυνατοί θόρυβοι μπορεί να προκαλέσουν απότομη αύξηση των τιμών της αρτηριακής πίεσης, καθώς ακόμα και εμφράγματα, με μοιραία κατάληξη. Πρόσφατη μελέτη έδειξε ακόμα ότι οι θόρυβοι από τα αυτοκίνητα, τις σειρήνες, τις εγκαταστάσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά και τις ανθρώπινες δραστηριότητες εμποδίζουν και τον τρόπο επικοινωνίας μεταξύ των ζώων. Εχει διαπιστωθεί χαρακτηριστικά ότι τα πτηνά έχουν αναγκαστεί να τραγουδούν σε υψηλότερες συχνότητες. Δυστυχώς όμως δεν μπορούν όλα τα ζώα να προσαρμόσουν την ακοή και την ομιλία τους στους θορύβους των αστικών κέντρων.
Επιβαρυντικός για την υγεία των ζώων είναι και ο ρόλος της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που εκπέμπουν ηλεκτρικές συσκευές, κινητά τηλέφωνα, καλώδια υψηλής τάσης, κεραίες τηλεοράσεων κ.ά. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία μπορεί να ευθύνεται για την ανεξήγητη επιθετικότητα, την αδικαιολόγητη ληθαργική κατάσταση, την υπερβολική νευρικότητα και την κυκλοθυμία των ζώων, ενώ ορισμένες έρευνες την έχουν συσχετίσει με μείωση στη γονιμότητα και τη γαλακτοφορία των θηλυκών, αλλά και με την εμφάνιση νεοπλασιών.
