Οι τραγικές μνήμες της Ελίζαμπεθ Ριντ από την παραμονή της στο Royal Waterloo Hospital.
Πολλές είναι οι σκηνές που εξακολουθούν να στοιχειώνουν τη μνήμη της Ελίζαμπεθ Ριντ από την παραμονή της στο Royal Waterloo Hospital του Λονδίνου, όμως μία της φέρνει μέχρι και σήμερα δάκρυα. Περιγράφει ένα μικρό δωμάτιο, χωρίς παράθυρα, με έξι κρεβάτια στριμωγμένα το ένα δίπλα στο άλλο, με ισάριθμα γυναικεία κορμιά ξαπλωμένα πάνω τους. Ολες τους ναρκωμένες, ανίκανες να κουνηθούν, παρά μόνο να ακούσουν και να αισθανθούν τα βογγητά η μία της άλλης. Μπορεί η Ριντ να είναι μία από τις ελάχιστες που θέλει να μιλήσει γι’ αυτή την εμπειρία της, όμως από τη διαβόητη «Πτέρυγα 5», γνωστή και ως «Πτέρυγα των Ζόμπι», υπολογίζεται ότι πέρασαν περισσότερες από πεντακόσιες γυναίκες, με παθήσεις όπως επιλόχειος κατάθλιψη και ανορεξία.
Βαριά ναρκωμένες και αναγκασμένες να υποστούν ισχυρές δόσεις ηλεκτροσπασμοθεραπείας, ακόμη και λοβοτομές, οι πιο άτυχες εξ αυτών μεταφέρονταν στο «Δωμάτιο Νάρκωσης», όπου τις εξανάγκαζαν σε βαθύ ύπνο για πολλές εβδομάδες. Ολες τους, λίγο έως πολύ, είχαν μεταχείριση πειραματόζωων από τον ψυχίατρο Γουίλιαμ Σαργκάντ, ο οποίος πραγματοποιούσε ένα παράξενο πείραμα επαναπρογραμματισμού του εγκεφάλου τους, με σκοπό τη θεραπεία τους από την κατάθλιψη. Οι αμφιλεγόμενες πρακτικές του αποτέλεσαν μάλιστα πηγή έμπνευσης και για το νέο ψυχολογικό θρίλερ με τίτλο «The Sleep Room».
«Πολλές από μας έχουμε κενά μνήμης. Δεν ήμασταν επικίνδυνες μανιακές, όμως, όταν σε έχουν βάλει μέσα σε δωμάτιο ύπνου, τότε δεν μπορεί να έχεις καθαρή μνήμη. Προσωπικά έχω χάσει μεγάλο κομμάτι του παρελθόντος μου» εξηγεί η 63χρονη σήμερα Ριντ, γιαγιά και πρώην στέλεχος μάρκετινγκ στο Λονδίνο.
Επισήμως, το υπουργείο Υγείας υποστηρίζει ότι δεν έχει αρχεία της δουλειάς του Σαργκάντ στο εν λόγω νοσοκομείο, όμως η Ριντ έχει στα χέρια της αντίγραφο διάγνωσής του από τον Ιανουάριο του 1973, που φέρει σφραγίδα με την εντολή «Εισαγωγή στην Πτέρυγα 5». Η πάθησή της περιγραφόταν ως «εμμονική νεύρωση», ωστόσο η ίδια υποστηρίζει ότι είχε βαριάς μορφής κατάθλιψη εξαιτίας δύσκολων παιδικών χρόνων, πράγμα που σημαίνει ότι η δριμύτητα της θεραπείας ήταν δυσανάλογη της κατάστασής της.
ΠΕΤΡΙΝΑ ΚΑΛΑΜΒΟΚΙΔΗ