Η 37χρονη Ελενα Σερεπίσου (μαζί με εθελόντριες) κατάφερε να δημιουργήσει στα Ανω Λιόσια το κοινωνικό σπίτι «ΑΓΑΠΩ».
Είναι κάποιες φορές που οι λέξεις δεν φτάνουν για να περιγράψει κανείς το μεγαλείο ψυχής, αλτρουισμού και αξιοσύνης ενός ανθρώπου. Πόσο μάλλον μιας εργαζόμενης γυναίκας, μητέρας τριών ανήλικων παιδιών, η οποία εδώ και λίγους μήνες παλεύει για να φροντίσει άπορες οικογένειες που έχουν πραγματική ανάγκη, οι οποίες δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε τα προς το ζην. Τους δίνει ένα πιάτο φαγητό, ρούχα, παπούτσια και ρεύμα για να ζεσταίνονται τις κρύες νύχτες του χειμώνα.
Ο λόγος για την 37χρονη Ελενα Σερεπίσου η οποία με δική της πρωτοβουλία, με δικά της χρήματα και πολύ -μα πολύ- τρέξιμο κατάφερε να δημιουργήσει στη Ζοφριά, στα Ανω Λιόσια, το κοινωνικό σπίτι «ΑΓΑΠΩ». Εναν χώρο που πραγματοποιεί ό,τι υπόσχεται, καθώς εκεί άνθρωποι που χτυπήθηκαν από τη σκληρή πολιτική των μνημονίων έχουν την ευκαιρία να προμηθευτούν ρούχα, τρόφιμα και γενικότερα κάθε είδους υλικό αγαθό που θα τους ανακουφίσει έστω και για λίγο.
Η «Espresso» βρέθηκε στο «ΑΓΑΠΩ» και συνάντησε την Ελενα Σερεπίσου, μια γυναίκα όμορφη, δυναμική και αισιόδοξη, αλλά και τις εθελόντριές του, οι οποίες στέκονται στο πλευρό της και προσπαθούν να τη βοηθήσουν στον δύσκολο και συνάμα συγκινητικό της έργο. Πέντε γυναίκες οι οποίες, αν και αντιμετωπίζουν κι οι ίδιες σοβαρά οικονομικά προβλήματα, βρίσκουν χρόνο για να προσφέρουν στον συνάνθρωπο. Η Αλέκα, η Αννα, η Σούλα, η Μαρία και η Βάγια, όλες μητέρες ανήλικων παιδιών, παρά την κούρασή τους και τα προσωπικά τους προβλήματα (άνεργες και με προβλήματα υγείας), έρχονται καθημερινά στο ΑΓΑΠΩ για να δώσουν χείρα βοηθείας.
«Εχει κούραση, θυσιάζουμε χρόνο, κόπο, αλλά η ικανοποίηση που παίρνουμε δεν συγκρίνεται με τίποτα!» μας είπαν και πρόσθεσαν: «Η Ελενα είναι ένας άνθρωπος με απίστευτη καρδιά και τη στηρίζουμε όλες…».
Μέσα σε ελάχιστη ώρα το κατώφλι του κοινωνικού σπιτιού πέρασαν δεκάδες άτομα, κυρίως πολύτεκνες μητέρες. Η Ελενα και οι εθελόντριες τις υποδέχτηκαν όλες με ένα πλατύ χαμόγελο. Σαν να ήταν φίλες και να τις καλωσόριζαν στο σπίτι τους για να τις κεράσουν καφέ και να τους δώσουν ό,τι επιθυμούσαν. Παλτό, μπουφάν, κάλτσες, παπούτσια, ρύζι, μακαρόνια, πατάτες, φρούτα, ακόμη και παιχνίδια για τα παιδιά τους.
Ξαφνικά στην είσοδο του σπιτιού εμφανίστηκε μία ακόμη πάμφτωχη πολύτεκνη γυναίκα. Ηθελε τρόφιμα για τα παιδιά της. Η Μαρία η εθελόντρια έσκυψε και της έδωσε πατάτες, ενώ έπειτα κατευθύνθηκε προς το ράφι για να της δώσει και μακαρόνια. Προς έκπληξη όλων, η πολύτεκνη μητέρα, αφού την ευχαρίστησε, της είπε: «Θα πάρω μόνο τις πατάτες. Τα μακαρόνια ίσως τα χρειάζεται κάποιος άλλος σήμερα περισσότερο από εμένα». Και έπειτα έφυγε…
«Το “ΑΓΑΠΩ” λειτουργεί εδώ και λίγο καιρό και έχει μοναδικό σκοπό να βοηθήσει ανθρώπους που βρίσκονται σε απόγνωση. Αυτή τη στιγμή βοηθάμε περί τις 80 οικογένειες και μακάρι να είχα τη δυνατότητα να βοηθήσω και άλλες» ανέφερε η Ελενα και πρόσθεσε: «Το σπίτι είναι δικό μου. Πάντα ήθελα να προσφέρω. Δεν άντεχα να βλέπω ανθρώπους να υποφέρουν, να μην έχουν να φάνε. Ετσι πήρα την απόφαση και το δημιούργησα. Αρχικά άνοιξα τις ντουλάπες μου, πήρα ρούχα, παπούτσια. Λόγω της δουλειάς μου στη λαϊκή αγορά προμηθευόμουν φρούτα και λαχανικά. Επειτα άρχισα να χτυπώ πόρτες συγγενών και φίλων και να μου δίνουν κι αυτοί».
Σύμφωνα με την ίδια, μία φορά την εβδομάδα οι 80 οικογένειες έρχονται και προμηθεύονται είδη για να τα βγάλουν πέρα. Αλλά αν κάποιος χρειαστεί κάτι, τόσο η ίδια όσο και οι εθελόντριες βρίσκονται επί ποδός για να εξυπηρετήσουν. Ακόμη και να πάνε τρόφιμα σε άτομα που λόγω κινητικών δυσκολιών δεν μπορούν να φτάσουν μέχρι την πόρτα του «ΑΓΑΠΩ».
«Λίγη βοήθεια για να στηρίξουμε και άλλους»
Η περιοχή της Ζoφριάς, στα Ανω Λιόσια, έχει 9.200 κατοίκους και δεν υπάρχει κανένα άλλο ανάλογο σπίτι για να ζητήσει κανείς βοήθεια. Μέρα με τη μέρα ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν ανάγκη αυξάνεται, αλλά οι δυνατότητες της Ελενας είναι πλέον περιορισμένες.
«Μακάρι να μπορούσαμε να βοηθούσαμε και άλλους, αλλά έχουμε φτάσει κι εμείς σε σημείο που χρειαζόμαστε βοήθεια. Οποιος μπορεί ας προσφέρει. Τρόφιμα, ρούχα, παπούτσια, κλινοσκεπάσματα, τα πάντα…» σημείωσε και κατέληξε:
«Ηδη κοιμάμαι δύο ώρες την ημέρα για να εξοικονομήσω τα απαραίτητα για τις 80 οικογένειες. Και χάρη στη στήριξη της οικογένειάς μου, την οικονομική και την ψυχολογική, αλλά και στη δύναμη που παίρνω από τα παιδιά μου, μέχρι στιγμής τα καταφέρνω. Προσπαθώ να δώσω ελπίδα και χαμόγελο σε ανθρώπους που δεν θα ήθελα να βρεθεί κανείς στη θέση τους».
ΓΙΟΥΛΗ ΣΤΑΡΙΔΑ – Φωτ.: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΣΙΑΣ