Η απίθανη ζωή του Μπαρχάντ Αμπντί που έκανε (με τη ερμηνεία του στο «Captain Phillips») το Χόλιγουντ να μάθει το όνομά του.
Γεννήθηκε στη Σομαλία, μετακόμισε στις ΗΠΑ και βρέθηκε να πρωταγωνιστεί σε μία από τις μεγαλύτερες παραγωγές του Χόλιγουντ, στο πλευρό του ιερού τέρατος που ακούει στο όνομα Τομ Χανκς. Ο Μπαρχάντ Αμπντί χωρίς να έχει την παραμικρή σχέση με την υποκριτική, όχι απλώς βρέθηκε στο καστ του «Captain Phillips», αλλά κατάφερε και να ξεχωρίσει κερδίζοντας -μέχρι στιγμής- ένα βραβείο BAFTA (β’ ανδρικού ρόλου) και μια υποψηφιότητα για Οσκαρ.
Γεννημένος στο Μογκαντίσου της Σομαλίας πριν από 28 χρόνια, ο Αμπντί αναγκάστηκε να εγκαταλείψει μαζί με τους γονείς του την πατρίδα του σε ηλικία επτά ετών, στην προσπάθεια της οικογένειας να γλιτώσει από τα δεινά του εμφύλιου πολέμου. «Εζησα εκεί τον πρώτο χρόνο του πολέμου, κάτι που ήταν πραγματικά εξωφρενικό. Στη γειτονιά όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα οι ίδιοι άνθρωποι χωρίστηκαν στα δύο μέσα σε μια νύχτα, με δολοφονίες και βιασμούς και όλα αυτά τα απίστευτα πράγματα να συμβαίνουν» λέει ο ίδιος υποστηρίζοντας ότι θεωρεί παράλληλα τον εαυτό του πολύ τυχερό που είχε αυτούς τους γονείς, οι οποίοι φρόντισαν να τον πάρουν από κει, ώστε να έχει καλύτερη ποιότητα ζωής και μόρφωση.
Μέχρι τα δεκατέσσερά του μεγάλωσε στην Υεμένη και από κει μετανάστευσε στη Μινεάπολις, όπου σπούδασε μηχανικός στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα. Παράλληλα με τις σπουδές του ασχολήθηκε με πολλά επαγγέλματα, τα οποία ωστόσο ουδεμία σχέση είχαν με την υποκριτική – από οδηγός λιμουζίνας σε εταιρία σοφέρ μέχρι DJ.
Η ζωή του ωστόσο πήρε εντελώς άλλη πορεία κυριολεκτικά εν μια νυκτί, όταν παρακολουθώντας τηλεόραση στο σπίτι ενός φίλου του, στη σομαλική γειτονιά της Μινεάπολις, είδε το σποτ της εταιρίας παραγωγής της ταινίας για τις επικείμενες οντισιόν. Χωρίς πολλή σκέψη ο Αμπντί αποφάσισε ότι δεν χάνει τίποτα να δηλώσει συμμετοχή στις οντισιόν. «Πάω εκεί και βλέπω περισσότερα από 700 άτομα να περιμένουν. Μπροστά μου είχα άλλους εκατό. Μου ζήτησαν να γράψω το όνομά μου και στη συνέχεια μου έδωσαν ένα χαρτί και μου είπαν να μελετήσω τον συγκεκριμένο ρόλο και να πάω πάλι την επόμενη μέρα» θυμάται.
Υστερα από αλλεπάλληλες οντισιόν και δύο εβδομάδες «βασανιστικής» αναμονής ο Αμπντί έλαβε το πολυπόθητο τηλεφώνημα από τον σκηνοθέτη Πολ Γκρίνγκρας, ο οποίος του ανακοίνωσε ότι είχε πάρει τον ρόλο δικαιώνοντάς τον για την απόφασή του να συμμετάσχει στις οντισιόν χωρίς να έχει την παραμικρή εμπειρία.
Τον ίδιο ωστόσο δεν τον απασχολούσε τόσο η έλλειψη τυπικών προσόντων όσο η αντιμετώπιση που θα είχε από την τοπική κοινωνία. «Οι φήμες είχαν αρχίσει ήδη να φουντώνουν: “Σχεδιάζουν να ντροπιάσουν τον λαό της Σομαλίας”, “Μην το κάνετε”, “Οποιος το κάνει είναι προδότης” και όλα αυτά. Εμένα όμως δεν με ένοιαζε. Το είδα ως ευκαιρία» λέει, αν και παραδέχεται ότι κατά βάθος ανησυχούσε και αυτός εν μέρει για τον τρόπο με τον οποίο θα παρουσιάζονταν οι Σομαλοί. «Είχα όμως εμπιστοσύνη στον Πολ Γκρίνγκρας και λάτρευα τις ταινίες του. Δεν θα μπορούσα επομένως να είμαι σε καλύτερα χέρια. Ετσι προχώρησα σ’ αυτό» προσθέτει εξηγώντας πώς κατάφερε να εξελιχθεί από μετανάστης σε σταρ του Χόλιγουντ.
Το «τρικ» του σκηνοθέτη με τον Τομ Χανκς
Οσο εκείνος ανυπομονούσε να γνωρίσει από κοντά τον διάσημο πρωταγωνιστή της ταινίας Τομ Χανκς τόσο απρόθυμος ήταν ο σκηνοθέτης να φέρει σε επαφή τους δυο τους, φροντίζοντας μάλιστα να τους κρατήσει μακριά μέχρι και την έναρξη του γυρίσματος της πρώτης κοινής τους σκηνής. «Ολοι θέλαμε να δούμε τον Τομ. Αφού τελειώσαμε την εκπαίδευση, διάρκειας ενάμιση μήνα, είπαμε “εντάξει, τώρα θα τον δούμε”, όμως ο Πολ μάς μάζεψε στην άκρη και μας είπε “όχι, παιδιά, δεν θα τον δείτε μέχρι την πρώτη σκηνή της ταινίας”. Απογοητευτήκαμε πολύ» θυμάται ο Αμπντί.
Στόχος του σκηνοθέτη ήταν να μην αναπτυχθούν συμπάθεια και θαυμασμός ανάμεσα στις δύο πλευρές προκειμένου να μην επηρεαστούν οι ερμηνείες τους. Οταν ωστόσο έφτασε η μεγάλη στιγμή, ο Αμπντί κυριεύτηκε από δέος. «Ο Τομ Χανκς είναι υπέροχος ηθοποιός. Με ενέπνεε με πολλούς τρόπους και με βοηθούσε να ηρεμήσω. Βλέποντάς τον να μεταμορφώνεται στον ήρωα που υποδύονταν ήταν εκπληκτικό. Με βοηθούσε να βάλω κι εγώ τα δυνατά μου» λέει για τον «μέντορά» του.
ΠΕΤΡΙΝΑ ΚΑΛΑΜΒΟΚΙΔΗ