Ο Ανδρέας Τάτος μιλά για τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται η ομάδα της Θεσσαλονίκης και το «αντίο» που πρέπει να γίνει με ψηλά το κεφάλι.
Δέκα Τάτους να είχε, θα είχε σωθεί! Σαν σταγόνα στον ωκεανό της κακής αγωνιστικής παρουσίας του Αρη στο πρωτάθλημα έμοιαζε ο Ανδρέας Τάτος, ένας από τους ποιοτικότερους χαφ του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που έπαιρνε πάνω στις πλάτες του την «κίτρινη» ομάδα προσπαθώντας να συμπαρασύρει και τους υπόλοιπους συμπαίκτες του, αλλά εις μάτην. Το μέτριο (κατά γενική ομολογία) έμψυχο δυναμικό, παρά τις προσθήκες που έγιναν τον Ιανουάριο, και κυρίως τα ατελείωτα διοικητικά προβλήματα που ταλανίζουν τον Αρη τα τελευταία χρόνια και φέτος ήταν σε έξαρση τον οδήγησαν στον υποβιβασμό.
Για τρίτη φορά στα 100 χρόνια της ιστορίας του ο ιστορικός σύλλογος της Θεσσαλονίκης αποχαιρετά τα μεγάλα σαλόνια, μα το κυριότερο, κανείς δεν ξέρει πότε θα επιστρέψει!
Τι σου άφησε αυτή η φετινή περιπετειώδης χρονιά στον Αρη;
Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για την ομάδα, γιατί δεν κατάφερε να μείνει στην κατηγορία, ειδικά φέτος που έγινε 100 ετών και όλοι μας θέλαμε να γιορτάσουμε τα γενέθλια εντελώς διαφορετικά. Το πλήγμα είναι πολύ μεγάλο και για τον Αρη, αλλά και για εμάς τους παίκτες.
Τα αίτια του υποβιβασμού είναι λίγο πολύ γνωστά, σωστά;
Εντάξει, τα λάθη ξεκίνησαν από το καλοκαίρι και δεν χρειάζεται να τα επαναλάβουμε. Ο κόσμος του Αρη τα γνωρίζει. Δεν στρώσαμε καλά, δεν κοιμηθήκαμε καλά. Μετά, όσες προσπάθειες και αν κάναμε για να διορθώσουμε την κατάσταση, έδειχνε ότι ήταν μη αναστρέψιμη. Και φταίμε κι εμείς γι’ αυτό που έγινε, δεν αποποιούμαστε των ευθυνών μας. Αλίμονο, ο Αρης είναι μεγάλος σύλλογος και έχει βαριά φανέλα, την οποία πρέπει να τιμά κάθε παίκτης που τη φοράει, απ’ όπου και αν προέρχεται.
Θεωρείς ότι το ματς με τον Λεβαδειακό ήταν κομβικό έτσι όπως εξελίχθηκε η συνέχεια;
Δεν θα έλεγα ότι ήταν κομβικό, από την άποψη ότι μας δόθηκαν στη συνέχεια και άλλες ευκαιρίες, με τον ΟΦΗ, τον Πανθρακικό, τον ΠΑΟΚ. Απλώς άμα νικούσαμε εκείνο το παιχνίδι η ψυχολογία μας θα ήταν διαφορετική και θα μπορούσαμε όλα τα παιδιά να κάνουμε περισσότερα πράγματα. Τώρα πλέον έχουμε τρία παιχνίδια και πρέπει να παίξουμε για την ιστορία του Αρη. Να φύγουμε με ψηλά το κεφάλι. Είναι γεγονός πάντως -και φάνηκε στο ματς με τον Εργοτέλη- ότι η ψυχολογία μας είναι στο ναδίρ.
Ο κόσμος του Αρη πάντως σε εσάς στους παίκτες δίνει το μικρότερο μερίδιο στον υποβιβασμό…
Αυτό δεν το ξέρω. Εκείνο που εγώ είδα είναι ότι στη γιορτή για τα 100 χρόνια της ομάδας γνωρίσαμε απίστευτη αγάπη. Προσωπικά ανατρίχιασα με όσα έγιναν και οι στιγμές αυτές θα μείνουν για πάντα στη μνήμη μου. Ολη η Ελλάδα ξέρει ότι ο Αρης είναι μεγάλη ομάδα και ότι τον έχει ανάγκη το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Οι δικές σου σχέσεις με τους φιλάθλους αγγίζουν τα όρια της λατρείας…
Ο κόσμος με αγαπάει και δεν το κρύβω ότι έχω δεθεί μαζί του. Ο Αρης είναι σπουδαίο κλαμπ, πρέπει να το ζήσει κανείς από μέσα για να το καταλάβει. Θέλω να ευχαριστήσω τους φιλάθλους μας για την αγάπη αυτή. Είναι οι μόνοι που δεν φταίνε. Παρά την πίκρα και τη στενοχώρια τους ήταν συνεχώς κοντά μας και γέμιζαν το γήπεδο. Απίστευτα πράγματα. Τι να πω… Εύχομαι να βρεθεί ένας άνθρωπος να τον βοηθήσει να ορθοποδήσει και να επιστρέψει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στη Σούπερ Λίγκα.
Το δικό σου μέλλον ποιο είναι;
Εχω συμβόλαιο για ακόμη έναν χρόνο με τον Ολυμπιακό. Σε αυτόν ανήκω. Περιμένω να τελειώσει η χρονιά και θα δω τι θα κάνω.
Π.ΚΑΤΩΝΗΣ