Η απόφαση του Πατριαρχείου για τον γέροντα και τον Μελέτιο.
Ανάμεσα στους αγίους της Ορθόδοξης Εκκλησίας συγκαταλέγονται πλέον -ύστερα από απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου- ο γέροντας Πορφύριος και ο ιερομόναχος Μελέτιος ο εν Υψενή της Ρόδου.
Ο γέρων Πορφύριος γεννήθηκε το 1906 στο χωριό Αγιος Ιωάννης της Εύβοιας. Το κοσμικό όνομά του ήταν Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης. Σε ηλικία 13 χρόνων μετέβη στη σκήτη της Αγίας Τριάδος.
Σε ηλικία 20 ετών συναντήθηκε με τον Αρχιεπίσκοπο του Σινά Πορφύριο, ο οποίος τον χειροτόνησε πρεσβύτερο, δίνοντάς του και το όνομα με το οποίο έμελλε να γίνει γνωστός.
Τα επόμενα χρόνια ο πατήρ Πορφύριος εγκαταστάθηκε στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου στην Ανω Βάθεια του σημερινού Δήμου Αμαρυνθίων, επίσης στην Εύβοια. Το 1940, σε ηλικία 34 ετών, μετέβη στην Αθήνα όπου διορίστηκε εφημέριος στην εκκλησία του Αγίου Γερασίμου, στην Πολυκλινική Αθηνών. Το 1973 έλαβε τη σύνταξή του από τη θέση του εφημερίου του Αγίου Γερασίμου.
Τον Νοέμβριο του 1991 μετέβη στο παλαιό κελί του στο Αγιο Ορος όπου και πέθανε στις 2 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους.
Ο Οσιος Μελέτιος γεννήθηκε στο χωριό Λάρδος της Ρόδου περί τα τέλη του 18ου αιώνα. Το κοσμικό του όνομα ήταν Εμμανουήλ. Σύμφωνα με την παράδοση, ένα βράδυ είδε ένα φως να του υποδεικνύει την τοποθεσία όπου βρισκόταν μια άγνωστη έως τότε εικόνα της Παναγίας. Ο νεαρός Εμμανουήλ υπάκουσε στην προσταγή της. Την ίδια περίοδο εκάρη μοναχός, παίρνοντας το όνομα Μελέτιος.
Προς το τέλος του επίγειου βίου του έζησε την οδυνηρή εμπειρία μιας αισχρής συκοφαντίας. Μια διανοητικά ανάπηρη κοπέλα απέκτησε παιδί από κάποιον Τούρκο, αλλά κατηγορήθηκε ως δράστης εκείνος. Ο αγνός λευΐτης μάλιστα άφησε την τελευταία του πνοή μπροστά στον μητροπολίτη Ρόδου, καθώς μαχόταν για την αθωότητά του. Σύντομα όμως αποδείχθηκε η αλήθεια και ετάφη με τιμές. Οταν, δε, ανοίχθηκε ο τάφος του, μια έντονη ευωδία πλημμύρισε τον χώρο αποδεικνύοντας τη θεία χάρη του.
ΘΑΝΟΣ ΜΑΚΡΟΓΑΜΒΡΑΚΗΣ